Стр. 3
Страницы:
Стр.1 |
Стр.2 |
Стр.3 |
Стр.4 |
Стр.5
мер, накіраваных на недапушчэнне знішчэння або пагрозы
знішчэння, страты або пагрозы страты, знікнення або пагрозы
знікнення, прычынення шкоды або пагрозы яе прычынення,
пагаршэння тэхнічнага стану або пагрозы яго пагаршэння, а
таксама навукова не абгрунтаванага змянення, пагаршэння
ўмоў успрымання гісторыка-культурных каштоўнасцей
(навакольнага асяроддзя і зон аховы нерухомых гісторыка-
культурных каштоўнасцей).
-----------------------------------------------------------
2. Дзейнасць, якая можа аказваць уздзеянне на гісторыка-
культурныя каштоўнасці, павінна ажыццяўляцца з улікам неабходнасці
безумоўнага захавання адметных духоўных, мастацкіх і (або)
дакументальных вартасцей гэтых каштоўнасцей.
Артыкул 28. Забеспячэнне захавання нерухомых матэрыяльных
гісторыка-культурных каштоўнасцей
1. Для забеспячэння захавання нерухомых матэрыяльных гісторыка-
культурных каштоўнасцей (іх навакольнага асяроддзя і зон аховы)
перамяшчэнне гэтых нерухомых матэрыяльных гісторыка-культурных
каштоўнасцей, знішчэнне або стварэнне пагрозы знішчэння нерухомых
матэрыяльных гісторыка-культурных каштоўнасцей (іх навакольнага
асяроддзя і зон аховы), прычыненне ім шкоды або стварэнне пагрозы яе
прычынення, пагаршэнне тэхнічнага стану або стварэнне пагрозы яго
пагаршэння, а таксама навукова не абгрунтаванае змяненне і
пагаршэнне ўмоў успрымання гэтых нерухомых матэрыяльных гісторыка-
культурных каштоўнасцей (іх навакольнага асяроддзя і зон аховы)
забараняюцца, за выключэннем выпадкаў, прадугледжаных пунктамі 2 і 3
гэтага артыкула.
2. Перамяшчэнне нерухомай матэрыяльнай гісторыка-культурнай
каштоўнасці дапускаецца ў выключных выпадках толькі з дазволу
Мiнiстэрства культуры Рэспублікі Беларусь пры немагчымасці яе
захавання на месцы і наяўнасці навукова-праектнай дакументацыі на
выкананне рэстаўрацыйна-аднаўленчых работ на гэтай каштоўнасці з
мэтай яе аднаўлення ва ўмовах, прыдатных для забеспячэння захавання
нерухомай матэрыяльнай гісторыка-культурнай каштоўнасці.
Немагчымасць захавання нерухомай матэрыяльнай гісторыка-культурнай
каштоўнасці на месцы ўстанаўліваецца Навукова-метадычнай радай.
3. Стварэнне пагрозы знішчэння нерухомай матэрыяльнай
гісторыка-культурнай каштоўнасці (яе навакольнага асяроддзя і зон
аховы) і прычынення ёй шкоды, пагаршэнне тэхнічнага стану або
стварэнне пагрозы яго пагаршэння, а таксама навукова не
абгрунтаванае змяненне і пагаршэнне ўмоў успрымання нерухомай
матэрыяльнай гісторыка-культурнай каштоўнасці (яе навакольнага
асяроддзя і зон аховы) дапускаюцца толькі па рашэнню Савета
Міністраў Рэспублікі Беларусь, калі іх неабходнасць выклікана
правядзеннем мерапрыемстваў па ліквідацыі вынікаў стыхійных
бедстваў, катастроф, ваенных дзеянняў.
4. Пры выкананні патрабаванняў пажарнай бяспекі, аховы
навакольнага асяроддзя, санітарных і іншых патрабаванняў, а таксама
пры выкананні навукова-даследчых і рэстаўрацыйна-аднаўленчых работ
на нерухомай матэрыяльнай гісторыка-культурнай каштоўнасці не
дапускаюцца змяненне гэтай гісторыка-культурнай каштоўнасці,
пагаршэнне яе адметных духоўных, мастацкіх і (або) дакументальных
вартасцей.
