Закон Республики Беларусь
1 ноября 2002 г. № 139-З
О РАТИФИКАЦИИ КОНВЕНЦИИ МЕЖДУ РЕСПУБЛИКОЙ БЕЛАРУСЬ И
ВЕНГЕРСКОЙ РЕСПУБЛИКОЙ ОБ ИЗБЕЖАНИИ ДВОЙНОГО
НАЛОГООБЛОЖЕНИЯ И ПРЕДОТВРАЩЕНИИ УКЛОНЕНИЯ ОТ УПЛАТЫ
НАЛОГОВ В ОТНОШЕНИИ НАЛОГОВ НА ДОХОДЫ И КАПИТАЛ
Принят Палатой представителей 2 октября 2002 года
Одобрен Советом Республики 23 октября 2002 года
Ратифицировать Конвенцию между Республикой Беларусь и
Венгерской Республикой об избежании двойного налогообложения и
предотвращении уклонения от уплаты налогов в отношении налогов на
доходы и капитал, подписанную в г.Будапеште 19 февраля 2002 года.
Президент Республики Беларусь А.ЛУКАШЕНКО
КАНВЕНЦЫЯ
памiж Рэспублiкай Беларусь i Венгерскай Рэспублiкай
аб пазбяганнi двайнога падаткаабкладання i папярэджаннi ўхiлення
ад выплаты падаткаў у дачыненнi да падаткаў на даходы i капiтал
Рэспублiка Беларусь
i Венгерская Рэспублiка,
жадаючы заключыць Канвенцыю аб пазбяганнi двайнога
падаткаабкладання i папярэджаннi ўхiлення ад выплаты падаткаў у
дачыненнi да падаткаў на даходы i капiтал i далей развiваць i
ўмацоўваць узаемныя сувязi,
пагадзiлiся аб нiжэйпададзеным:
Артыкул 1
Асобы, да якiх прымяняецца Канвенцыя
Дадзеная Канвенцыя прымяняецца да асоб, якiя з'яўляюцца
рэзiдэнтамi адной або абедзвюх Дагаворных Дзяржаў.
Артыкул 2
Падаткi, на якiя распаўсюджваецца Канвенцыя
1. Дадзеная Канвенцыя прымяняецца да падаткаў на даходы i
капiтал, якiя спаганяюцца ад iмя Дагаворнай Дзяржавы або яе мясцовых
органаў улады, незалежна ад спосабу iх спагнання.
2. Падаткамi на даходы i капiтал лiчацца ўсе падаткi, якiя
спаганяюцца з агульнай сумы даходаў, агульнай сумы капiталу або з
элементаў даходу або капiталу, уключаючы падаткi на даходы ад
адчужэння рухомай або нерухомай маёмасцi, падаткi на агульную суму
заработнай платы, што выплачваецца прадпрыемствамi, а таксама
падаткi на прырост кошту капiталу.
3. Iснуючымi падаткамi, на якiя распаўсюджваецца дадзеная
Канвенцыя, з'яўляюцца, у прыватнасцi:
а) у Венгрыi:
(i) падаходны падатак з фiзiчных асоб;
(ii) карпаратыўны падатак;
(iii) падатак з дывiдэндаў;
(iv) падатак на зямельныя ўчасткi;
(v) падатак на збудаваннi
(далей - "венгерскi падатак");
b) у Беларусi:
(i) падатак на даходы i прыбытак;
(ii) падаходны падатак з фiзiчных асоб;
(iii) падатак на нерухомасць
(далей - "беларускi падатак").
4. Дадзеная Канвенцыя распаўсюджваецца таксама на любыя
iдэнтычныя або па сутнасцi аналагiчныя падаткi, якiя спаганяюцца
пасля даты падпiсання дадзенай Канвенцыi ў дапаўненне да падаткаў,
што названы ў пункце 3, або замест iх. Кампетэнтныя органы
Дагаворных Дзяржаў паведамляюць адзiн аднаму аб любых iстотных
змяненнях, якiя ўнесены ў iх падатковае заканадаўства.
Артыкул 3
Агульныя азначэннi
1. Для мэт дадзенай Канвенцыi, калi з кантэксту не вынiкае
iншае:
а) тэрмiн "Венгрыя" абазначае Венгерскую Рэспублiку i пры
выкарыстаннi ў геаграфiчным сэнсе абазначае тэрыторыю Венгерскай
Рэспублiкi;
b) тэрмiн "Беларусь" абазначае Рэспублiку Беларусь i пры
выкарыстаннi ў геаграфiчным сэнсе абазначае тэрыторыю, якая
знаходзiцца пад суверэнiтэтам Рэспублiкi Беларусь i якая ў
адпаведнасцi з заканадаўствам Беларусi i мiжнародным правам
знаходзiцца пад юрысдыкцыяй Рэспублiкi Беларусь;
с) тэрмiны "адна Дагаворная Дзяржава" i "другая Дагаворная
Дзяржава" абазначаюць, у залежнасцi ад кантэксту, Венгрыю або
Беларусь;
d) тэрмiн "асоба" ўключае фiзiчную асобу, кампанiю i любое
iншае аб'яднанне асоб;
е) тэрмiн "кампанiя" абазначае любую юрыдычную асобу або любую
карпаратыўную арганiзацыю або любую арганiзацыю, якая разглядаецца ў
якасцi асобнай арганiзацыi для мэт падаткаабкладання;
f) тэрмiны "прадпрыемства адной Дагаворнай Дзяржавы" i
"прадпрыемства другой Дагаворнай Дзяржавы" абазначаюць адпаведна:
прадпрыемства, якiм кiруе рэзiдэнт адной Дагаворнай Дзяржавы, i
прадпрыемства, якiм кiруе рэзiдэнт другой Дагаворнай Дзяржавы;
g) тэрмiн "мiжнародная перавозка" абазначае любую перавозку
марскiм, рачным, паветраным суднам або аўтамабiльным транспартным
сродкам, што эксплуатуецца рэзiдэнтам адной Дагаворнай Дзяржавы, за
выключэннем выпадкаў, калi марское, рачное, паветранае судна або
аўтамабiльны транспартны сродак эксплуатуецца выключна памiж
пунктамi ў другой Дагаворнай Дзяржаве;
h) тэрмiн "кампетэнтны орган" абазначае:
(i) у выпадку Венгрыi - Мiнiстра фiнансаў або яго паўнамоцнага
прадстаўнiка;
(ii) у выпадку Беларусi - Мiнiстэрства па падатках i зборах або
яго паўнамоцнага прадстаўнiка;
i) тэрмiн "грамадзянiн" абазначае:
(i) любую фiзiчную асобу, якая мае грамадзянства Дагаворнай
Дзяржавы;
(ii) любую юрыдычную асобу, таварыства, асацыяцыю або iншую
арганiзацыю, якая атрымлiвае свой статус як такi па заканадаўству,
што дзейнiчае ў Дагаворнай Дзяржаве.
2. Што датычыцца прымянення ў любы час дадзенай Канвенцыi
Дагаворнай Дзяржавай, то любы тэрмiн, якi не вызначаны ў ёй, мае,
калi з кантэксту не вынiкае iншае, тое значэнне, якое ён мае ў гэты
час па заканадаўству гэтай Дзяржавы для мэт падаткаў, на якiя
распаўсюджваецца дадзеная Канвенцыя, прычым любое значэнне па
адпаведнаму падатковаму заканадаўству гэтай Дзяржавы пераважае над
значэннем, якое надаецца гэтаму тэрмiну iншымi законамi гэтай
Дзяржавы.
Артыкул 4
Рэзiдэнт
1. Для мэт дадзенай Канвенцыi тэрмiн "рэзiдэнт адной Дагаворнай
Дзяржавы" абазначае любую асобу, якая па заканадаўству гэтай
Дзяржавы падлягае падаткаабкладанню ў ёй на падставе месцажыхарства,
пастаяннага месцазнаходжання, месца кiравання, месца рэгiстрацыi або
любой iншай аналагiчнай прыкметы, а таксама ўключае гэту Дзяржаву i
любы яе мясцовы орган улады. Гэты тэрмiн, аднак, не распаўсюджваецца
на асобу, якая падлягае падаткаабкладанню ў гэтай Дзяржаве толькi ў
дачыненнi да даходаў з крынiц у гэтай Дзяржаве або капiталу, якi ў
ёй знаходзiцца.
