"Пагадненне памiж Урадам Рэспублiкi Беларусь i Урадам Рэспублiкi Iнданезiя аб пазбяганнi двайнога падаткаабкладання i папярэджаннi ўхiлення ад выплаты падаткаў у дачыненнi да падаткаў на даходы"

Текст документа с изменениями и дополнениями по состоянию на ноябрь 2013 года

< Главная страница

Урад Рэспублiкi Беларусь i Урад Рэспублiкi Iнданезiя,

жадаючы заключыць Пагадненне аб пазбяганнi двайнога падаткаабкладання i папярэджаннi ўхiлення ад выплаты падаткаў у дачыненнi да падаткаў на даходы,

пагадзiлiся аб наступным:

Артыкул 1 Асобы, да якiх прымяняецца Пагадненне

Дадзенае Пагадненне прымяняецца да асоб, якiя з'яўляюцца рэзiдэнтамi адной або абедзвюх Дагаворных Дзяржаў.

Артыкул 2 Падаткi, на якiя распаўсюджваецца Пагадненне

1. Дадзенае Пагадненне прымяняецца да падаткаў на даходы, якiя збiраюцца ад iмя Дагаворнай Дзяржавы, незалежна ад спосабу iх збiрання.

2. Падаткамi на даходы лiчацца ўсе падаткi, якiя збiраюцца з агульнай сумы даходаў або з элементаў даходу, уключаючы падаткi з даходаў ад адчужэння маёмасцi.

3. Iснуючымi падаткамi, на якiя распаўсюджваецца дадзенае Пагадненне, з'яўляюцца:

у Беларусi:

(i) падатак на даходы;

(ii) падатак на прыбытак;

(iii) падаходны падатак з фiзiчных асоб;

(iv) падатак на нерухомасць (далей - "беларускiя падаткi");

у Iнданезii:

падатак на даходы, якi збiраецца ў адпаведнасцi Законам N 7 "Аб падатку на даходы" ад 1983 года са змяненнямi (далей - "iнданезiйскi падатак").

4. Дадзенае Пагадненне распаўсюджваецца таксама на любыя iдэнтычныя або па сутнасцi аналагiчныя падаткi, якiя збiраюцца пасля даты падпiсання дадзенага Пагаднення дадаткова да падаткаў, што названы ў пункце 3, або замест iх. Кампетэнтныя органы Дагаворных Дзяржаў паведамляюць адзiн аднаму аб любых iстотных змяненнях, унесеных у iх падатковае заканадаўства.

Артыкул 3 Агульныя азначэннi

1. Для мэт дадзенага Пагаднення, калi з кантэксту не вынiкае iншае:

a) тэрмiн "Беларусь" абазначае Рэспублiку Беларусь i пры выкарыстаннi ў геаграфiчным сэнсе - тэрыторыю, якая знаходзiцца пад суверэнiтэтам Рэспублiкi Беларусь i якая ў адпаведнасцi з заканадаўствам Беларусi i мiжнародным правам знаходзiцца пад юрысдыкцыяй Рэспублiкi Беларусь;

тэрмiн "Iнданезiя" абазначае тэрыторыю Рэспублiкi Iнданезiя i пры выкарыстаннi ў геаграфiчным сэнсе - сухапутную тэрыторыю, тэрытарыяльнае мора, архiпелажныя воды, унутраныя воды, уключаючы марское дно, нетры пад iмi, паветраную прастору над такiмi тэрыторыямi, а таксама за межамi тэрытарыяльнага мора, у дачыненнi да якiх Рэспублiка Iнданезiя ажыццяўляе суверэнiтэт, суверэнныя правы цi юрысдыкцыю ў адпаведнасцi з яе заканадаўствам i мiжнародным правам, у прыватнасцi згодна з Канвенцыяй Арганiзацыi Аб'яднаных Нацый па марскiм праве 1982 года;

b) тэрмiны "адна Дагаворная Дзяржава" i "другая Дагаворная Дзяржава" абазначаюць у залежнасцi ад кантэксту Рэспублiку Беларусь або Рэспублiку Iнданезiя;

c) тэрмiн "асоба" ўключае фiзiчную асобу, кампанiю i любое iншае аб'яднанне асоб;

d) тэрмiн "кампанiя" абазначае любую юрыдычную асобу або любую арганiзацыю, якая разглядаецца ў якасцi юрыдычнай асобы для мэт падаткаабкладання;

e) тэрмiны "прадпрыемства адной Дагаворнай Дзяржавы" i "прадпрыемства другой Дагаворнай Дзяржавы" абазначаюць адпаведна прадпрыемства, якiм кiруе рэзiдэнт адной Дагаворнай Дзяржавы, i прадпрыемства, якiм кiруе рэзiдэнт другой Дагаворнай Дзяржавы;

f) тэрмiн "мiжнародная перавозка" абазначае любую перавозку марскiм або паветраным суднам, якое эксплуатуецца прадпрыемствам адной Дагаворнай Дзяржавы, за выключэннем выпадкаў, калi марское або паветранае судна эксплуатуецца выключна памiж пунктамi ў другой Дагаворнай Дзяржаве;

g) тэрмiн "нацыянальная асоба" абазначае:

(i) любую фiзiчную асобу, якая мае грамадзянства Дагаворнай Дзяржавы;

(ii) любую юрыдычную асобу, таварыства або асацыяцыю, якiя атрымлiваюць свой статус як такi па заканадаўству, якое дзейнiчае ў Дагаворнай Дзяржаве;

h) тэрмiн "кампетэнтны орган" абазначае:

у Беларусi - Мiнiстэрства па падатках i зборах Рэспублiкi Беларусь або яго паўнамоцнага прадстаўнiка;

у Iнданезii - Мiнiстра фiнансаў або яго паўнамоцнага прадстаўнiка.

2. Што датычыцца прымянення дадзенага Пагаднення Дагаворнай Дзяржавай, то любы тэрмiн, не вызначаны ў iм, мае, калi з кантэксту не вынiкае iншае, тое значэнне, якое ён мае па заканадаўству гэтай Дзяржавы ў прымяненнi да падаткаў, на якiя распаўсюджваецца дадзенае Пагадненне.