5. На нерухомай матэрыяльнай гісторыка-культурнай каштоўнасці
ўстанаўліваецца ахоўная дошка, на якой змяшчаецца інфармацыя аб
прыналежнасці гэтай нерухомай матэрыяльнай гісторыка-культурнай
каштоўнасці да гісторыка-культурнай спадчыны Рэспублікі Беларусь.
Ахоўныя дошкі адзінай формы, якая зацвярджаецца Міністэрствам
культуры Рэспублікі Беларусь, устанаўліваюцца і захоўваюцца за кошт
сродкаў уласнікаў гісторыка-культурных каштоўнасцей.
6. На нерухомай матэрыяльнай гісторыка-культурнай каштоўнасці
ў адпаведнасці з міжнароднымі дагаворамі Рэспублікі Беларусь можа
ўстанаўлівацца распазнавальны знак.
Артыкул 29. Зоны аховы нерухомых матэрыяльных гісторыка-
культурных каштоўнасцей
1. Для забеспячэння захавання нерухомых матэрыяльных гісторыка-
культурных каштоўнасцей і іх навакольнага асяроддзя ўстанаўліваюцца
наступныя зоны аховы нерухомых матэрыяльных гісторыка-культурных
каштоўнасцей:
1.1. ахоўная зона;
1.2. зона рэгулявання забудовы;
1.3. зона аховы ландшафту;
1.4. зона аховы культурнага пласта.
2. Зоны аховы нерухомых матэрыяльных гісторыка-культурных
каштоўнасцей, іх межы, склад і рэжымы ўтрымання і выкарыстання
вызначаюцца праектам зон аховы нерухомых матэрыяльных гісторыка-
культурных каштоўнасцей, зацверджаным Міністэрствам культуры
Рэспублікі Беларусь.
Рэжымамі ўтрымання і выкарыстання зон аховы нерухомых
матэрыяльных гісторыка-культурных каштоўнасцей прадугледжваюцца
абмежаванне або поўная забарона дзейнасці, якая стварае пагрозу
захаванню нерухомых матэрыяльных гісторыка-культурных каштоўнасцей
(іх навакольнаму асяроддзю) і ўмовам іх утрымання і выкарыстання.
Праект зон аховы нерухомай матэрыяльнай гісторыка-культурнай
каштоўнасці, уключаючы рэжымы ўтрымання і выкарыстання гэтых зон,
распрацоўваецца ў адпаведнасці з заканадаўствам Рэспублікі Беларусь
для кожнай нерухомай матэрыяльнай гісторыка-культурнай каштоўнасці.
3. Распрацоўка горадабудаўнічай і землеўпарадкавальнай
дакументацыі, а таксама іншай праектнай дакументацыі, рэалізацыя
якіх можа аказаць уздзеянне на гісторыка-культурныя каштоўнасці, без
нанясення ўстаноўленых зон аховы нерухомых матэрыяльных гісторыка-
культурных каштоўнасцей або без іх устанаўлення забараняецца.
4. Усе віды работ у зонах аховы нерухомых матэрыяльных
гісторыка-культурных каштоўнасцей выконваюцца толькі ў межах
патрабаванняў рэжымаў утрымання і выкарыстання гэтых зон аховы.
Артыкул 30. Забеспячэнне захавання рухомых матэрыяльных
гісторыка-культурных каштоўнасцей
1. Для забеспячэння захавання рухомых матэрыяльных гісторыка-
культурных каштоўнасцей забараняюцца:
1.1. знішчэнне або стварэнне пагрозы знішчэння, страта або
стварэнне пагрозы страты, знікненне або стварэнне пагрозы знікнення,
прычыненне шкоды або стварэнне пагрозы яе прычынення, пагаршэнне
тэхнічнага стану або стварэнне пагрозы яго пагаршэння, а таксама
навукова не абгрунтаванае змяненне рухомых матэрыяльных гісторыка-
культурных каштоўнасцей;
1.2. разукамплектаванне комплексных рухомых матэрыяльных
гісторыка-культурных каштоўнасцей.
2. У выпадку, калі адна і тая ж рухомая матэрыяльная гісторыка-
культурная каштоўнасць належыць і да камплекта, і да калекцыі,
перавага аддаецца калекцыі. Пры неабходнасці ў прызначаны (сабраны)
для канкрэтных мэт камплект уключаецца копія рухомай матэрыяльнай
гісторыка-культурнай каштоўнасці, створаная за кошт уласніка
калекцыі.