2. Калi ў адпаведнасцi з палажэннямi пункта 1 фiзiчная асоба
з'яўляецца рэзiдэнтам абедзвюх Дагаворных Дзяржаў, яе палажэнне
вызначаецца наступным чынам:
а) яна лiчыцца рэзiдэнтам толькi той Дзяржавы, у якой яна мае
пастаяннае жыллё; калi яна мае пастаяннае жыллё ў абедзвюх
Дзяржавах, яна лiчыцца рэзiдэнтам толькi той Дзяржавы, у якой яна
мае больш цесныя асабiстыя i эканамiчныя сувязi (цэнтр жыццёвых
iнтарэсаў);
b) калi Дзяржава, у якой знаходзiцца цэнтр яе жыццёвых
iнтарэсаў, не можа быць вызначана, або калi яна не мае пастаяннага
жылля нi ў адной з Дзяржаў, яна лiчыцца рэзiдэнтам толькi той
Дзяржавы, у якой яна звычайна пражывае;
с) калi яна звычайна пражывае ў абедзвюх Дагаворных Дзяржавах
або калi яна звычайна не пражывае нi ў адной з iх, яна лiчыцца
рэзiдэнтам толькi той Дзяржавы, грамадзянiнам якой яна з'яўляецца;
d) калi яна лiчыцца грамадзянiнам абедзвюх Дагаворных Дзяржаў
або калi яна не лiчыцца грамадзянiнам нi адной з iх, кампетэнтныя
органы Дагаворных Дзяржаў вырашаюць пытанне па ўзаемнай згодзе.
3. Калi ў адпаведнасцi з палажэннямi пункта 1 асоба, якая не
з'яўляецца фiзiчнай асобай, з'яўляецца рэзiдэнтам абедзвюх
Дагаворных Дзяржаў, кампетэнтныя органы Дагаворных Дзяржаў вырашаюць
пытанне па ўзаемнай згодзе.
Артыкул 5
Пастаяннае прадстаўнiцтва
1. Для мэт дадзенай Канвенцыi тэрмiн "пастаяннае
прадстаўнiцтва" абазначае пастаяннае месца дзейнасцi, праз якое
поўнасцю або часткова ажыццяўляецца камерцыйная дзейнасць
прадпрыемства.
2. Тэрмiн "пастаяннае прадстаўнiцтва" уключае, у прыватнасцi:
а) месца кiравання;
b) аддзяленне;
с) кантору;
d) фабрыку;
е) майстэрню, i
f) руднiк, нафтавую або газавую свiдравiну, кар'ер або любое
iншае месца здабычы прыродных рэсурсаў.
3. Будаўнiчая пляцоўка або будаўнiчы, мантажны або зборачны
аб'ект з'яўляюцца пастаянным прадстаўнiцтвам, толькi калi яны
iснуюць больш за 12 месяцаў.
4. Нягледзячы на папярэднiя палажэннi дадзенага артыкула,
тэрмiн "пастаяннае прадстаўнiцтва" не разглядаецца як той, якi
ўключае:
а) выкарыстанне збудаванняў выключна для мэт захоўвання,
дэманстрацыi або пастаўкi тавараў або вырабаў, якiя належаць
прадпрыемству;
b) утрыманне запасаў тавараў або вырабаў, якiя належаць
прадпрыемству, выключна ў мэтах захоўвання, дэманстрацыi або
пастаўкi;
с) утрыманне запасаў тавараў або вырабаў, якiя належаць
прадпрыемству, выключна для мэт перапрацоўкi iншым прадпрыемствам;
d) утрыманне пастаяннага месца дзейнасцi выключна для мэт
закупкi тавараў або вырабаў або для збору iнфармацыi для
прадпрыемства;
е) утрыманне пастаяннага месца дзейнасцi выключна для мэт
ажыццяўлення для прадпрыемства любой iншай дзейнасцi падрыхтоўчага
або дапаможнага характару;
f) утрыманне пастаяннага месца дзейнасцi выключна для любога
спалучэння вiдаў дзейнасцi, што названы ў падпунктах "а" - "е", пры
ўмове, што такая дзейнасць у цэлым пастаяннага месца дзейнасцi, якая
вынiкае з гэтага спалучэння, мае падрыхтоўчы або дапаможны
характар.
5. Нягледзячы на палажэннi пунктаў 1 i 2, калi асоба - iншая
чым агент з незалежным статусам, да якой прымяняецца пункт 6,
дзейнiчае ад iмя прадпрыемства, i мае, i звычайна выкарыстоўвае ў
Дагаворнай Дзяржаве паўнамоцтвы заключаць кантракты ад iмя
прадпрыемства, то лiчыцца, што гэта прадпрыемства мае пастаяннае
прадстаўнiцтва ў гэтай Дзяржаве ў дачыненнi да любой дзейнасцi, якую
гэта асоба ажыццяўляе для прадпрыемства, калi дзейнасць такой асобы
не абмежавана той, якая прадстаўлена ў пункце 4, i якая, калi яна
ажыццяўляецца праз пастаяннае месца дзейнасцi, не робiць гэта
пастаяннае месца дзейнасцi пастаянным прадстаўнiцтвам згодна з
палажэннямi гэтага пункта.
6. Прадпрыемства не разглядаецца як тое, якое мае пастаяннае
прадстаўнiцтва ў Дагаворнай Дзяржаве толькi на той падставе, што яно
ажыццяўляе камерцыйную дзейнасць у гэтай Дзяржаве праз брокера,
камiсiянера або любога iншага агента з незалежным статусам пры
ўмове, што гэтыя асобы дзейнiчаюць у рамках сваёй звычайнай
прафесiянальнай дзейнасцi.
7. Той факт, што кампанiя, якая з'яўляецца рэзiдэнтам адной
Дагаворнай Дзяржавы, кантралюе або кантралюецца кампанiяй, якая
з'яўляецца рэзiдэнтам другой Дагаворнай Дзяржавы, або якая
ажыццяўляе камерцыйную дзейнасць у гэтай другой Дзяржаве (праз
пастаяннае прадстаўнiцтва або iншым чынам), сам па сабе не
пераўтварае адну з гэтых кампанiй у пастаяннае прадстаўнiцтва
другой.
Артыкул 6
Даходы ад нерухомай маёмасцi
1. Даходы, якiя атрымлiвае рэзiдэнт адной Дагаворнай Дзяржавы
ад нерухомай маёмасцi (уключаючы даход ад сельскай або лясной
гаспадаркi), што знаходзiцца ў другой Дагаворнай Дзяржаве, могуць
абкладацца падаткам у гэтай другой Дзяржаве.
2. Тэрмiн "нерухомая маёмасць" мае тое значэнне, якое ён мае па
заканадаўству Дагаворнай Дзяржавы, у якой знаходзiцца гэта маёмасць.
Гэты тэрмiн у любым выпадку ўключае маёмасць, дапаможную ў дачыненнi
да нерухомай маёмасцi, жывёлу i абсталяванне, што выкарыстоўваюцца ў
сельскай i лясной гаспадарцы, правы, да якiх прымяняюцца палажэннi
агульнага права ў дачыненнi да зямельнай уласнасцi, узуфрукт
нерухомай маёмасцi i правы на пераменныя або фiксаваныя плацяжы як
кампенсацыя за распрацоўку або права на распрацоўку мiнеральных
запасаў, крынiц i iншых прыродных рэсурсаў. Вышэйназваныя прапановы
прымяняюцца толькi калi заканадаўства Дагаворнай Дзяржавы
прадугледжвае адпаведныя палажэннi. Марскiя, рачныя, паветраныя
судны i аўтамабiльныя транспартныя сродкi не разглядаюцца ў якасцi
нерухомай маёмасцi.
3. Палажэннi пункта 1 прымяняюцца да даходаў, якiя
атрымлiваюцца ад прамога выкарыстання, здачы ў арэнду або
выкарыстання нерухомай маёмасцi ў любой iншай форме.
4. Палажэннi пунктаў 1 i 3 прымяняюцца таксама да даходаў ад
нерухомай маёмасцi прадпрыемстваў i да даходаў ад нерухомай
маёмасцi, што выкарыстоўваецца для аказання незалежных асабiстых
паслуг.