Артыкул 4 Рэзiдэнт

1. Для мэт дадзенага Пагаднення тэрмiн "рэзiдэнт адной Дагаворнай Дзяржавы" абазначае любую асобу, якая па заканадаўству гэтай Дзяржавы падлягае падаткаабкладанню ў ёй на падставе месцажыхарства, месца рэгiстрацыi, пастаяннага месцазнаходжання або любой iншай аналагiчнай адзнакi, аднак гэты тэрмiн не распаўсюджваецца на асобу, якая падлягае падаткаабкладанню ў гэтай Дзяржаве толькi ў адносiнах да даходаў з крынiц у гэтай Дзяржаве.

2. Калi ў адпаведнасцi з палажэннямi пункта 1 фiзiчная асоба з'яўляецца рэзiдэнтам абедзвюх Дагаворных Дзяржаў, яе становiшча вызначаецца наступным чынам:

a) яна лiчыцца рэзiдэнтам той Дагаворнай Дзяржавы, у якой яна мае пастаяннае жыллё; калi яна мае пастаяннае жыллё ў абедзвюх Дагаворных Дзяржавах, яна лiчыцца рэзiдэнтам той Дзяржавы, у якой яна мае больш цесныя асабiстыя i эканамiчныя сувязi (цэнтр жыццёвых iнтарэсаў);

b) калi Дагаворная Дзяржава, у якой знаходзiцца цэнтр яе жыццёвых iнтарэсаў, не можа быць вызначана або калi яна не мае пастаяннага жылля нi ў адной з Дзяржаў, яна лiчыцца рэзiдэнтам той Дзяржавы, у якой яна звычайна пражывае;

c) калi яна звычайна пражывае ў абедзвюх Дагаворных Дзяржавах або калi яна звычайна не пражывае нi ў адной з iх, яна лiчыцца рэзiдэнтам той Дагаворнай Дзяржавы, грамадзянiнам якой яна з'яўляецца;

d) калi яна не з'яўляецца грамадзянiнам нi адной з Дагаворных Дзяржаў, кампетэнтныя органы Дагаворных Дзяржаў вырашаюць пытанне па ўзаемнай згодзе.

3. Калi ў адпаведнасцi з палажэннямi пункта 1 асоба, якая не з'яўляецца фiзiчнай асобай, з'яўляецца рэзiдэнтам абедзвюх Дагаворных Дзяржаў, кампетэнтныя органы Дагаворных Дзяржаў вырашаюць пытанне па ўзаемнай згодзе.

Артыкул 5 Пастаяннае прадстаўнiцтва

1. Для мэт дадзенага Пагаднення тэрмiн "пастаяннае прадстаўнiцтва" абазначае пастаяннае месца дзейнасцi, праз якое поўнасцю або часткова ажыццяўляецца прадпрымальнiцкая дзейнасць прадпрыемства.

2. Тэрмiн "пастаяннае прадстаўнiцтва" ўключае, у прыватнасцi:

a) месца кiравання;

b) аддзяленне;

c) кантору;

d) фабрыку;

e) майстэрню;

f) склад або памяшканне, якое выкарыстоўваецца для збыту тавараў або вырабаў;

g) ферму або плантацыю;

h) руднiк, нафтавую або газавую свiдравiну, кар'ер або любое iншае месца здабычы або разведкi прыродных рэсурсаў, буравую вышку або рабочае судна, якое выкарыстоўваецца для разведкi або эксплуатацыi прыродных рэсурсаў.

3. Будаўнiчая пляцоўка, будаўнiчы, мантажны або зборачны аб'ект або звязаная з iмi наглядная дзейнасць з'яўляюцца пастаянным прадстаўнiцтвам, калi яны iснуюць больш за 6 месяцаў.

4. Нягледзячы на папярэднiя палажэннi гэтага артыкула, тэрмiн "пастаяннае прадстаўнiцтва" не разглядаецца як той, якi ўключае:

a) выкарыстанне збудаванняў выключна для мэт захоўвання, дэманстрацыi або пастаўкi тавараў або вырабаў, якiя належаць прадпрыемству;

b) утрыманне запасаў тавараў або вырабаў, якiя належаць прадпрыемству, выключна ў мэтах захоўвання, дэманстрацыi або пастаўкi;

c) утрыманне запасаў тавараў або вырабаў, якiя належаць прадпрыемству, выключна для мэт перапрацоўкi iншым прадпрыемствам;

d) утрыманне пастаяннага месца дзейнасцi выключна для мэт закупкi тавараў або вырабаў або для збору iнфармацыi для прадпрыемства;

e) утрыманне пастаяннага месца дзейнасцi выключна для мэт ажыццяўлення для прадпрыемства любой iншай дзейнасцi падрыхтоўчага або дапаможнага характару;

f) утрыманне пастаяннага месца дзейнасцi выключна для любога спалучэння вiдаў дзейнасцi, названых у падпунктах "а" - "е", пры ўмове, што такая дзейнасць у цэлым пастаяннага месца дзейнасцi, якая вынiкае з гэтага спалучэння, мае падрыхтоўчы або дапаможны характар.

5. Нягледзячы на палажэннi пунктаў 1 i 2, калi асоба, iншая, чым агент з незалежным статусам, да якой прымяняецца пункт 6, дзейнiчае ў адной Дагаворнай Дзяржаве ад iмя прадпрыемства другой Дагаворнай Дзяржавы, то лiчыцца, што гэта прадпрыемства мае пастаяннае прадстаўнiцтва ў першай названай Дзяржаве ў адносiнах да любой дзейнасцi, якую гэта асоба ажыццяўляе для прадпрыемства, калi такая асоба:

a) мае i звычайна выкарыстоўвае ў гэтай Дзяржаве паўнамоцтвы заключаць кантракты ад iмя гэтага прадпрыемства, калi толькi дзейнасць такой асобы не абмежавана той, якая названа ў пункце 4 i якая, калi яна ажыццяўляецца праз пастаяннае месца дзейнасцi, не робiць гэта пастаяннае месца дзейнасцi пастаянным прадстаўнiцтвам згодна з палажэннямi гэтага пункта; або

b) не валодае такiмi паўнамоцтвамi, але звычайна ўтрымлiвае ў першай упамянутай Дзяржаве запас тавараў або вырабаў, з якога яна рэгулярна адгружае тавары або вырабы ад iмя прадпрыемства.