Артыкул 31. Забеспячэнне захавання нематэрыяльных гісторыка-
культурных каштоўнасцей
1. Захаванне фіксаваных нематэрыяльных гісторыка-культурных
каштоўнасцей ажыццяўляецца шляхам выяўлення поўных, дакладных і
якасных іх фіксацый, зацвярджэння іх у якасці эталонаў фіксаваных
нематэрыяльных гісторыка-культурных каштоўнасцей і захавання гэтых
эталонаў.
2. Для забеспячэння захавання фіксаваных нематэрыяльных
гісторыка-культурных каштоўнасцей забараняюцца знішчэнне або
стварэнне пагрозы знішчэння, страта або стварэнне пагрозы страты,
знікненне або стварэнне пагрозы знікнення, прычыненне шкоды або
стварэнне пагрозы яе прычынення, пагаршэнне тэхнічнага стану або
стварэнне пагрозы яго пагаршэння, а таксама навукова не
абгрунтаванае змяненне эталонаў фіксаваных нематэрыяльных гісторыка-
культурных каштоўнасцей.
3. Для забеспячэння захавання ўвасобленых нематэрыяльных
гісторыка-культурных каштоўнасцей мясцовыя выканаўчыя і распарадчыя
органы прымаюць меры для захавання і аднаўлення ўмоў існавання,
развіцця і перадачы нашчадкам традыцый або народных промыслаў,
асаблівасцей ладу жыцця, характэрных толькі для культуры народа
Беларусі, фактараў фарміравання нацыянальнага менталітэту, а таксама
заахвочваюць (у тым ліку матэрыяльна) іх носьбітаў у захаванні,
развіцці і перадачы нашчадкам зместу гэтых каштоўнасцей.
Стварэнне перашкод існаванню, развіццю і перадачы нашчадкам
увасобленых нематэрыяльных гісторыка-культурных каштоўнасцей, а
таксама істотнае змяненне ўмоў іх існавання, развіцця і перадачы
нашчадкам забараняюцца.
Артыкул 32. Прадухіленне пагрозы захаванню матэрыяльных
гісторыка-культурных каштоўнасцей і эталонаў фіксаваных
нематэрыяльных гісторыка-культурных каштоўнасцей
1. У нерухомых матэрыяльных гiсторыка-культурных каштоўнасцях
(іх навакольным асяроддзі і зонах аховы), а таксама ў памяшканнях,
дзе знаходзяцца рухомыя матэрыяльныя гiсторыка-культурныя
каштоўнасцi або эталоны фіксаваных нематэрыяльных гісторыка-
культурных каштоўнасцей, вытворчасць, размяшчэнне, захоўванне,
утрыманне машын, механiзмаў, рэчываў, ажыццяўленне iншай дзейнасцi,
якая стварае дынамiчныя i вiбрацыйныя ўздзеяннi, неспрыяльны
тэмпературна-вiльготнасны рэжым, хiмiчнае, радыяцыйнае, механiчнае
забруджанне, выбуховую i пажаранебяспечную пагрозу, iншыя пагрозы
захаванню гэтых гiсторыка-культурных каштоўнасцей, забараняюцца.
2. Пры выяўленні дзейнасці юрыдычных і (або) фізічных асоб, у
тым ліку індывідуальных прадпрымальнікаў, якая стварае пагрозу
захаванню нерухомых матэрыяльных гісторыка-культурных каштоўнасцей
(іх навакольнаму асяроддзю і зонам аховы), Міністэрства культуры
Рэспублікі Беларусь абавязана ў трохдзённы тэрмін з моманту
выяўлення такой пагрозы выдаць юрыдычным і (або) фізічным асобам, у
тым ліку індывідуальным прадпрымальнікам, абавязковыя для выканання
пісьмовыя прадпісанні аб неабходнасці змяненняў у іх дзейнасці або
аб поўнай яе забароне.