Артыкул 7
Прыбытак ад камерцыйнай дзейнасцi
1. Прыбытак прадпрыемства адной Дагаворнай Дзяржавы абкладаецца
падаткам толькi ў гэтай Дзяржаве, калi толькi гэта прадпрыемства не
ажыццяўляе камерцыйнай дзейнасцi ў другой Дагаворнай Дзяржаве праз
пастаяннае прадстаўнiцтва, якое размешчана там. Калi прадпрыемства
ажыццяўляе камерцыйную дзейнасць, як зазначана вышэй, прыбытак
гэтага прадпрыемства можа абкладацца падаткам у другой Дзяржаве, але
толькi ў той частцы, якая адносiцца да гэтага пастаяннага
прадстаўнiцтва.
2. З улiкам палажэнняў пункта 3, калi прадпрыемства адной
Дагаворнай Дзяржавы ажыццяўляе камерцыйную дзейнасць у другой
Дагаворнай Дзяржаве праз пастаяннае прадстаўнiцтва, якое размешчана
там, то ў кожнай Дагаворнай Дзяржаве гэтаму пастаяннаму
прадстаўнiцтву залiчваецца прыбытак, якi яно магло б атрымаць у
выпадку, калi б яно было адасобленым i асобным прадпрыемствам, што
занята такой жа або аналагiчнай дзейнасцю ў такiх жа або аналагiчных
умовах i дзейнiчае цалкам незалежна ад прадпрыемства, пастаянным
прадстаўнiцтвам якога яно з'яўляецца.
3. Пры вызначэннi прыбытку пастаяннага прадстаўнiцтва
дапускаецца вылiчэнне расходаў, што панесены для мэт такога
пастаяннага прадстаўнiцтва, уключаючы кiраўнiцкiя i
агульнаадмiнiстрацыйныя расходы, што панесены як у Дзяржаве, дзе
размешчана пастаяннае прадстаўнiцтва, так i за яе межамi.
4. Паколькi вызначэнне ў Дагаворнай Дзяржаве прыбытку, што
адносiцца да пастаяннага прадстаўнiцтва на аснове прапарцыянальнага
размеркавання агульнай сумы прыбытку прадпрыемства яго розным
падраздзяленням з'яўляецца звычайнай практыкай, нiшто ў пункце 2 не
перашкаджае гэтай Дагаворнай Дзяржаве вызначыць падаткаабкладаемы
прыбытак шляхам такога размеркавання, як гэта прынята на практыцы;
аднак выбраны метад размеркавання павiнен даваць вынiкi, якiя
адпавядаюць прынцыпам, што змешчаны ў гэтым артыкуле.
5. Нiякi прыбытак не адносiцца да пастаяннага прадстаўнiцтва на
падставе простай закупкi пастаянным прадстаўнiцтвам вырабаў або
тавараў для прадпрыемства.
6. Для мэт папярэднiх пунктаў прыбытак, што адносiцца да
пастаяннага прадстаўнiцтва, вызначаецца кожны год адным i тым жа
метадам, калi толькi не будзе дастатковай i важкай прычыны для яго
змянення.
7. Калi прыбытак уключае вiды даходаў, якiя разглядаюцца асобна
ў iншых артыкулах дадзенай Канвенцыi, палажэннi гэтых артыкулаў не
закранаюцца палажэннямi дадзенага артыкула.
Артыкул 8
Мiжнародны транспарт
1. Прыбытак, якi атрымлiвае рэзiдэнт Дагаворнай Дзяржавы ад
эксплуатацыi марскiх, рачных, паветраных суднаў або аўтамабiльных
транспартных сродкаў у мiжнародных перавозках, абкладаецца падаткам
толькi ў гэтай Дзяржаве.
2. Для мэт гэтага артыкула прыбытак ад эксплуатацыi марскiх,
рачных, паветраных суднаў або аўтамабiльных транспартных сродкаў у
мiжнародных перавозках уключае прыбытак ад здачы ў арэнду на аснове
судна без экiпажу марскiх, рачных, паветраных суднаў або
аўтамабiльных транспартных сродкаў пры выкарыстаннi ў мiжнародных
перавозках, калi прыбытак ад такой здачы ў арэнду другарадны ў
дачыненнi да прыбытку, аб якiм гаворыцца ў пункце 1.
3. Палажэннi пункта 1 прымяняюцца таксама да прыбытку ад удзелу
ў пуле, у сумеснай дзейнасцi або мiжнародным транспартным агенцтве.
Артыкул 9
Асацыiраваныя прадпрыемствы
1. У выпадку, калi:
а) прадпрыемства адной Дагаворнай Дзяржавы прама або ўскосна
ўдзельнiчае ў кiраваннi, кантролi або капiтале прадпрыемства другой
Дагаворнай Дзяржавы або
b) адны i тыя ж асобы прама або ўскосна ўдзельнiчаюць у
кiраваннi, кантролi або капiтале прадпрыемства адной Дагаворнай
Дзяржавы i прадпрыемства другой Дагаворнай Дзяржавы,
i ў кожным выпадку памiж двума прадпрыемствамi ў iх камерцыйных
або фiнансавых узаемаадносiнах ствараюцца або ўстанаўлiваюцца ўмовы,
адрозныя ад тых, якiя мелi б месца памiж незалежнымi
прадпрыемствамi, тады любы прыбытак, якi быў бы налiчаны аднаму з
iх, але з-за наяўнасцi гэтых умоў не быў яму налiчаны, можа быць
уключаны ў прыбытак гэтага прадпрыемства i, адпаведна, абкладзены
падаткам.
2. У выпадку, калi адна Дагаворная Дзяржава ўключае ў прыбытак
прадпрыемствы гэтай Дзяржавы - i адпаведна абкладае падаткам -
прыбытак, па якому прадпрыемства другой Дагаворнай Дзяржавы было
абкладзена падаткам у гэтай другой Дзяржаве, i прыбытак, такiм чынам
уключаны, з'яўляецца прыбыткам, якi быў бы налiчаны прадпрыемству
першай названай Дзяржавы, калi б умовы, што створаны памiж двума
прадпрыемствамi, былi б такiмi ж, як памiж незалежнымi
прадпрыемствамi, тады гэта другая Дзяржава робiць адпаведную
карэкцiроўку ў суме падатку, што спаганяецца з гэтага прыбытку, калi
яно згодна з карэкцiроўкай, што зроблена першай названай Дзяржавай.
Пры вызначэннi такой карэкцiроўкi належная ўвага ўдзяляецца iншым
палажэнням дадзенай Канвенцыi, а кампетэнтныя органы Дагаворных
Дзяржаў, пры неабходнасцi, пракансультуюцца адзiн з адным.
Артыкул 10
Дывiдэнды
1. Дывiдэнды, што выплачваюцца кампанiяй, якая з'яўляецца
рэзiдэнтам адной Дагаворнай Дзяржавы, рэзiдэнту другой Дагаворнай
Дзяржавы, могуць абкладацца падаткамi ў гэтай другой Дзяржаве.
2. Аднак такiя дывiдэнды могуць таксама абкладацца падаткамi ў
той Дагаворнай Дзяржаве, рэзiдэнтам якой з'яўляецца кампанiя, што
выплачвае дывiдэнды, i ў адпаведнасцi з заканадаўствам гэтай
Дзяржавы, але калi сапраўдны ўладальнiк дывiдэндаў з'яўляецца
рэзiдэнтам другой Дагаворнай Дзяржавы, спаганяемы падатак не
перавышае:
а) 5 працэнтаў валавой сумы дывiдэндаў, калi сапраўдным
уладальнiкам з'яўляецца кампанiя (iншая чым таварыства), якая
непасрэдна валодае не менш чым 25 працэнтамi капiталу кампанii, што
выплачвае дывiдэнды;
b) 15 працэнтаў валавой сумы дывiдэндаў ва ўсiх iншых
выпадках.
Сапраўдны пункт не закранае падаткаабкладання кампанii ў
дачыненнi да прыбытку, з якога выплачваюцца дывiдэнды.
Кампетэнтныя органы Дагаворных Дзяржаў па ўзаемнай згодзе
ўстанаўлiваюць спосаб прымянення гэтых абмежаванняў.
3. Тэрмiн "дывiдэнды" пры выкарыстаннi ў гэтым артыкуле
абазначае даход ад акцый або iншых правоў, што не з'яўляюцца
даўгавымi патрабаваннямi, якiя даюць права на ўдзел у прыбытку, а
таксама даход ад iншых падобных правоў, якi падлягае такому ж
падатковаму рэжыму, як даходы ад акцый, у адпаведнасцi з
заканадаўствам той Дзяржавы, рэзiдэнтам якой з'яўляецца кампанiя,
што размяркоўвае прыбытак.