6. Прадпрыемства адной Дагаворнай Дзяржавы не разглядаецца як тое, якое мае пастаяннае прадстаўнiцтва ў другой Дагаворнай Дзяржаве, толькi на той падставе, што яно ажыццяўляе прадпрымальнiцкую дзейнасць у гэтай другой Дзяржаве праз брокера, камiсiянера або любога iншага агента з незалежным статусам пры ўмове, што гэтыя асобы дзейнiчаюць у рамках сваей звычайнай прафесiйнай дзейнасцi. Аднак калi дзейнасць такога агента поўнасцю праводзiцца ад iмя гэтага прадпрыемства, ён не разглядаецца ў якасцi агента з незалежным статусам у рамках дадзенага пункта.

7. Той факт, што кампанiя, якая з'яўляецца рэзiдэнтам адной Дагаворнай Дзяржавы, кантралюе або кантралюецца кампанiяй, якая з'яўляецца рэзiдэнтам другой Дагаворнай Дзяржавы або якая ажыццяўляе прадпрымальнiцкую дзейнасць у гэтай другой Дзяржаве (праз пастаяннае прадстаўнiцтва або iншым чынам), сам па сабе не пераўтварае адну з гэтых кампанiй у пастаяннае прадстаўнiцтва другой.

Артыкул 6 Даходы ад нерухомай маёмасцi

1. Даходы, якiя атрымлiвае рэзiдэнт адной Дагаворнай Дзяржавы ад нерухомай маёмасцi (уключаючы даход ад сельскай або лясной гаспадаркi), якая знаходзiцца ў другой Дагаворнай Дзяржаве, могуць абкладацца падаткам у гэтай другой Дзяржаве.

2. Тэрмiн "нерухомая маёмасць" мае тое значэнне, якое ён мае па заканадаўству Дагаворнай Дзяржавы, у якой знаходзiцца гэта маёмасць; марскiя i паветраныя судны не разглядаюцца ў якасцi нерухомай маёмасцi.

3. Палажэннi пункта 1 прымяняюцца таксама да даходаў, якiя атрымлiваюцца ад прамога выкарыстання, здачы ў арэнду або выкарыстання нерухомай маёмасцi ў любой iншай форме.

4. Палажэннi пунктаў 1 i 3 прымяняюцца таксама да даходаў ад нерухомай маёмасцi прадпрыемстваў i да даходаў ад нерухомай маёмасцi, якая выкарыстоўваецца для аказання незалежных асабiстых паслуг.

Артыкул 7 Прыбытак ад прадпрымальнiцкай дзейнасцi

1. Прыбытак прадпрыемства адной Дагаворнай Дзяржавы абкладаецца падаткам толькi ў гэтай Дзяржаве, калi толькi гэта прадпрыемства не ажыццяўляе прадпрымальнiцкую дзейнасць у другой Дагаворнай Дзяржаве праз размешчанае там пастаяннае прадстаўнiцтва. Калi прадпрыемства ажыццяўляе прадпрымальнiцкую дзейнасць, як адзначана вышэй, прыбытак гэтага прадпрыемства можа абкладацца падаткам у другой Дзяржаве, але толькi ў той частцы, якая адносiцца да гэтага пастаяннага прадстаўнiцтва.

2. З улiкам палажэнняў пункта 3, калi прадпрыемства адной Дагаворнай Дзяржавы ажыццяўляе прадпрымальнiцкую дзейнасць у другой Дагаворнай Дзяржаве праз размешчанае там пастаяннае прадстаўнiцтва, то ў кожнай Дагаворнай Дзяржаве гэтаму пастаяннаму прадстаўнiцтву залiчваецца прыбытак, якi яно магло б атрымаць у выпадку, калi б яно было адасобленым i самастойным прадпрыемствам, што занята такой жа або аналагiчнай дзейнасцю ў такiх жа або аналагiчных умовах i дзейнiчае цалкам незалежна ад прадпрыемства, пастаянным прадстаўнiцтвам якога яно з'яўляецца.

3. Пры вызначэннi прыбытку пастаяннага прадстаўнiцтва дапускаецца вылiк расходаў, панесеных для мэт прадпрымальнiцкай дзейнасцi пастаяннага прадстаўнiцтва, уключаючы расходы па кiраўнiцтву i агульнаадмiнiстрацыйныя расходы, што нанесены як у Дзяржаве, дзе размешчана пастаяннае прадстаўнiцтва, так i за яе межамi. Аднак такi вылiк не дапускаецца ў адносiнах да сум, калi такiя маюцца, якiя выплачаны (iншым чынам, чым шляхам пакрыцця фактычных расходаў) пастаянным прадстаўнiцтвам галаўному офiсу прадпрыемства або любому iншаму з яго офiсаў у выглядзе роялцi, плацяжоў за тэхнiчныя паслугi або iншых падобных выплат за выкарыстанне патэнтаў або iншых правоў, або ў выглядзе камiсiйных за аказаныя вызначаныя паслугi або за кiраванне, або, за выключэннем банкаўскай установы, у выглядзе працэнтаў за крэдыты, дадзеныя пастаяннаму прадстаўнiцтву. Падобным чынам пры вызначэннi прыбытку пастаяннага прадстаўнiцтва не прымаюцца да ўвагi сумы, якiя выстаўлены (iншым чынам, чым шляхам пакрыцця фактычных расходаў) пастаянным прадстаўнiцтвам галаўному офiсу прадпрыемства або любому iншаму з яго офiсаў у выглядзе роялцi, плацяжоў за тэхнiчныя паслугi або iншых падобных выплат за выкарыстанне патэнтаў або iншых правоў, або ў выглядзе камiсiйных за аказаныя вызначаныя паслугi або за кiраванне, або, за выключэннем банкаўскай установы, у выглядзе працэнтаў за крэдыты, дадзеныя галаўному офiсу прадпрыемства або любому з яго офiсаў.

4. Паколькi вызначэнне ў Дагаворнай Дзяржаве прыбытку, якi адносiцца да пастаяннага прадстаўнiцтва, на аснове прапарцыянальнага размеркавання агульнай сумы прыбытку прадпрыемства яго розным падраздзяленням з'яўляецца звычайнай практыкай, нiшто ў пункце 2 не перашкаджае гэтай Дагаворнай Дзяржаве вызначыць падаткаабкладаемы прыбытак пры дапамозе такога размеркавання, як гэта прынята на практыцы. Аднак выбраны метад размеркавання павiнен даваць вынiкi, якiя адпавядаюць прынцыпам, змешчаным у гэтым артыкуле.