3. Калі рух транспартных сродкаў, самаходных
сельскагаспадарчых, меліярацыйных і дарожна-будаўнічых машын на
дарогах, прылеглых да нерухомых матэрыяльных гісторыка-культурных
каштоўнасцей або зон іх аховы, або дзейнасць камунікацыйных ліній
ствараюць пагрозу захаванню гэтых гісторыка-культурных каштоўнасцей
або зонам іх аховы, мясцовыя выканаўчыя і распарадчыя органы, іншыя
юрыдычныя і (або) фізічныя асобы, у тым ліку індывідуальныя
прадпрымальнікі, у валоданні якіх знаходзяцца дарогі, камунікацыйныя
лініі, абавязаны па прадпісанню Міністэрства культуры Рэспублікі
Беларусь абмежаваць або поўнасцю спыніць рух транспартных сродкаў,
самаходных сельскагаспадарчых, меліярацыйных і дарожна-будаўнічых
машын на гэтых дарогах, абмежаваць або спыніць дзейнасць
камунікацыйных ліній.
4. Калі юрыдычныя і (або) фізічныя асобы, у тым ліку
індывідуальныя прадпрымальнікі, не маюць магчымасці абмежаваць або
спыніць дзейнасць, прадугледжаную пунктам 3 гэтага артыкула, яны
павінны ў парадку, устаноўленым артыкулам 48 гэтага Закона,
выплачваць кампенсацыю за шкоду, што прычыняецца нерухомым
матэрыяльным гісторыка-культурным каштоўнасцям або зонам іх аховы.
5. Пры выяўленні гаспадарчай або іншай дзейнасці юрыдычных і
(або) фізічных асоб, у тым ліку індывідуальных прадпрымальнікаў,
якая прыводзіць да забруджання паветранага ці воднага басейна і
стварае пагрозу захаванню нерухомых матэрыяльных гісторыка-
культурных каштоўнасцей або зонам іх аховы, вінаватыя юрыдычныя і
(або) фізічныя асобы, у тым ліку індывідуальныя прадпрымальнікі,
абавязаны па прадпісанню Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь
абмежаваць гэту дзейнасць, а пры немагчымасці яе абмежавання павінны
ў парадку, прадугледжаным артыкулам 48 гэтага Закона, выплачваць
кампенсацыю за шкоду, што прычыняецца нерухомым матэрыяльным
гісторыка-культурным каштоўнасцям або зонам іх аховы.
6. Патрабаванні прадпісанняў аб неабходнасці абмежавання
дзейнасці або аб поўнай яе забароне пры адсутнасці пагрозы захаванню
нерухомых матэрыяльных гісторыка-культурных каштоўнасцей або зонам
іх аховы могуць быць адменены Міністэрствам культуры Рэспублікі
Беларусь або судом.
7. Пры праектаванні і выкананні земляных, будаўнічых,
меліярацыйных і іншых відаў работ, якія могуць стварыць пагрозу
захаванню нерухомых матэрыяльных гісторыка-культурных каштоўнасцей
або зонам іх аховы, ажыццяўляюцца наступныя мерапрыемствы:
папярэдняе даследаванне гэтых гісторыка-культурных каштоўнасцей, іх
фіксацыя, археалагічныя даследаванні, пры неабходнасці - іх
перамяшчэнне, а таксама мерапрыемствы па забеспячэнню ўмоў,
неабходных для захавання гэтых нерухомых матэрыяльных гісторыка-
культурных каштоўнасцей і зон іх аховы.
Навукова-праектная дакументацыя на выкананне работ,
прадугледжаных часткай першай гэтага пункта, павінна змяшчаць асобны
раздзел аб мерапрыемствах па даследаванню і захаванню гісторыка-
культурных каштоўнасцей.
Артыкул 33. Змяненне матэрыяльных гісторыка-культурных
каштоўнасцей
1. Пры ажыццяўленні дзейнасці, якая можа аказваць уздзеянне на
матэрыяльныя гісторыка-культурныя каштоўнасці, змяненне гісторыка-
культурных каштоўнасцей дапускаецца толькі з дазволу Міністэрства
культуры Рэспублікі Беларусь пры ўмове навуковай абгрунтаванасці
гэтага змянення і з улікам катэгорыі гісторыка-культурных
каштоўнасцей.
2. Рашэнне аб прызнанні змянення матэрыяльных гісторыка-
культурных каштоўнасцей навукова абгрунтаваным або навукова не
абгрунтаваным прымаецца Навукова-метадычнай радай.
Артыкул 34. Змяненне эталонаў фіксаваных нематэрыяльных
гiсторыка-культурных каштоўнасцей
1. Змяненне эталонаў фіксаваных нематэрыяльных гiсторыка-
культурных каштоўнасцей катэгорыi «А» забараняецца.