4. Палажэннi пунктаў 1 i 2 не прымяняюцца, калi сапраўдны
ўладальнiк дывiдэндаў, як рэзiдэнт адной Дагаворнай Дзяржавы,
ажыццяўляе камерцыйную дзейнасць у другой Дагаворнай Дзяржаве,
рэзiдэнтам якой з'яўляецца кампанiя, што выплачвае дывiдэнды, праз
пастаяннае прадстаўнiцтва, што размешчана там, або аказвае ў гэтай
другой Дзяржаве незалежныя асабiстыя паслугi з пастаяннай базы, што
размешчана там, i холдынг, у дачыненнi да якога выплачваюцца
дывiдэнды, сапраўды адносiцца да такога пастаяннага прадстаўнiцтва
або пастаяннай базы. У такiм выпадку прымяняюцца палажэннi артыкула
7 або артыкула 14 - у залежнасцi ад абставiн.
5. У выпадку, калi кампанiя, якая з'яўляецца рэзiдэнтам адной
Дагаворнай Дзяржавы, атрымлiвае прыбытак або даходы з другой
Дагаворнай Дзяржавы, гэта другая Дзяржава не абкладае падаткам
дывiдэнды, што выплачваюцца гэтай кампанiяй, за выключэннем, калi
такiя дывiдэнды выплачваюцца рэзiдэнту гэтай другой Дзяржавы або
калi холдынг, у дачыненнi да якога выплачваюцца дывiдэнды, сапраўды
звязаны з пастаянным прадстаўнiцтвам або пастаяннай базай, што
размешчаны ў гэтай другой Дзяржаве, i не падвяргае неразмеркаваны
прыбытак кампанii падатку на неразмеркаваны прыбытак кампанii, нават
калi дывiдэнды, якiя выплачваюцца, або неразмеркаваны прыбытак
складаюцца поўнасцю або часткова з прыбытку або даходу, што
ўзнiкаюць у такой другой Дзяржаве.
6. Нягледзячы на палажэннi пункта 5, кампанiя, якая з'яўляецца
рэзiдэнтам адной Дагаворнай Дзяржавы i мае аддзяленне ў другой
Дагаворнай Дзяржаве, можа падлягаць падаткаабкладанню ў гэтай другой
Дзяржаве ў дапаўненне да падатку на прыбытак, якi адносiцца да
гэтага аддзялення. Аднак такi падатак не можа перавышаць 10
працэнтаў той часткi прыбытку кампанii, якая падлягае
падаткаабкладанню ў гэтай другой Дагаворнай Дзяржаве.
Артыкул 11
Працэнты
1. Працэнты, якiя ўзнiкаюць у адной Дагаворнай Дзяржаве i
выплачваюцца рэзiдэнту другой Дагаворнай Дзяржавы, могуць абкладацца
падаткамi ў гэтай другой Дзяржаве.
2. Аднак такiя працэнты могуць таксама абкладацца падаткамi ў
той Дагаворнай Дзяржаве, у якой яны ўзнiкаюць, i ў адпаведнасцi з
заканадаўствам гэтай Дзяржавы, але калi сапраўдны ўладальнiк
працэнтаў з'яўляецца рэзiдэнтам другой Дагаворнай Дзяржавы,
спаганяемы падатак не перавышае 5 працэнтаў валавой сумы працэнтаў.
Кампетэнтныя органы Дагаворных Дзяржаў па ўзаемнай згодзе
ўстанаўлiваюць спосаб прымянення гэтага абмежавання.
3. Тэрмiн "працэнты" пры выкарыстаннi ў гэтым артыкуле
абазначае даход ад даўгавых патрабаванняў любога вiду, незалежна ад
iпатэчнага забеспячэння i незалежна ад валодання правам на ўдзел у
прыбытках даўжнiка, i ў прыватнасцi, даход ад урадавых каштоўных
папер i даход ад аблiгацый або даўгавых абавязацельстваў, уключаючы
прэмii i выйгрышы па гэтых каштоўных паперах, аблiгацыях або
даўгавых абавязацельствах. Штрафы за несвоечасовыя выплаты не
разглядаюцца ў якасцi працэнтаў для мэт гэтага артыкула.
4. Палажэннi пунктаў 1 i 2 не прымяняюцца, калi сапраўдны
ўладальнiк працэнтаў, як рэзiдэнт адной Дагаворнай Дзяржавы,
ажыццяўляе камерцыйную дзейнасць у другой Дагаворнай Дзяржаве, у
якой узнiкаюць працэнты, праз пастаяннае прадстаўнiцтва, якое
размешчана там, або аказвае ў гэтай другой Дзяржаве незалежныя
асабiстыя паслугi з пастаяннай базы, якая размешчана там, i даўгавое
патрабаванне, на падставе якога выплачваюцца працэнты, сапраўды
звязана з такiм пастаянным прадстаўнiцтвам або пастаяннай базай. У
такiм выпадку прымяняюцца палажэннi артыкула 7 або артыкула 14 - у
залежнасцi ад абставiн.
5. Лiчыцца, што працэнты ўзнiкаюць у Дагаворнай Дзяржаве, калi
плацельшчыкам з'яўляецца сама гэта Дзяржава, яе мясцовы орган улады
або рэзiдэнт гэтай Дзяржавы. Калi, аднак, асоба, якая выплачвае
працэнты, незалежна ад таго, з'яўляецца яна рэзiдэнтам Дагаворнай
Дзяржавы цi не, мае ў Дагаворнай Дзяржаве пастаяннае прадстаўнiцтва
або пастаянную базу, у сувязi з якiмi ўзнiкла запазычанасць, па якой
выплачваюцца працэнты, i расходы па выплаце гэтых працэнтаў нясе
такое пастаяннае прадстаўнiцтва або пастаянная база, то лiчыцца, што
такiя працэнты ўзнiкаюць у той Дагаворнай Дзяржаве, у якой
знаходзiцца пастаяннае прадстаўнiцтва або пастаянная база.
6. Калi ў вынiку асаблiвых адносiн памiж плацельшчыкам i
сапраўдным уладальнiкам, або памiж iмi абодвума i якой-небудзь
трэцяй асобай сума працэнтаў, што адносiцца да даўгавога
патрабавання, у сувязi з якiм яны выплачваюцца, перавышае суму, якая
была б узгоднена памiж плацельшчыкам i сапраўдным уладальнiкам пры
адсутнасцi такiх адносiн, то палажэннi гэтага артыкула прымяняюцца
толькi да апошняй названай сумы. У такiм выпадку залiшняя частка
плацяжу па-ранейшаму абкладаецца падаткам у адпаведнасцi з
заканадаўствам кожнай Дагаворнай Дзяржавы з належным улiкам iншых
палажэнняў дадзенай Канвенцыi.
Артыкул 12
Роялцi
1. Роялцi, якiя ўзнiкаюць у адной Дагаворнай Дзяржаве i
выплачваюцца рэзiдэнту другой Дагаворнай Дзяржавы, могуць абкладацца
падаткамi у гэтай другой Дзяржаве.
2. Аднак такiя роялцi могуць таксама абкладацца падаткамi ў той
Дагаворнай Дзяржаве, у якой яны ўзнiкаюць, i ў адпаведнасцi з
заканадаўствам гэтай Дзяржавы, але калi сапраўдны ўладальнiк роялцi
з'яўляецца рэзiдэнтам другой Дагаворнай Дзяржавы, спаганяемы падатак
не перавышае 5 працэнтаў валавой сумы роялцi.
Кампетэнтныя органы Дагаворных Дзяржаў па ўзаемнай згодзе
ўстанаўлiваюць спосаб прымянення гэтага абмежавання.
3. Тэрмiн "роялцi" пры выкарыстаннi ў гэтым артыкуле абазначае
плацяжы любога вiду, якiя атрыманы ў якасцi ўзнагароджання за
выкарыстанне, або за прадастаўленне права выкарыстання любога
аўтарскага права на творы лiтаратуры, мастацтва або навукi,
уключаючы кiнафiльмы i фiльмы або запiсы для радыёвяшчання i
тэлебачання, любога патэнта, гандлёвай маркi, чарцяжа або мадэлi,
плана, сакрэтнай формулы або працэсу, або за перадачу з дапамогай
спадарожнiкавай, кабельнай, оптыкавалакнiстай або падобнай
тэхналогii, або за выкарыстанне, або за прадастаўленне права
выкарыстання прамысловага, камерцыйнага або навуковага абсталявання,
уключаючы транспартныя сродкi, або за iнфармацыю адносна
прамысловага, камерцыйнага або навуковага вопыту.