5. Для мэт папярэднiх пунктаў прыбытак, якi адносiцца да пастаяннага прадстаўнiцтва, вызначаецца штогод адным i тым жа метадам, калi толькi не будзе дастатковай i важкай прычыны для яго змянення.

6. Калi прыбытак уключае вiды даходаў, якiя разглядаюцца асобна ў iншых артыкулах дадзенага Пагаднення, палажэннi гэтых артыкулаў не закранаюцца палажэннямi дадзенага артыкула.

7. Нiякi прыбытак не адносiцца да пастаяннага прадстаўнiцтва на падставе толькi закупкi пастаянным прадстаўнiцтвам вырабаў або тавараў для прадпрыемства.

Артыкул 8 Марскi i паветраны транспарт

1. Прыбытак прадпрыемства адной Дагаворнай Дзяржавы ад эксплуатацыi марскiх або паветраных суднаў у мiжнародных перавозках абкладаецца падаткам толькi ў гэтай Дзяржаве.

2. Для мэт гэтага артыкула прыбытак ад эксплуатацыi марскiх або паветраных суднаў у мiжнародных перавозках уключае прыбытак ад здачы ў арэнду на аснове судна без экiпажа марскiх або паветраных суднаў пры выкарыстаннi ў мiжнародных перавозках, калi прыбытак ад такой здачы ў арэнду другарадны ў адносiнах да прыбытку, аб якiм гаворыцца ў пункце 1.

3. Палажэннi пункта 1 прымяняюцца таксама да прыбытку ад удзелу ў сумеснай дзейнасцi або ў мiжнародным транспартным агенцтве.

Артыкул 9 Асацыiраваныя прадпрыемствы

1. У выпадку, калi:

a) прадпрыемства адной Дагаворнай Дзяржавы прама або ўскосна ўдзельнiчае ў кiраваннi, кантролi або капiтале прадпрыемства другой Дагаворнай Дзяржавы або

b) адны i тыя ж асобы непасрэдна або ўскосна ўдзельнiчаюць у кiраваннi, кантролi або капiтале прадпрыемства адной Дагаворнай Дзяржавы i прадпрыемства другой Дагаворнай Дзяржавы,

i ў кожным выпадку памiж двума прадпрыемствамi ў iх камерцыйных або фiнансавых узаемаадносiнах ствараюцца або складаюцца ўмовы, што адрознiваюцца ад тых, якiя мелi б месца памiж незалежнымi прадпрыемствамi, тады любы прыбытак, якi быў бы налiчаны аднаму з iх, але з-за наяўнасцi гэтых умоў не быў яму налiчаны, можа быць уключаны ў прыбытак гэтага прадпрыемства i адпаведна абкладзены падаткам.

2. У выпадку, калi адна Дагаворная Дзяржава ўключае ў прыбытак прадпрыемства гэтай Дзяржавы i адпаведна абкладае падаткам прыбытак, па якiм прадпрыемства другой Дагаворнай Дзяржавы было абкладзена падаткам у гэтай другой Дзяржаве, i прыбытак, такiм чынам уключаны, з'яўляецца прыбыткам, якi быў бы налiчаны прадпрыемству першай упамянутай Дзяржавы, калi б умовы, створаныя памiж двума прадпрыемствамi, былi б такiмi ж, як памiж незалежнымi прадпрыемствамi, тады гэта другая Дзяржава робiць адпаведную карэкцiроўку ў суме падатку, якi збiраецца з гэтага прыбытку. Пры вызначэннi такой карэкцiроўкi належная ўвага ўдзяляецца iншым палажэнням дадзенага Пагаднення, а кампетэнтныя органы Дагаворных Дзяржаў пры неабходнасцi пракансультуюцца адзiн з адным.

3. Дагаворная Дзяржава не пераглядае прыбытак прадпрыемства пры абставiнах, аб якiх гаворыцца ў пункце 2 дадзенага артыкула, пасля заканчэння часавых межаў, якiя прадугледжаны ў яе падатковым заканадаўстве, але не перавышаюць 10 гадоў.

Артыкул 10 Дывiдэнды

1. Дывiдэнды, што выплачваюцца кампанiяй, якая з'яўляецца рэзiдэнтам адной Дагаворнай Дзяржавы, рэзiдэнту другой Дагаворнай Дзяржавы, могуць абкладацца падаткамi ў гэтай другой Дзяржаве.

2. Аднак такiя дывiдэнды могуць таксама абкладацца падаткамi ў той Дагаворнай Дзяржаве, рэзiдэнтам якой з'яўляецца кампанiя, што выплачвае дывiдэнды, i ў адпаведнасцi з заканадаўствам гэтай Дзяржавы, але калi атрымальнiк з'яўляецца сапраўдным уладальнiкам дывiдэндаў, збiраемы падатак не перавышае 10 працэнтаў агульнай сумы дывiдэндаў. Гэты пункт не закранае падаткаабкладання кампанii ў адносiнах да прыбытку, з якога выплачваюцца дывiдэнды.

3. Тэрмiн "дывiдэнды" пры выкарыстаннi ў гэтым артыкуле абазначае даход ад акцый або iншых праў, якiя не з'яўляюцца даўгавымi патрабаваннямi, што даюць права на ўдзел у прыбытку, а таксама даход ад iншых праў, якi падлягае такому ж падатковаму рэжыму, як даходы ад акцый, у адпаведнасцi з заканадаўствам той Дзяржавы, рэзiдэнтам якой з'яўляецца кампанiя, што размяркоўвае прыбытак.

4. Палажэннi пунктаў 1 i 2 не прымяняюцца, калi сапраўдны ўладальнiк дывiдэндаў як рэзiдэнт адной Дагаворнай Дзяржавы ажыццяўляе прадпрымальнiцкую дзейнасць у другой Дагаворнай Дзяржаве, рэзiдэнтам якой з'яўляецца кампанiя, што выплачвае дывiдэнды, праз размешчанае там пастаяннае прадстаўнiцтва або аказвае ў гэтай другой Дзяржаве незалежныя асабiстыя паслугi з размешчанай там пастаяннай базы i ўдзел у капiтале, у адносiнах да якога выплачваюцца дывiдэнды, сапраўды адносiцца да такога пастаяннага прадстаўнiцтва або пастаяннай базы. У такiм выпадку прымяняюцца палажэннi артыкула 7 або артыкула 14 у залежнасцi ад абставiн.