2. Змяненне эталонаў фіксаваных нематэрыяльных гiсторыка-
культурных каштоўнасцей катэгорыi «Б» дапускаецца ў выпадку:
2.1. выяўлення больш поўнай, дакладнай і якаснай фіксацыі
гэтых нематэрыяльных гісторыка-культурных каштоўнасцей і (або)
навуковых звестак аб iх адметных духоўных, мастацкіх і (або)
дакументальных вартасцях;
2.2. змянення самiх фіксаваных нематэрыяльных гісторыка-
культурных каштоўнасцей пад уздзеяннем аб’ектыўных прычын.
3. У выпадку, прадугледжаным падпунктам 2.1 пункта 2 гэтага
артыкула, змяненне эталона фіксаванай нематэрыяльнай гісторыка-
культурнай каштоўнасці праводзіцца па рашэнню Навукова-метадычнай
рады, а ў выпадку, прадугледжаным падпунктам 2.2 пункта 2 гэтага
артыкула, - па рашэнню Мiнiстэрства культуры Рэспублікі Беларусь або
ўпаўнаважанай iм арганiзацыі. Пры гэтым павiнна забяспечвацца
перыядычная максiмальна магчымая фiксацыя графічнымі і тэхнічнымі
сродкамі змянення адметных духоўных, мастацкіх і (або)
дакументальных вартасцей гэтых нематэрыяльных гiсторыка-культурных
каштоўнасцей.
Артыкул 35. Вываз за межы Рэспублікі Беларусь рухомых
матэрыяльных гісторыка-культурных каштоўнасцей і
эталонаў фіксаваных нематэрыяльных гісторыка-культурных
каштоўнасцей
1. Вываз за межы Рэспублікі Беларусь на пастаяннае захоўванне
рухомых матэрыяльных гісторыка-культурных каштоўнасцей і эталонаў
фіксаваных нематэрыяльных гісторыка-культурных каштоўнасцей
забараняецца.
2. Часовы вываз за межы Рэспублікі Беларусь рухомых
матэрыяльных гісторыка-культурных каштоўнасцей і эталонаў фіксаваных
нематэрыяльных гісторыка-культурных каштоўнасцей дапускаецца толькі
ў межах міжнароднага культурнага абмену і ў выпадку ўзброеных
канфлiктаў.
3. Часовы вываз за межы Рэспублікі Беларусь рухомых
матэрыяльных гісторыка-культурных каштоўнасцей і эталонаў фіксаваных
нематэрыяльных гісторыка-культурных каштоўнасцей ажыццяўляецца ў
парадку, устаноўленым Саветам Міністраў Рэспублікі Беларусь.
4. Рухомыя матэрыяльныя аб’екты, якія адпавядаюць крытэрыям,
прадугледжаным пунктам 1 артыкула 20 гэтага Закона, але не
з’яўляюцца гісторыка-культурнымі каштоўнасцямі, могуць быць вывезены
за межы Рэспублікі Беларусь у парадку, устаноўленым Саветам
Міністраў Рэспублікі Беларусь.
ГЛАВА 7
АДНАЎЛЕННЕ ГІСТОРЫКА-КУЛЬТУРНЫХ КАШТОЎНАСЦЕЙ
Артыкул 36. Віды навукова-даследчых і рэстаўрацыйна-аднаўленчых
работ, якія выконваюцца на матэрыяльных гісторыка-
культурных каштоўнасцях і эталонах фіксаваных
нематэрыяльных гісторыка-культурных каштоўнасцей
1. На матэрыяльных гісторыка-культурных каштоўнасцях (у зонах
аховы нерухомых матэрыяльных гісторыка-культурных каштоўнасцей) і
эталонах фіксаваных нематэрыяльных гісторыка-культурных каштоўнасцей
выконваюцца навукова-даследчыя і рэстаўрацыйна-аднаўленчыя работы
(далей - работы на гісторыка-культурных каштоўнасцях, калі не
ўстаноўлена іншае).