4. Палажэннi пунктаў 1 i 2 не прымяняюцца, калi сапраўдны
ўладальнiк роялцi, якi з'яўляецца рэзiдэнтам адной Дагаворнай
Дзяржавы, ажыццяўляе камерцыйную дзейнасць у другой Дагаворнай
Дзяржаве, у якой узнiкаюць роялцi, праз пастаяннае прадстаўнiцтва,
што размешчана там, або аказвае ў гэтай другой Дзяржаве незалежныя
асабiстыя паслугi з пастаяннай базы, што размешчана там, i права або
маёмасць, у дачыненнi да якiх выплачваюцца роялцi, сапраўды звязаны
з такiм пастаянным прадстаўнiцтвам або пастаяннай базай. У такiм
выпадку прымяняюцца палажэннi артыкула 7 або артыкула 14 - у
залежнасцi ад абставiн.
5. Лiчыцца, што роялцi ўзнiкаюць у Дагаворнай Дзяржаве, калi
плацельшчыкам з'яўляецца сама гэта Дзяржава, яе мясцовы орган улады
або рэзiдэнт гэтай Дзяржавы. Калi, аднак, асоба, якая выплачвае
роялцi, незалежна ад таго з'яўляецца яна рэзiдэнтам Дагаворнай
Дзяржавы цi не, мае ў Дагаворнай Дзяржаве пастаяннае прадстаўнiцтва
або пастаянную базу, у сувязi з якiмi ўзнiкла абавязацельства
выплачваць роялцi, i такiя роялцi выплачваюцца гэтым пастаянным
прадстаўнiцтвам або пастаяннай базай, тады лiчыцца, што роялцi
ўзнiкаюць у той Дагаворнай Дзяржаве, у якой размешчана пастаяннае
прадстаўнiцтва або пастаянная база.
6. Калi ў вынiку асаблiвых адносiн памiж плацельшчыкам i
сапраўдным уладальнiкам, або памiж iмi абодвума i якой-небудзь
трэцяй асобай, сума роялцi, што адносiцца да выкарыстання, права або
iнфармацыi, на падставе якiх яны выплачваюцца, перавышае суму, якая
была б узгоднена памiж плацельшчыкам i сапраўдным уладальнiкам пры
адсутнасцi такiх адносiн, палажэннi гэтага артыкула прымяняюцца
толькi да апошняй названай сумы. У такiм выпадку залiшняя частка
плацяжу па-ранейшаму абкладаецца падаткам у адпаведнасцi з
заканадаўствам кожнай Дагаворнай Дзяржавы з належным улiкам iншых
палажэнняў дадзенай Канвенцыi.
Артыкул 13
Прырост капiталу
1. Даходы, якiя атрымлiвае рэзiдэнт адной Дагаворнай Дзяржавы
ад адчужэння нерухомай маёмасцi, аб якой гаварылася ў артыкуле 6,
што размешчана ў другой Дагаворнай Дзяржаве, могуць абкладацца
падаткамi ў гэтай другой Дзяржаве.
2. Даходы ад адчужэння рухомай маёмасцi, што складае частку
камерцыйнай маёмасцi пастаяннага прадстаўнiцтва, якое прадпрыемства
адной Дагаворнай Дзяржавы мае ў другой Дагаворнай Дзяржаве, або
рухомай маёмасцi, што адносiцца да пастаяннай базы, якая даступна
рэзiдэнту адной Дагаворнай Дзяржавы ў другой Дагаворнай Дзяржаве,
для аказання незалежных асабiстых паслуг, уключаючы даходы ад
адчужэння такога пастаяннага прадстаўнiцтва (асобна або ў сукупнасцi
з цэлым прадпрыемствам) або такой пастаяннай базы, могуць абкладацца
падаткам у гэтай другой Дзяржаве.
3. Даходы, якiя атрымлiвае рэзiдэнт адной Дагаворнай Дзяржавы
ад адчужэння марскiх, рачных, паветраных суднаў або аўтамабiльных
транспартных сродкаў, што эксплуатуюцца ў мiжнародных перавозках,
або рухомай маёмасцi, якая адносiцца да эксплуатацыi такiх марскiх,
рачных, паветраных суднаў або аўтамабiльных транспартных сродкаў,
абкладаюцца падаткам толькi ў гэтай Дагаворнай Дзяржаве.
4. Даходы ад адчужэння любой маёмасцi, акрамя пералiчанай у
пунктах 1, 2 i 3 гэтага артыкула, абкладаюцца падаткам толькi ў той
Дагаворнай Дзяржаве, рэзiдэнтам якой з'яўляецца асоба, якая адчужае
маёмасць.
Артыкул 14
Незалежныя асабiстыя паслугi
1. Даход, якi атрымлiвае рэзiдэнт адной Дагаворнай Дзяржавы за
прафесiянальныя паслугi або iншую дзейнасць незалежнага характару,
абкладаецца падаткам толькi ў гэтай Дзяржаве, за выключэннем
выпадкаў, калi ён мае рэгулярна даступную пастаянную базу ў другой
Дагаворнай Дзяржаве для ажыццяўлення гэтай дзейнасцi. Калi ён мае
такую базу, даход можа абкладацца падаткам у другой Дзяржаве, але
толькi па даходу, якi адносiцца да гэтай пастаяннай базы.
2. Тэрмiн "прафесiянальныя паслугi" ўключае, у прыватнасцi,
незалежную навуковую, лiтаратурную, артыстычную, адукацыйную або
выкладчыцкую дзейнасць, таксама як i незалежную дзейнасць урачоў,
адвакатаў, iнжынераў, архiтэктараў, зубных урачоў i бухгалтараў.
Артыкул 15
Залежныя асабiстыя паслугi
1. З улiкам палажэнняў артыкулаў 16, 18, 19 i 21 заработная
плата i iншае падобнае ўзнагароджанне, якiя атрымлiвае рэзiдэнт
адной Дагаворнай Дзяржавы за работу па найму, абкладаюцца падаткам
толькi ў гэтай Дзяржаве, калi толькi работа па найму не
ажыццяўляецца ў другой Дагаворнай Дзяржаве. Калi работа па найму
ажыццяўляецца такiм чынам, то ўзнагароджанне, што атрымана ў сувязi
з гэтым, можа абкладацца падаткам у гэтай другой Дзяржаве.
2. Нягледзячы на палажэннi пункта 1, узнагароджанне, якое
атрымлiвае рэзiдэнт адной Дагаворнай Дзяржавы за работу па найму,
што ажыццяўляецца ў другой Дагаворнай Дзяржаве, абкладаецца падаткам
толькi ў першай названай Дзяржаве, калi:
а) атрымальнiк знаходзiцца ў другой Дзяржаве на працягу перыяду
або перыядаў, што не перавышаюць у сукупнасцi 183 дзён у любым
дванаццацiмесячным перыядзе, якi пачынаецца або заканчваецца ў
адпаведным падатковым годзе; i
b) узнагароджанне выплачваецца наймальнiкам або ад iмя
наймальнiка, якi не з'яўляецца рэзiдэнтам другой Дзяржавы; i
с) расходы па выплаце ўзнагароджання не нясе пастаяннае
прадстаўнiцтва або пастаянная база, якую наймальнiк мае ў другой
Дзяржаве.
3. Нягледзячы на папярэднiя палажэннi гэтага артыкула,
узнагароджанне, што атрымлiваецца за работу па найму, якая
ажыццяўляецца на борце марскога, рачнога, паветранага судна або
аўтамабiльнага транспартнага сродку, што эксплуатуецца ў мiжнародных
перавозках рэзiдэнтам Дагаворнай Дзяржавы, можа абкладацца падаткам
у гэтай Дагаворнай Дзяржаве.
Артыкул 16
Ганарары дырэктараў
Ганарары дырэктараў i iншыя падобныя выплаты, што атрымлiвае
рэзiдэнт адной Дагаворнай Дзяржавы ў якасцi члена савета дырэктараў
або любога падобнага органа кампанii, якая з'яўляецца рэзiдэнтам
другой Дагаворнай Дзяржавы, могуць абкладацца падаткамi ў гэтай
другой Дзяржаве.