Артыкул 11 Працэнты

1. Працэнты, якiя ўзнiкаюць у адной Дагаворнай Дзяржаве i выплачваюцца рэзiдэнту другой Дагаворнай Дзяржавы, могуць абкладацца падаткамi ў гэтай другой Дзяржаве.

2. Аднак такiя працэнты могуць таксама абкладацца падаткамi ў той Дагаворнай Дзяржаве, у якой яны ўзнiкаюць, i ў адпаведнасцi з заканадаўствам гэтай Дзяржавы, але калi атрымальнiк з'яўляецца сапраўдным уладальнiкам працэнтаў, збiраемы падатак не перавышае 10 працэнтаў агульнай сумы працэнтаў. Кампетэнтныя органы Дагаворных Дзяржаў па ўзаемнай згодзе вызначаюць спосаб прымянення гэтага абмежавання.

3. Нягледзячы на палажэннi пункта 2, працэнты, якiя ўзнiкаюць у адной Дагаворнай Дзяржаве, вызваляюцца ад падаткаабкладання ў гэтай Дзяржаве, калi яны выплачваюцца Ураду другой Дагаворнай Дзяржавы, мясцоваму органу ўлады або Цэнтральнаму банку гэтай другой Дзяржавы.

Для мэт дадзенага пункта тэрмiн "Центральны банк" абазначае:

у выпадку Беларусi - Нацыянальны банк Рэспублiкi Беларусь;

у выпадку Iнданезii - Банк Iнданезii.

4. Тэрмiн "працэнты" пры выкарыстаннi ў гэтым артыкуле абазначае даход ад даўгавых патрабаванняў любога вiду, без залежнасцi ад iпатэчнага забеспячэння i без залежнасцi ад валодання правам на ўдзел у прыбытках даўжнiка, i, у прыватнасцi, даход ад урадавых каштоўных папер i даход ад аблiгацый або даўгавых абавязацельстваў, уключаючы прэмii i выйгрышы па гэтых каштоўных паперах, аблiгацыях або даўгавых абавязацельствах, i працэнты за продаж з адтэрмiнаванымi плацяжамi. Штрафы за несвоечасовыя выплаты не разглядаюцца ў якасцi працэнтаў для мэт гэтага артыкула.

5. Палажэннi пунктаў 1 i 2 не прымяняюцца, калi сапраўдны ўладальнiк працэнтаў як рэзiдэнт адной Дагаворнай Дзяржавы ажыццяўляе прадпрымальнiцкую дзейнасць у другой Дагаворнай Дзяржаве, у якой узнiкаюць працэнты, праз размешчанае там пастаяннае прадстаўнiцтва або аказвае ў гэтай другой Дзяржаве незалежныя асабiстыя паслугi з размешчанай там пастаяннай базы i даўгавое патрабаванне, на падставе якога выплачваюцца працэнты, сапраўды звязана з такiм пастаянным прадстаўнiцтвам або пастаяннай базай. У такiм выпадку прымяняюцца палажэннi артыкула 7 або артыкула 14 у залежнасцi ад абставiн.

6. Лiчыцца, што працэнты ўзнiкаюць у Дагаворнай Дзяржаве, калi плацельшчыкам з'яўляецца сама гэта Дзяржава, мясцовы орган улады або рэзiдэнт гэтай Дзяржавы. Калi, аднак, асоба, якая выплачвае працэнты, незалежна ад таго, з'яўляецца яна рэзiдэнтам Дагаворнай Дзяржавы або не, мае ў Дагаворнай Дзяржаве пастаяннае прадстаўнiцтва або пастаянную базу, у сувязi з якiмi ўзнiкла запазычанасць, па якой выплачваюцца працэнты, i расходы па выплаце гэтых працэнтаў нясе такое пастаяннае прадстаўнiцтва або пастаянная база, то лiчыцца, што такiя працэнты ўзнiкаюць у той Дзяржаве, у якой знаходзiцца пастаяннае прадстаўнiцтва або пастаянная база.

7. Калi з прычыны асаблiвых адносiн памiж плацельшчыкам i сапраўдным уладальнiкам або памiж iмi абодвума i якой-небудзь трэцяй асобай сума працэнтаў, што адносiцца да даўгавога патрабавання, у сувязi з якiм яны выплачваюцца, перавышае суму, якая была б узгоднена памiж плацельшчыкам i сапраўдным уладальнiкам пры адсутнасцi такiх адносiн, то палажэннi гэтага артыкула прымяняюцца толькi да апошняй названай сумы. У такiм выпадку залiшняя частка плацяжу па-ранейшаму абкладаецца падаткам у адпаведнасцi з заканадаўствам кожнай Дагаворнай Дзяржавы з належным улiкам iншых палажэнняў дадзенага Пагаднення.

Артыкул 12 Роялцi

1. Роялцi, якiя ўзнiкаюць у адной Дагаворнай Дзяржаве i выплачваюцца рэзiдэнту другой Дагаворнай Дзяржавы, могуць абкладацца падаткамi ў гэтай другой Дзяржаве.

2. Аднак такiя роялцi могуць таксама абкладацца падаткамi ў той Дагаворнай Дзяржаве, у якой яны ўзнiкаюць, i ў адпаведнасцi з заканадаўствам гэтай Дзяржавы, але калi атрымальнiк з'яўляецца сапраўдным уладальнiкам роялцi, збiраемы падатак не перавышае 10 працэнтаў агульнай сумы роялцi.

3. Тэрмiн "роялцi" пры выкарыстаннi ў гэтым артыкуле абазначае плацяжы любога вiду, якiя атрыманы ў якасцi ўзнагароджання за выкарыстанне або за прадастаўленне права выкарыстання любога аўтарскага права на творы лiтаратуры, мастацтва або навукi, уключаючы кiнафiльмы або фiльмы i плёнкi, якiя выкарыстоўваюцца для радыёвяшчання або тэлебачання, любога патэнта, гандлёвай маркi, чарцяжа або мадэлi, плана, сакрэтнай формулы або працэсу, або за выкарыстанне, або за прадастаўленне права выкарыстання прамысловага, камерцыйнага або навуковага абсталявання або транспартных сродкаў, або за iнфармацыю адносна прамысловага, камерцыйнага або навуковага вопыту, ноу-хау.