2. Да навукова-даследчых работ, якія выконваюцца на
матэрыяльных гісторыка-культурных каштоўнасцях (у зонах аховы
нерухомых матэрыяльных гісторыка-культурных каштоўнасцей) і эталонах
фіксаваных нематэрыяльных гісторыка-культурных каштоўнасцей (далей -
навукова-даследчыя работы на гісторыка-культурных каштоўнасцях),
адносяцца:
2.1. археалагічныя даследаванні (разведка і раскопкі) -
комплекс мерапрыемстваў па ўдакладненню і вывучэнню нерухомых
матэрыяльных гісторыка-культурных каштоўнасцей, у тым ліку
правядзенне нагляду пры выкананні земляных і будаўнічых работ;
2.2. архіўна-бібліяграфічныя даследаванні - комплекс
мерапрыемстваў па вывучэнню архіўных, бібліяграфічных і іншых
матэрыялаў, якія датычацца гісторыка-культурных каштоўнасцей;
2.3. натурныя даследаванні - комплекс мерапрыемстваў па
высвятленню і ўдакладненню адметных духоўных, мастацкіх і (або)
дакументальных вартасцей гісторыка-культурных каштоўнасцей.
3. Да рэстаўрацыйна-аднаўленчых работ, якія выконваюцца на
матэрыяльных гісторыка-культурных каштоўнасцях (у зонах аховы
нерухомых матэрыяльных гісторыка-культурных каштоўнасцей) і эталонах
фіксаваных нематэрыяльных гісторыка-культурных каштоўнасцей (далей -
рэстаўрацыйна-аднаўленчыя работы на гісторыка-культурных
каштоўнасцях), адносяцца:
3.1. аднаўленчыя работы - комплекс мерапрыемстваў, накіраваных
на навукова абгрунтаванае поўнае або частковае паўторнае стварэнне
гісторыка-культурных каштоўнасцей (для нерухомых матэрыяльных
гісторыка-культурных каштоўнасцей - абавязкова на месцы іх ранейшага
знаходжання);
3.2. дапаўненне - комплекс мерапрыемстваў па стварэнню
дапаўненняў да гісторыка-культурных каштоўнасцей, у тым ліку і па
завяршэнню своечасова не рэалізаваных аўтарскіх задум;
3.3. кансервацыя - комплекс мерапрыемстваў па часоваму або
доўгатэрміноваму забеспячэнню захаванасці тэхнічнага стану гісторыка-
культурных каштоўнасцей з прымяненнем адпаведных метадаў, якія
дазваляюць прадухіліць яго далейшае пагаршэнне;
3.4. прыстасаванне - комплекс мерапрыемстваў па адаптацыі
гісторыка-культурных каштоўнасцей да патрэб і асаблівасцей
тэхнічнага ўтрымання;
3.5. рамонт - комплекс мерапрыемстваў па паляпшэнню тэхнічнага
стану гісторыка-культурных каштоўнасцей без унясення змяненняў у іх
канструкцыйнае і (або) эстэтычнае вырашэнне;
3.6. раскрыццё - комплекс мерапрыемстваў па пазбаўленню
гісторыка-культурных каштоўнасцей ад пазнейшых дысаніруючых
напластаванняў;
3.7. рэгенерацыя - комплекс мерапрыемстваў па аднаўленню
цэласнасці і агульнага кампазіцыйнага вырашэння гісторыка-культурных
каштоўнасцей (у асноўным комплексных гісторыка-культурных
каштоўнасцей);
3.8. рэканструкцыя - комплекс мерапрыемстваў па паляпшэнню
тэхнічнага стану і функцыянальных асаблівасцей гісторыка-культурных
каштоўнасцей з дапушчэннем частковых змяненняў іх канструкцыйных і
неістотных фізічных уласцівасцей;
3.9. рэстаўрацыя - комплекс мерапрыемстваў па навукова
абгрунтаванаму аднаўленню страчаных фрагментаў гісторыка-культурных
каштоўнасцей, а таксама іх адметных духоўных, мастацкіх і (або)
дакументальных вартасцей.
Артыкул 37. Выкананне работ на гісторыка-культурных каштоўнасцях
1. Работы на гісторыка-культурных каштоўнасцях, а таксама
работы па распрацоўцы навукова-праектнай дакументацыі на выкананне
рэстаўрацыйна-аднаўленчых работ на гісторыка-культурных каштоўнасцях
могуць выконвацца толькі з дазволу Міністэрства культуры Рэспублікі
Беларусь.
Пры распрацоўцы навукова-праектнай дакументацыі на выкананне
рэстаўрацыйна-аднаўленчых работ на гісторыка-культурных каштоўнасцях
Міністэрствам культуры Рэспублікі Беларусь выдаецца дазвол на
правядзенне архіўна-бібліяграфічных даследаванняў.