Артыкул 17
Артысты i спартсмены
1. Нягледзячы на палажэннi артыкулаў 14 i 15, даход, якi
атрымлiвае рэзiдэнт адной Дагаворнай Дзяржавы ў якасцi работнiка
мастацтваў, такога, як артыст тэатра, кiно, радыё або тэлебачання,
або музыканта, або ў якасцi спартсмена, ад яго асабiстай дзейнасцi
як такой, што ажыццяўляецца ў другой Дагаворнай Дзяржаве, можа
абкладацца падаткам у гэтай другой Дзяржаве.
2. У выпадку, калi даход ад асабiстай дзейнасцi, што
ажыццяўляецца работнiкам мастацтваў або спартсменам у такой яго
якасцi, налiчваецца не самому работнiку мастацтваў або спартсмену, а
другой асобе, гэты даход, нягледзячы на палажэннi артыкулаў 7, 14 i
15, можа абкладацца падаткам у той Дагаворнай Дзяржаве, у якой
ажыццяўляецца дзейнасць работнiка мастацтваў або спартсмена.
3. Нягледзячы на палажэннi пунктаў 1 i 2 гэтага артыкула,
даход, аб якiм гаворыцца ў гэтым артыкуле, вызваляецца ад падатку ў
той Дагаворнай Дзяржаве, у якой ажыццяўляецца дзейнасць артыста або
спартсмена, пры ўмове, што такая дзейнасць фiнансуецца выключна з
дзяржаўных фондаў гэтай Дзяржавы або другой Дзяржавы, або дзейнасць
ажыццяўляецца ў адпаведнасцi з пагадненнем або дамоўленасцю аб
культурным супрацоўнiцтве памiж Дагаворнымi Дзяржавамi. У такiм
выпадку даход абкладаецца падаткам толькi ў той Дагаворнай Дзяржаве,
рэзiдэнтам якой з'яўляецца артыст або спартсмен.
Артыкул 18
Пенсii
1. Пенсii i iншае падобнае ўзнагароджанне, якiя выплачваюцца
рэзiдэнту Дагаворнай Дзяржавы за работу па найму ў мiнулым,
падлягаюць падаткаабкладанню толькi ў гэтай Дзяржаве.
2. Нягледзячы на палажэннi пункта 1, пенсii i iншае падобнае
ўзнагароджанне, што выплачваюцца ў адпаведнасцi з заканадаўствам па
сацыяльнаму забеспячэнню адной Дагаворнай Дзяржавы рэзiдэнту другой
Дагаворнай Дзяржавы за работу па найму ў мiнулым, абкладаюцца
падаткам толькi ў першай названай Дагаворнай Дзяржаве.
Артыкул 19
Дзяржаўная служба
1. а) Заработная плата i другое падобнае ўзнагароджанне, iншае
чым пенсiя, якое выплачваецца Дагаворнай Дзяржавай або яе мясцовым
органам улады фiзiчнай асобе за паслугi, што аказваюцца гэтай
Дзяржаве або органу ўлады, абкладаюцца падаткам толькi ў гэтай
Дзяржаве.
b) Аднак такая заработная плата i другое падобнае
ўзнагароджанне абкладаюцца падаткам толькi ў другой Дагаворнай
Дзяржаве, калi паслугi аказваюцца ў гэтай другой Дзяржаве i фiзiчная
асоба з'яўляецца рэзiдэнтам гэтай Дзяржавы, якая:
(i) з'яўляецца грамадзянiнам гэтай Дзяржавы, або
(ii) не стала рэзiдэнтам гэтай Дзяржавы толькi з мэтай аказання
паслуг.
2. а) Любая пенсiя, якая выплачваецца Дагаворнай Дзяржавай або
яе мясцовым органам улады, або з фондаў, што створаны iмi, фiзiчнай
асобе за паслугi, якiя аказаны гэтай Дзяржаве або органу ўлады,
абкладаецца падаткам толькi ў гэтай Дзяржаве.
b) Аднак такая пенсiя абкладаецца падаткам толькi ў другой
Дагаворнай Дзяржаве, калi фiзiчная асоба з'яўляецца рэзiдэнтам i
грамадзянiнам гэтай другой Дзяржавы.
3. Палажэннi артыкулаў 15, 16 i 18 прымяняюцца да заработнай
платы i другога падобнага ўзнагароджання i да пенсiй за паслугi, што
аказваюцца ў сувязi з камерцыйнай дзейнасцю, якая ажыццяўляецца
Дагаворнай Дзяржавай або яе мясцовым органам улады.
Артыкул 20
Студэнты
Выплаты, якiя студэнт або навучэнец, што з'яўляецца або
непасрэдна перад прыездам у адну Дагаворную Дзяржаву з'яўляўся
рэзiдэнтам другой Дагаворнай Дзяржавы i знаходзiцца ў першай
названай Дзяржаве выключна з мэтай атрымання адукацыi або
праходжання практыкi, атрымлiвае для мэт яго ўтрымання, адукацыi або
практыкi, не абкладаюцца падаткам у гэтай Дзяржаве, пры ўмове, што
такiя выплаты ўзнiкаюць з крынiц за межамi гэтай Дзяржавы.
Артыкул 21
Выкладчыкi
1. Выкладчык, якi знаходзiцца ў адной з Дагаворных Дзяржаў на
працягу перыяду, што не перавышае двух гадоў, з адзiнай мэтай
выкладання або павышэння квалiфiкацыi (уключаючы навуковыя
даследаваннi) ва унiверсiтэце, каледжы або iншым прызнаным
навукова-даследчым iнстытуце або iншай вышэйшай навучальнай установе
гэтай Дагаворнай Дзяржавы i якi непасрэдна перад гэтым прыездам
з'яўляўся рэзiдэнтам другой Дагаворнай Дзяржавы, вызваляецца ад
падатку ў першай названай Дагаворнай Дзяржаве ў дачыненнi да любога
ўзнагароджання за такое выкладанне або навуковыя даследаваннi на
працягу перыяду, якi не перавышае двух гадоў з даты яго першага
прыезду ў гэту Дагаворную Дзяржаву для такой мэты.
2. Папярэднiя палажэннi гэтага артыкула не прымяняюцца да
ўзнагароджання, якое выкладчык атрымлiвае за правядзенне навуковых
даследаванняў, калi такiя даследаваннi праводзяцца для асабiстай
выгады канкрэтнай асобы або асобаў.
Артыкул 22
Iншыя даходы
1. Вiды даходаў рэзiдэнта Дагаворнай Дзяржавы, незалежна ад
таго, дзе яны ўзнiкаюць, што не названы ў папярэднiх артыкулах
дадзенай Канвенцыi, абкладаюцца падаткамi толькi ў гэтай Дзяржаве.
2. Палажэннi пункта 1 не прымяняюцца да даходаў, iншых чым
даход ад нерухомай маёмасцi, што вызначана ў пункце 2 артыкула 6,
калi сапраўдны ўладальнiк такiх даходаў, што з'яўляецца рэзiдэнтам
адной Дагаворнай Дзяржавы, ажыццяўляе камерцыйную дзейнасць у другой
Дагаворнай Дзяржаве праз пастаяннае прадстаўнiцтва, якое размешчана
там, або аказвае ў гэтай другой Дзяржаве незалежныя асабiстыя
паслугi з пастаяннай базы, якая размешчана там, i права або
маёмасць, у дачыненнi да якiх выплачваецца даход, сапраўды звязаны з
такiм пастаянным прадстаўнiцтвам або пастаяннай базай. У такiм
выпадку прымяняюцца палажэннi артыкула 7 або артыкула 14 - у
залежнасцi ад абставiн.
Артыкул 23
Капiтал
1. Капiтал, якi прадстаўлены нерухомай маёмасцю, аб якой
гаворыцца ў артыкуле 6, што належыць рэзiдэнту адной Дагаворнай
Дзяржавы i знаходзiцца ў другой Дагаворнай Дзяржаве, можа абкладацца
падаткам у гэтай другой Дзяржаве.