4. Палажэннi пунктаў 1 i 2 не прымяняюцца, калi сапраўдны ўладальнiк роялцi як рэзiдэнт адной Дагаворнай Дзяржавы ажыццяўляе прадпрымальнiцкую дзейнасць у другой Дагаворнай Дзяржаве, у якой узнiкаюць роялцi, праз размешчанае там пастаяннае прадстаўнiцтва або аказвае ў гэтай другой Дзяржаве незалежныя асабiстыя паслугi з размешчанай там пастаяннай базы i права або маёмасць, у адносiнах да якiх выплачваюцца роялцi, сапраўды звязаны з такiм пастаянным прадстаўнiцтвам або пастаяннай базай. У такiм выпадку прымяняюцца палажэннi артыкула 7 або артыкула 14 у залежнасцi ад абставiн.

5. Лiчыцца, што роялцi ўзнiкаюць у Дагаворнай Дзяржаве, калi плацельшчыкам з'яўляецца сама гэта Дагаворная Дзяржава, мясцовы орган улады або рэзiдэнт гэтай Дзяржавы. Калi, аднак, асоба, якая выплачвае роялцi, незалежна ад таго, з'яўляецца яна рэзiдэнтам Дагаворнай Дзяржавы або не, мае ў Дагаворнай Дзяржаве пастаяннае прадстаўнiцтва або пастаянную базу, у сувязi з якiмi ўзнiкла абавязацельства выплачваць роялцi, i такiя роялцi выплачваюцца гэтым пастаянным прадстаўнiцтвам або пастаяннай базай, тады лiчыцца, што такiя роялцi ўзнiкаюць у той Дзяржаве, у якой размешчана пастаяннае прадстаўнiцтва або пастаянная база.

6. Калi па прычыне асаблiвых адносiн памiж плацельшчыкам i сапраўдным уладальнiкам або iмi абодвума i якой-небудзь трэцяй асобай сума роялцi, што адносiцца да выкарыстання, права або iнфармацыi, на падставе якiх яны выплачваюцца, перавышае суму, якая была б узгоднена памiж плацельшчыкам i сапраўдным уладальнiкам пры адсутнасцi такiх адносiн, палажэннi гэтага артыкула прымяняюцца толькi да апошняй названай сумы. У такiм выпадку залiшняя частка плацяжу па-ранейшаму абкладаецца падаткам у адпаведнасцi з заканадаўствам кожнай Дагаворнай Дзяржавы з належным улiкам iншых палажэнняў дадзенага Пагаднення.

Артыкул 13 Даходы ад адчужэння маёмасцi

1. Даходы, якiя атрымлiвае рэзiдэнт адной Дагаворнай Дзяржавы ад адчужэння нерухомай маёмасцi, названай у артыкуле 6 i якая знаходзiцца ў другой Дагаворнай Дзяржаве, могуць абкладацца падаткамi ў гэтай другой Дзяржаве.

2. Даходы ад адчужэння маёмасцi, iншай, чым нерухомая маёмасць, што складае частку камерцыйнай маёмасцi пастаяннага прадстаўнiцтва, якое прадпрыемства адной Дагаворнай Дзяржавы мае ў другой Дагаворнай Дзяржаве, або такой маёмасцi, што адносiцца да пастаяннай базы, даступнай рэзiдэнту адной Дагаворнай Дзяржавы ў другой Дагаворнай Дзяржаве для аказання незалежных асабiстых паслуг, уключаючы такiя даходы ад адчужэння такога пастаяннага прадстаўнiцтва (асобна або ў сукупнасцi з цэлым прадпрыемствам) або такой пастаяннай базы, могуць абкладацца падаткамi ў гэтай другой Дзяржаве.

3. Даходы, якiя атрымлiвае прадпрыемства адной Дагаворнай Дзяржавы ад адчужэння марскiх або паветраных суднаў, што эксплуатуюцца ў мiжнародных перавозках, або маёмасцi, iншай, чым нерухомая маёмасць, якая адносiцца да эксплуатацыi такiх марскiх або паветраных суднаў, абкладаюцца падаткам толькi ў гэтай Дзяржаве.

4. Даходы ад адчужэння любой маёмасцi, акрамя пералiчанай у пунктах 1 - 3, абкладаюцца падаткам толькi ў той Дагаворнай Дзяржаве, рэзiдэнтам якой з'яўляецца асоба, што адчужае маёмасць.

Артыкул 14 Даходы ад незалежных асабiстых паслуг

1. Даход, якi атрымлiвае рэзiдэнт адной Дагаворнай Дзяржавы за прафесiйныя паслугi або iншую дзейнасць незалежнага характару, абкладаецца падаткам толькi ў гэтай Дзяржаве, за выключэннем наступных выпадкаў, калi такi даход можа таксама абкладацца падаткам у другой Дагаворнай Дзяржаве:

a) калi ён мае рэгулярна даступную яму пастаянную базу ў другой Дагаворнай Дзяржаве для ажыццяўлення сваей дзейнасцi; у гэтым выпадку толькi тая частка даходу, якая адносiцца да гэтай пастаяннай базы, можа абкладацца падаткам у гэтай другой Дагаворнай Дзяржаве; або

b) калi ён знаходзiцца ў другой Дагаворнай Дзяржаве на працягу перыяду або перыядаў, якiя складаюць або перавышаюць у сукупнасцi 183 днi ў любым дванаццацiмесячным перыядзе; у гэтым выпадку толькi тая частка даходу, якая атрымана ад яго дзейнасцi, што ажыццяўляецца ў гэтай другой Дзяржаве, можа абкладацца падаткам у гэтай Дзяржаве.

2. Тэрмiн "прафесiйныя паслугi" ўключае, у прыватнасцi, самастойную навуковую, лiтаратурную, артыстычную, адукацыйную або выкладчыцкую дзейнасць, а таксама самастойную дзейнасць урачоў, iнжынераў, адвакатаў, зубных урачоў, архiтэктараў i бухгалтараў.