2. Дазвол на выкананне работ на гісторыка-культурных
каштоўнасцях, за выключэннем выпадкаў, прадугледжаных часткай другой
пункта 1 гэтага артыкула і часткай другой гэтага пункта, выдаецца
Міністэрствам культуры Рэспублікі Беларусь пасля ўзгаднення і
зацвярджэння абгрунтаванай праграмы навукова-даследчых работ або
навукова-праектнай дакументацыі на выкананне рэстаўрацыйна-
аднаўленчых работ на гісторыка-культурных каштоўнасцях.
Дазвол на правядзенне археалагічных даследаванняў выдаецца
Міністэрствам культуры Рэспублікі Беларусь пасля прадастаўлення
Нацыянальнай акадэміяй навук Беларусі іх выканаўцам права на
правядзенне археалагічных даследаванняў. Дакументацыя археалагічных
даследаванняў захоўваецца ў архіве Нацыянальнай акадэміі навук
Беларусі.
3. Парадак выдачы дазволу на выкананне работ на гісторыка-
культурных каштоўнасцях устанаўліваецца Саветам Міністраў Рэспублікі
Беларусь.
4. Дазвол Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь на
выкананне работ на гісторыка-культурных каштоўнасцях не вызваляе
заказчыка ад неабходнасці афармлення дакументаў у дзяржаўных органах
на выкананне такіх работ у выпадках, прадугледжаных заканадаўствам
Рэспублікі Беларусь.
Артыкул 38. Работы па забеспячэнню належнага тэхнічнага і
санітарнага стану гісторыка-культурных каштоўнасцей
Работы па забеспячэнню належнага тэхнічнага і санітарнага
стану гісторыка-культурных каштоўнасцей, у тым ліку работы па іх
рамонту ў межах ахоўнага абавязацельства, прадугледжанага артыкулам
44 гэтага Закона, могуць выконвацца на гісторыка-культурнай
каштоўнасці штодзённа або з іншай перыядычнасцю без атрымання
дазволу Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь.
Артыкул 39. Асобы, якія дапускаюцца да выканання навукова-
даследчых работ на гісторыка-культурных каштоўнасцях і
кіраўніцтва распрацоўкай навукова-праектнай
дакументацыі на выкананне рэстаўрацыйна-аднаўленчых
работ на гісторыка-культурных каштоўнасцях
Да выканання навукова-даследчых работ на гісторыка-культурных
каштоўнасцях і кіраўніцтва распрацоўкай навукова-праектнай
дакументацыі на выкананне рэстаўрацыйна-аднаўленчых работ на
гісторыка-культурных каштоўнасцях, у тым ліку да правядзення
аўтарскага нагляду за іх выкананнем, дапускаюцца асобы, якія маюць
пасведчанне на права выканання навукова-даследчых работ на гісторыка-
культурных каштоўнасцях і кіраўніцтва распрацоўкай навукова-
праектнай дакументацыі на выкананне рэстаўрацыйна-аднаўленчых работ
на гісторыка-культурных каштоўнасцях, за выключэннем выпадку,
прадугледжанага артыкулам 42 гэтага Закона.
Артыкул 40. Пасведчанні на права выканання навукова-даследчых
работ на гісторыка-культурных каштоўнасцях і
кіраўніцтва распрацоўкай навукова-праектнай
дакументацыі на выкананне рэстаўрацыйна-аднаўленчых
работ на гісторыка-культурных каштоўнасцях
1. Пасведчанні на права выканання навукова-даследчых работ на
гісторыка-культурных каштоўнасцях і кіраўніцтва распрацоўкай
навукова-праектнай дакументацыі на выкананне рэстаўрацыйна-
аднаўленчых работ на гісторыка-культурных каштоўнасцях выдаюцца
Міністэрствам культуры Рэспублікі Беларусь пасля разгляду
заключэнняў аб адпаведнасці кваліфікацыйным патрабаванням кандыдатаў
на іх атрыманне.