2. Капiтал, якi прадстаўлены рухомай маёмасцю, што складае
частку камерцыйнай маёмасцi пастаяннага прадстаўнiцтва, якi
прадпрыемства адной Дагаворнай Дзяржавы мае ў другой Дагаворнай
Дзяржаве, або рухомай маёмасцю, што адносiцца да пастаяннай базы,
што даступна рэзiдэнту адной Дагаворнай Дзяржавы ў другой Дагаворнай
Дзяржаве ў мэтах аказання незалежных асабiстых паслуг, можа
абкладацца падаткам у гэтай другой Дзяржаве.
3. Капiтал, якi прадстаўлены марскiмi, рачнымi, паветранымi
суднамi i аўтамабiльнымi транспартнымi сродкамi, што эксплуатуюцца ў
мiжнародных перавозках рэзiдэнтам адной Дагаворнай Дзяржавы, i
рухомай маёмасцю, што адносiцца да эксплуатацыi такiх марскiх,
рачных, паветраных суднаў i аўтамабiльных транспартных сродкаў,
абкладаецца падаткам толькi ў гэтай Дзяржаве.
4. Усе iншыя элементы капiталу рэзiдэнта Дагаворнай Дзяржавы
абкладаюцца падаткам толькi ў гэтай Дзяржаве.
Артыкул 24
Устараненне двайнога падаткаабкладання
1. У выпадку Венгрыi двайное падаткаабкладанне ўстараняецца
наступным чынам:
(а) Калi рэзiдэнт Венгрыi атрымлiвае даход або валодае
капiталам, якi ў адпаведнасцi з палажэннямi дадзенай Канвенцыi можа
абкладацца падаткам у Беларусi, тады Венгрыя з улiкам палажэнняў
падпунктаў (b) i (с) вызваляе такi даход або капiтал ад
падаткаабкладання.
(b) Калi рэзiдэнт Венгрыi атрымлiвае вiды даходу, якiя ў
адпаведнасцi з палажэннямi артыкула ў 10, 11 i 12 могуць абкладацца
падаткам у Беларусi, Венгрыя дазваляе ў якасцi вылiчэння з падатку
на даход такога рэзiдэнта суму, роўную падатку, што аплачаны ў
Беларусi. Такое вылiчэнне, аднак, не павiнна перавышаць той часткi
падатку, як было падлiчана да прадастаўлення вылiчэння, якая
адносiцца да такiх вiдаў даходу, што атрыманы ў Беларусi.
(с) Калi ў адпаведнасцi з любымi палажэннямi дадзенай Канвенцыi
даход, што атрыманы рэзiдэнтам Венгрыi, або капiтал, якi яму
належыць, вызвалены ад падаткаабкладання ў Венгрыi, Венгрыя можа тым
не менш пры падлiку сумы падатку на даход, якi застаўся, або капiтал
такога рэзiдэнта прыняць да ўвагi вызвалены даход або капiтал.
2. У выпадку Беларусi двайное падаткаабкладанне ўстараняецца
наступным чынам:
Калi рэзiдэнт Беларусi атрымлiвае даход (прыбытак) або валодае
маёмасцю, якая ў адпаведнасцi з палажэннямi дадзенай Канвенцыi можа
абкладацца падаткам у Венгрыi, тады Беларусь дазваляе:
а) у якасцi вылiчэння з падатку на даход (прыбытак) гэтага
рэзiдэнта суму, роўную падатку на даход (прыбытак), што аплачаны ў
Венгрыi,
b) у якасцi вылiчэння з падатку на нерухомасць гэтага рэзiдэнта
суму, роўную падатку на нерухомасць, што аплачаны ў Венгрыi.
Такое вылiчэнне, аднак, у любым выпадку не павiнна перавышаць
той часткi падатку з даходу (прыбытку) або падатку з маёмасцi, як
было падлiчана да прадастаўлення вылiчэння, якая адносiцца, у
залежнасцi ад абставiн, да даходу (прыбытку) або маёмасцi, якая можа
абкладацца падаткам у Венгрыi.
Артыкул 25
Недыскрымiнацыя
1. Грамадзяне адной Дагаворнай Дзяржавы не падлягаюць у другой
Дагаворнай Дзяржаве любому падаткаабкладанню або любому звязанаму з
iм патрабаванню, iншаму або больш цяжкаму, чым падаткаабкладанне i
звязаныя з iм патрабаваннi, якiм падлягаюць або могуць падлягаць
грамадзяне гэтай другой Дзяржавы пры тых жа абставiнах, у
прыватнасцi ў дачыненнi да пастаяннага месцазнаходжання. Гэта
палажэнне таксама прымяняецца, нягледзячы на палажэннi артыкула 1,
да асоб, якiя не з'яўляюцца рэзiдэнтамi адной або абедзвюх
Дагаворных Дзяржаў.
2. Асобы без грамадзянства, якiя з'яўляюцца рэзiдэнтамi адной
Дагаворнай Дзяржавы, не падлягаюць нi ў адной з Дагаворных Дзяржаў
нiякаму падаткаабкладанню або звязанаму з iм патрабаванню, iншаму
або больш цяжкаму, чым падаткаабкладанне i звязаныя з iм
патрабаваннi, якiм падлягаюць або могуць падлягаць грамадзяне гэтай
Дзяржавы пры тых жа абставiнах, у прыватнасцi ў дачыненнi да
пастаяннага месцазнаходжання.
3. Падаткаабкладанне пастаяннага прадстаўнiцтва, якое
прадпрыемства адной Дагаворнай Дзяржавы мае ў другой Дагаворнай
Дзяржаве, не павiнна быць менш спрыяльным у гэтай другой Дзяржаве,
чым падаткаабкладанне прадпрыемстваў гэтай другой Дзяржавы, якiя
ажыццяўляюць падобную дзейнасць. Сапраўднае палажэнне не
разглядаецца як тое, якое абавязвае адну Дагаворную Дзяржаву
прадастаўляць рэзiдэнтам другой Дагаворнай Дзяржавы якiя-небудзь
асабiстыя льготы, вызваленнi i скiдкi ў падаткаабкладаннi на
падставе грамадзянскага статусу або сямейных абавязацельстваў, якiя
яна прадастаўляе сваiм рэзiдэнтам.
4. За выключэннем выпадкаў, калi прымяняюцца палажэннi пункта 1
артыкула 9, пункта 6 артыкула 11 або пункта 6 артыкула 12, працэнты,
роялцi i iншыя выплаты, якiя выконвае прадпрыемства адной Дагаворнай
Дзяржавы рэзiдэнту другой Дагаворнай Дзяржавы, падлягаюць, у мэтах
вызначэння падаткаабкладаемага прыбытку такога прадпрыемства,
вылiчэнням на тых жа ўмовах, як калi б яны былi выплачаны рэзiдэнту
першай названай Дзяржавы.
Падобным чынам любыя даўгi прадпрыемства адной Дагаворнай
Дзяржавы рэзiдэнту другой Дагаворнай Дзяржавы падлягаюць, у мэтах
вызначэння падаткаабкладаемага капiталу такога прадпрыемства,
вылiчэнням на тых жа ўмовах, што i даўгi рэзiдэнту першай названай
Дзяржавы.
5. Прадпрыемствы адной Дагаворнай Дзяржавы, капiтал якiх
поўнасцю або часткова належыць аднаму або некалькiм рэзiдэнтам
другой Дагаворнай Дзяржавы або прама цi ўскосна кантралюецца iмi, не
падлягаюць у першай названай Дагаворнай Дзяржаве любому
падаткаабкладанню або любому звязанаму з iм патрабаванню, iншаму або
больш цяжкаму, чым падаткаабкладанне i звязаныя з iм патрабаваннi,
якiм падвяргаюцца або могуць падвяргацца падобныя прадпрыемствы
першай названай Дзяржавы.
6. Палажэннi гэтага артыкула, нягледзячы на палажэннi артыкула
2, прымяняюцца да падаткаў любога роду i вiду.
Артыкул 26
Працэдура ўзаемнага пагаднення
1. Калi асоба лiчыць, што дзеяннi адной або абедзвюх Дагаворных
Дзяржаў прыводзяць або прывядуць да падаткаабкладання яе не ў
адпаведнасцi з палажэннямi дадзенай Канвенцыi, яна можа, незалежна
ад сродкаў абароны, якiя прадугледжаны нацыянальным заканадаўствам
гэтых Дзяржаў, прадставiць сваю справу для разгляду ў кампетэнтны
орган той Дагаворнай Дзяржавы, рэзiдэнтам якой яна з'яўляецца, або,
калi яе выпадак падпадае пад дзеянне пункта 1 артыкула 25, той
Дагаворнай Дзяржавы, грамадзянiнам якой яна з'яўляецца. Заява
павiнна быць прадстаўлена на працягу трох гадоў з даты першага
паведамлення аб дзеяннях, якiя прыводзяць да падаткаабкладання не ў
адпаведнасцi з палажэннямi дадзенай Канвенцыi.