Артыкул 15 Даходы ад залежных асабiстых паслуг

1. З улiкам палажэнняў артыкулаў 16, 18, 19 i 20 заработная плата i iншыя падобныя ўзнагароджаннi, якiя атрымлiвае рэзiдэнт адной Дагаворнай Дзяржавы за работу па найму, абкладаюцца падаткам толькi ў гэтай Дзяржаве, калi толькi работа па найму не ажыццяўляецца ў другой Дагаворнай Дзяржаве, калi работа па найму ажыццяўляецца такiм чынам, атрыманае ў сувязi з гэтым узнагароджанне можа абкладацца падаткам у гэтай другой Дзяржаве.

2. Нягледзячы на палажэннi пункта 1, узнагароджанне, якое атрымлiвае рэзiдэнт адной Дагаворнай Дзяржавы за работу па найму, што ажыццяўляецца ў другой Дагаворнай Дзяржаве, абкладаецца падаткам толькi ў першай названай Дзяржаве, калi:

a) атрымальнiк знаходзiцца ў гэтай другой Дзяржаве на працягу перыяду або перыядаў, якiя не перавышаюць у сукупнасцi 183 дзён на працягу любога дванаццацiмесячнага перыяду, i

b) узнагароджанне выплачваецца наймальнiкам або ад iмя наймальнiка, якi не з'яўляецца рэзiдэнтам гэтай другой Дзяржавы, i

c) расходы па выплаце ўзнагароджання не нясе пастаяннае прадстаўнiцтва або пастаянная база, якiя наймальнiк мае ў другой Дзяржаве.

3. Нягледзячы на папярэднiя палажэннi гэтага артыкула, узнагароджанне, якое атрымлiваецца за работу па найму, што ажыццяўляецца на борце марскога або паветранага судна, якое эксплуатуецца ў мiжнародных перавозках прадпрыемствам адной Дагаворнай Дзяржавы, абкладаецца падаткам толькi ў гэтай Дзяржаве.

Артыкул 16 Ганарары дырэктараў

Ганарары дырэктараў i iншыя падобныя выплаты, што атрымлiвае рэзiдэнт адной Дагаворнай Дзяржавы ў якасцi члена савета дырэктараў або любога другога падобнага органа кампанii, якая з'яўляецца рэзiдэнтам другой Дагаворнай Дзяржавы, могуць абкладацца падаткамi ў гэтай другой Дзяржаве.

Артыкул 17 Даходы артыстаў i спартсменаў

1. Нягледзячы на палажэннi артыкулаў 14 i 15, даход, якi атрымлiвае рэзiдэнт адной Дагаворнай Дзяржавы ў якасцi работнiка мастацтваў, такога як артыст тэатра, кiно, радыё або тэлебачання, або музыканта, або ў якасцi спартсмена, ад яго асабiстай дзейнасцi як такой, што ажыццяўляецца ў другой Дагаворнай Дзяржаве, можа абкладацца падаткам у гэтай другой Дзяржаве.

2. У выпадку, калi даход ад асабiстай дзейнасцi, што ажыццяўляецца работнiкам мастацтваў або спартсменам у такой яго якасцi, налiчваецца не самому работнiку мастацтваў або спартсмену, а другой асобе, гэты даход, нягледзячы на палажэннi артыкулаў 7, 14 i 15, можа абкладацца падаткам у той Дагаворнай Дзяржаве, у якой ажыццяўляецца дзейнасць работнiка мастацтваў або спартсмена.

3. Нягледзячы на палажэннi пунктаў 1 i 2 дадзенага артыкула, даход, што атрымлiваецца ад дзейнасцi, аб якой гаворыцца ў пункце 1, якая ажыццяўляецца ў адпаведнасцi з пагадненнем аб культурным абмене або дамоўленасцю памiж Дагаворнымi Дзяржавамi, вызваляецца ад падатку ў той Дагаворнай Дзяржаве, у якой ажыццяўляецца дзейнасць, калi прабыванне ў гэтай Дзяржаве поўнасцю фiнансуецца з дзяржаўных фондаў адной або абедзвюх Дагаворных Дзяржаў або iх мясцовых органаў улады.

Артыкул 18 Пенсii i рэнта

1. З улiкам палажэнняў пункта 2 артыкула 19 любая пенсiя або iншае падобнае узнагароджанне, што выплачваюцца рэзiдэнту адной Дагаворнай Дзяржавы з крынiц у другой Дагаворнай Дзяржаве за работу па найму ў мiнулым або паслугi ў гэтай другой Дагаворнай Дзяржаве, i любая рэнта, што выплачваецца такому рэзiдэнту з такой крынiцы, могуць абкладацца падаткам у гэтай другой Дзяржаве.

2. Тэрмiн "рэнта" абазначае вызначаную суму, якая перыядычна выплачваецца праз вызначаны час на працягу жыцця або на працягу агаворанага або ўстаноўленага перыяду часу ў адпаведнасцi з абавязацельствам рабiць выплаты за адпаведную i поўную грашовую або эквiвалентную кампенсацыю.

3. Плацяжы, што атрымлiвае фiзiчная асоба, якая з'яўляецца рэзiдэнтам адной Дагаворнай Дзяржавы, у адпаведнасцi з заканадаўствам па сацыяльнаму забеспячэнню другой Дагаворнай Дзяржавы, абкладаюцца падаткам толькi ў гэтай другой Дзяржаве.

Артыкул 19 Даходы ад дзяржаўнай службы

1. a) Узнагароджанне, iншае, чым пенсiя, што выплачваецца Дагаворнай Дзяржавай фiзiчнай асобе за паслугi, якiя аказаны гэтай Дзяржаве, абкладаецца падаткам толькi ў гэтай Дзяржаве.

b) Аднак такое узнагароджанне абкладаецца падаткам толькi ў другой Дагаворнай Дзяржаве, калi паслугi аказваюцца ў гэтай другой Дзяржаве i фiзiчная асоба з'яўляецца рэзiдэнтам гэтай Дзяржавы, прычым фiзiчная асоба:

(i) з'яўляецца грамадзянiнам гэтай Дзяржавы, або

(ii) не стала рэзiдэнтам гэтай Дзяржавы толькi з мэтай аказання паслуг.

2. a) Любая пенсiя, што выплачваецца Дагаворнай Дзяржавай або з створаных ёю фондаў фiзiчнай асобе за паслугi, якiя аказаны гэтай Дагаворнай Дзяржаве, абкладаецца падаткам толькi ў гэтай Дзяржаве.

b) Аднак такая пенсiя абкладаецца падаткам толькi ў другой Дагаворнай Дзяржаве, калi фiзiчная асоба з'яўляецца рэзiдэнтам i грамадзянiнам гэтай другой Дзяржавы.