2. Заключэнні аб адпаведнасці кваліфікацыйным патрабаванням
кандыдатаў на атрыманне пасведчанняў на права выканання навукова-
даследчых работ на гісторыка-культурных каштоўнасцях і кіраўніцтва
распрацоўкай навукова-праектнай дакументацыі на выкананне
рэстаўрацыйна-аднаўленчых работ на гісторыка-культурных каштоўнасцях
выдаюцца бясплатна:
2.1. Навукова-метадычнай радай - на права выканання навукова-
даследчых работ на гісторыка-культурных каштоўнасцях і кіраўніцтва
распрацоўкай навукова-праектнай дакументацыі на выкананне
рэстаўрацыйна-аднаўленчых работ на гісторыка-культурных
каштоўнасцях, за выключэннем правядзення археалагічных
даследаванняў;
2.2. Нацыянальнай акадэміяй навук Беларусі - на права
правядзення археалагічных даследаванняў.
3. Парадак выдачы пасведчанняў на права выканання навукова-
даследчых работ на гісторыка-культурных каштоўнасцях і кіраўніцтва
распрацоўкай навукова-праектнай дакументацыі на выкананне
рэстаўрацыйна-аднаўленчых работ на гісторыка-культурных каштоўнасцях
устанаўліваецца Саветам Міністраў Рэспублікі Беларусь.
Артыкул 41. Навуковыя кiраўнiкі
1. Пры выкананні работ на гiсторыка-культурных каштоўнасцях,
за выключэннем работ, прадугледжаных артыкулам 38 гэтага Закона, на
кожную гiсторыка-культурную каштоўнасць назначаецца навуковы
кiраўнiк.
2. Навуковы кiраўнiк ажыццяўляе кiраўнiцтва ходам работ на
гісторыка-культурных каштоўнасцях і распрацоўкай навукова-праектнай
дакументацыі на выкананне рэстаўрацыйна-аднаўленчых работ на
гісторыка-культурных каштоўнасцях, у тым ліку праводзіць аўтарскі
нагляд за выкананнем гэтых работ, нясе персанальную адказнасць за
захаванне адметных духоўных, мастацкіх і (або) дакументальных
вартасцей гiсторыка-культурных каштоўнасцей, а таксама за навуковую
абгрунтаванасць праектных рашэнняў і іх рэалізацыю.
3. Для выканання работ на матэрыяльных гiсторыка-культурных
каштоўнасцях катэгорый «0», «1», «2» і эталонах фіксаваных
нематэрыяльных гісторыка-культурных каштоўнасцей навуковыя кiраўнiкі
назначаюцца Мiнiстэрствам культуры Рэспублiкi Беларусь па
прадстаўленню заказчыкаў або кiраўнiцтва праектных цi навукова-
даследчых устаноў на падставе адпаведнага заключэння Навукова-
метадычнай рады.
Для выканання работ на матэрыяльных гiсторыка-культурных
каштоўнасцях катэгорыі «3» навуковыя кiраўнiкі назначаюцца
Мiнiстэрствам культуры Рэспублiкi Беларусь па прадстаўленню
заказчыкаў або кiраўнiцтва праектных цi навукова-даследчых устаноў.
4. Замена навуковага кiраўнiка забараняецца, за выключэннем
выпадкаў:
4.1. пiсьмовай адмовы навуковага кiраўнiка ад выканання сваiх
абавязкаў і функцый;
4.2. невыканання навуковым кiраўнiком сваіх абавязкаў i
функцый;
4.3. немагчымасцi выканання навуковым кiраўнiком сваіх
абавязкаў і функцый з прычыны хваробы, выезду на пастаяннае месца
жыхарства за межы Рэспублiкi Беларусь, пераходу на работу, выкананне
якой не звязана з праектнай i рэстаўрацыйнай дзейнасцю;
4.4. іншых устаноўленых заключэннем Навукова-метадычнай рады
выпадкаў, калі навуковы кiраўнiк не можа выконваць свае абавязкi і
функцыі.
5. Навуковы кiраўнiк у адпаведнасцi з заканадаўствам
Рэспублікі Беларусь атрымлівае плату за выкананне сваіх абавязкаў і
функцый i кампенсацыю за звязаныя з гэтым выдаткi за кошт юрыдычнай
або (і) фiзiчнай асобы, у тым ліку індывідуальнага прадпрымальніка,
зацiкаўленай у выкананні работ на гісторыка-культурнай каштоўнасці.
Страницы:
Стр.1 |
Стр.2 |
Стр.3 |
Стр.4 |
Стр.5
|