2. Кампетэнтны орган iмкнецца, калi ён палiчыць заяву
абгрунтаванай i калi ён сам не ў стане прыйсцi да здавальняючага
рашэння, вырашыць пытанне па ўзаемнай згодзе з кампетэнтным органам
другой Дагаворнай Дзяржавы, з мэтай пазбягання падаткаабкладання,
якое не адпавядае дадзенай Канвенцыi. Любая дасягнутая дамоўленасць
выконваецца незалежна ад якiх-небудзь часовых абмежаванняў, якiя
маюцца ў нацыянальных заканадаўствах Дагаворных Дзяржаў.
3. Кампетэнтныя органы Дагаворных Дзяржаў iмкнуцца вырашаць па
ўзаемнай згодзе любыя цяжкасцi або сумненнi, што ўзнiкаюць пры
тлумачэннi або прымяненнi дадзенай Канвенцыi. Яны могуць таксама
кансультавацца адзiн з адным для мэт устаранення двайнога
падаткаабкладання ў выпадках, якiя не прадугледжаны дадзенай
Канвенцыяй.
4. Кампетэнтныя органы Дагаворных Дзяржаў могуць уступаць у
прамыя кантакты адзiн з адным у мэтах дасягнення пагаднення ў
разуменнi папярэднiх пунктаў.
Артыкул 27
Абмен iнфармацыяй
1. Кампетэнтныя органы Дагаворных Дзяржаў абменьваюцца такой
iнфармацыяй, якая неабходна для выканання палажэнняў дадзенай
Канвенцыi або ўнутранага заканадаўства Дагаворных Дзяржаў, што
датычыцца падаткаў, на якiя распаўсюджваецца дадзеная Канвенцыя ў
той ступенi, у якой падаткаабкладанне па гэтаму заканадаўству не
супярэчыць дадзенай Канвенцыi. Абмен iнфармацыяй не абмяжоўваецца
Артыкулам 1. Любая iнфармацыя, якая атрымана такiм чынам Дагаворнай
Дзяржавай, лiчыцца канфiдэнцыяльнай такiм жа чынам, як i iнфармацыя,
што атрымана ў рамках нацыянальнага заканадаўства гэтай Дзяржавы, i
раскрываецца толькi асобам або органам (уключаючы суды i
адмiнiстрацыйныя органы), якiя звязаны з вызначэннем або сысканнем,
прымусовым спагнаннем або выкананнем рашэнняў, або разборам заяў у
дачыненнi да падаткаў, на якiя распаўсюджваецца дадзеная Канвенцыя.
Такiя асобы або органы выкарыстоўваюць iнфармацыю толькi для такiх
мэт. Яны могуць раскрываць iнфармацыю ў ходзе адкрытага судовага
пасяджэння або пры прыняццi судовых рашэнняў.
2. Нi ў якiм выпадку палажэннi пункта 1 не будуць тлумачыцца як
тыя, што абавязваюць адну Дагаворную Дзяржаву:
а) праводзiць адмiнiстрацыйныя меры, якiя супярэчаць
заканадаўству i адмiнiстрацыйнай практыцы гэтай або другой
Дагаворнай Дзяржавы;
b) прадастаўляць iнфармацыю, якую нельга атрымаць па
заканадаўству або ў ходзе звычайнай адмiнiстрацыйнай практыкi гэтай
або другой Дагаворнай Дзяржавы;
с) прадастаўляць iнфармацыю, якая раскрывала б якую-небудзь
гандлёвую, прадпрымальнiцкую, прамысловую, камерцыйную або
прафесiянальную тайну або гандлёвы працэс або iнфармацыю, раскрыццё
якой супярэчыла б дзяржаўнай палiтыцы.
Артыкул 28
Члены дыпламатычных прадстаўнiцтваў i консульскiх устаноў
Нiякiя палажэннi дадзенай Канвенцыi не закранаюць падатковых
прывiлей членаў дыпламатычных прадстаўнiцтваў або консульскiх
устаноў, што прадастаўлены агульнымi нормамi мiжнароднага права або
палажэннямi спецыяльных пагадненняў.
Артыкул 29
Уваходжанне ў сiлу
1. Дагаворныя Дзяржавы паведамляюць адна адной аб выкананнi
ўнутрыдзяржаўных працэдур, неабходных для ўваходжання Канвенцыi ў
сiлу ў адпаведнасцi з iх заканадаўствам.
2. Дадзеная Канвенцыя ўступае ў сiлу з даты апошняга з
паведамленняў, i яе палажэннi прымяняюцца:
а) у дачыненнi да падаткаў, якiя ўтрыманы ў крынiцы з даходаў,
што атрыманы першага або пасля першага студзеня каляндарнага года,
наступнага за годам, у якiм Канвенцыя ўваходзiць у сiлу;
b) у дачыненнi да iншых падаткаў, да падаткаў, якiя спаганяюцца
за любы падатковы перыяд, што пачынаецца першага або пасля першага
студзеня каляндарнага года, наступнага за годам, у якiм Канвенцыя
ўваходзiць у сiлу.
Артыкул 30
Спыненне дзеяння
Дадзеная Канвенцыя застаецца ў сiле да той пары, пакуль яе
дзеянне не будзе спынена Дагаворнай Дзяржавай. Любая Дагаворная
Дзяржава можа спынiць дзеянне Канвенцыi ў любы час пасля пяцi гадоў
з даты ўваходжання Канвенцыi ў сiлу пры ўмове прадастаўлення па
дыпламатычных каналах паведамлення аб спыненнi дзеяння не менш чым
за шэсць месяцаў. У гэтым выпадку дзеянне Канвенцыi спыняецца:
а) у дачыненнi да падаткаў, якiя ўтрыманы ў крынiцы з даходаў,
што атрыманы першага або пасля першага студзеня каляндарнага года,
наступнага за годам, у якiм дадзена паведамленне аб спыненнi
дзеяння;
b) у дачыненнi да iншых падаткаў, да падаткаў, што спаганяюцца
за любы падатковы перыяд, якi пачынаецца першага або пасля першага
студзеня каляндарнага года, наступнага за годам, у якiм дадзена
паведамленне аб спыненнi дзеяння.
У сведчанне чаго нiжэйпадпiсаныя, адпаведным чынам на тое
ўпаўнаважаныя, падпiсалi дадзеную Канвенцыю.
Здзейснена ў горадзе Будапешце 19 лютага 2002 года ў двух
экзэмплярах на беларускай, венгерскай i англiйскай мовах. Усе тэксты
маюць аднолькавую сiлу. У выпадку разыходжання ў тлумачэннi перавагу
мае тэкст на англiйскай мове.
ПРАТАКОЛ
У момант падпiсання Канвенцыi памiж Рэспублiкай Беларусь i
Венгерскай Рэспублiкай аб пазбяганнi двайнога падаткаабкладання i
папярэджаннi ўхiлення ад выплаты падаткаў у дачыненнi да падаткаў на
даходы i капiтал нiжэйпадпiсаныя пагадзiлiся, што наступныя
палажэннi складаюць неад'емную частку Канвенцыi.
1. Для мэт дадзенай Канвенцыi тэрмiн "капiтал" у выпадку
Беларусi абазначае "маёмасць".
2. Да артыкула 14:
Разумеецца, што тэрмiн "пастаянная база" абазначае пастаяннае
месца, такое як кабiнет або офiс, праз якое поўнасцю або часткова
ажыццяўляецца дзейнасць фiзiчнай асобы, якая аказвае незалежныя
асабiстыя паслугi.
У сведчанне чаго нiжэйпадпiсаныя, адпаведным чынам на тое
ўпаўнаважаныя, падпiсалi сапраўдны Пратакол.
Здзейснена ў горадзе Будапешце 19 лютага 2002 года ў двух
экзэмплярах на беларускай, венгерскай i англiйскай мовах. Усе тэксты
маюць аднолькавую сiлу. У выпадку разыходжання ў тлумачэннi перавагу
мае тэкст на англiйскай мове.
|