3. Палажэннi артыкулаў 15, 16 i 18 прымяняюцца да ўзнагароджання i да пенсiй за паслугi, што аказаны ў сувязi з прадпрымальнiцкай дзейнасцю, якая ажыццяўляецца Дагаворнай Дзяржавай.

Артыкул 20 Даходы выкладчыкаў i навуковых работнiкаў

Фiзiчная асоба, якая з'яўляецца рэзiдэнтам адной Дагаворнай Дзяржавы непасрэдна перад прыездам у другую Дагаворную Дзяржаву i якая па запрашэнню Урада гэтай другой Дагаворнай Дзяржавы або ўнiверсiтэта, каледжа, школы, музея або iншай установы культуры гэтай Дагаворнай Дзяржавы або па афiцыйнай праграме культурнага абмену знаходзiцца ў гэтай Дагаворнай Дзяржаве на працягу перыяду, якi не перавышае двух наступных гадоў, выключна з мэтай выкладання, чытання лекцый або правядзення навуковых даследаванняў у такой установе, вызваляецца ад падаткаабкладання ў гэтай другой Дагаворнай Дзяржаве ў адносiнах да ўзнагароджання за такую дзейнасць пры ўмове, што такое узнагароджанне атрымана з крынiцы першай названай Дзяржавы.

Артыкул 21 Даходы студэнтаў

1. Сумы, якiя студэнт або навучэнец, якi з'яўляецца або непасрэдна перад прыездам у адну Дагаворную Дзяржаву з'яўляўся рэзiдэнтам другой Дагаворнай Дзяржавы i знаходзiцца ў першай упамянутай Дагаворнай Дзяржаве выключна з мэтай атрымання адукацыi або праходжання практыкi, атрымлiвае для мэт свайго ўтрымання, адукацыi або практыкi, не абкладаюцца падаткам у гэтай Дагаворнай Дзяржаве пры ўмове, што такiя выплаты ўзнiкаюць з крынiц за межамi гэтай Дагаворнай Дзяржавы.

2. У адносiнах да стыпендый i ўзнагароджання за работу па найму, на якiя не распаўсюджваецца пункт 1, студэнт або навучэнец, аб якiм гаворыцца ў пункце 1, акрамя таго, мае права ў час атрымання такой адукацыi або праходжання практыкi на тыя ж iльготы, вызваленнi або скiдкi ў адносiнах да падаткаў, якiя даюцца рэзiдэнтам той Дагаворнай Дзяржавы, у якой ён знаходзiцца.

Артыкул 22 Iншыя даходы

1. Вiды даходаў рэзiдэнта Дагаворнай Дзяржавы незалежна ад месца iх узнiкнення, не названыя ў папярэднiх артыкулах дадзенага Пагаднення, iншыя, чым даходы ў выглядзе латарэй i выйгрышаў, абкладаюцца падаткамi толькi ў гэтай Дзяржаве.

2. Палажэннi пункта 1 не прымяняюцца да даходаў, iншых, чым даход ад нерухомай маёмасцi, што вызначана ў пункце 2 артыкула 6, калi атрымальнiк такiх даходаў як рэзiдэнт адной Дагаворнай Дзяржавы ажыццяўляе прадпрымальнiцкую дзейнасць у другой Дагаворнай Дзяржаве праз размешчанае там пастаяннае прадстаўнiцтва або аказвае ў гэтай другой Дзяржаве незалежныя асабiстыя паслугi з размешчанай там пастаяннай базы i права або маёмасць, у адносiнах да якiх выплачваецца даход, сапраўды звязаны з такiм пастаянным прадстаўнiцтвам або пастаяннай базай. У такiм выпадку прымяняюцца палажэннi артыкула 7 або артыкула 14 у залежнасцi ад абставiн.

Артыкул 23 Устараненне двайнога падаткаабкладання

Двайное падаткаабкладанне ўстараняецца наступным чынам:

у выпадку Беларусi:

калi рэзiдэнт Беларусi атрымлiвае даход (прыбытак) або валодае маёмасцю, якiя ў адпаведнасцi з палажэннямi дадзенага Пагаднення могуць абкладацца падаткам у Iнданезii, тады Беларусь дазваляе:

(i) утрымаць з падатку на даход (прыбытак) гэтага рэзiдэнта суму, роўную падатку, што аплачаны ў Iнданезii;

(ii) утрымаць з падатку на нерухомасць гэтага рэзiдэнта суму, роўную падатку на нерухомасць, што аплачаны ў Iнданезii.

Такi вылiк, аднак, у любым выпадку не павiнен перавышаць той часткi падатку з даходу (прыбытку) або падатку з маёмасцi, як было падлiчана да прадастаўлення вылiку, якая адносiцца ў залежнасцi ад абставiн да даходу або маёмасцi, якiя могуць абкладацца падаткам у Iнданезii;

у выпадку Iнданезii:

калi рэзiдэнт Iнданезii атрымлiвае даход, якi ў адпаведнасцi з палажэннямi дадзенага Пагаднення можа абкладацца падаткам у Беларусi, тады Iнданезiя з улiкам палажэнняў свайго ўнутранага заканадаўства дазваляе ўтрымаць з падатку на даход гэтага рэзiдэнта суму, роўную падатку на даход, што аплачаны ў Беларусi. Такi вылiк, аднак, не павiнен перавышаць той часткi падатку з даходу, як было падлiчана да прадастаўлення вылiку, якая адносiцца ў залежнасцi ад абставiн да даходу, якi можа абкладацца падаткам у Беларусi.

Артыкул 24 Недыскрымiнацыя

1. Нацыянальныя асобы адной Дагаворнай Дзяржавы не падлягаюць у другой Дагаворнай Дзяржаве любому падаткаабкладанню або любому звязанаму з iм патрабаванню, iншаму або больш цяжкаму, чым падаткаабкладанне i звязаныя з iм патрабаваннi, якiм падлягаюць або могуць падлягаць нацыянальныя асобы гэтай другой Дзяржавы пры тых жа абставiнах. Гэта палажэнне таксама прымяняецца, нягледзячы на палажэннi артыкула 1, да асоб, якiя не з'яўляюцца рэзiдэнтамi адной або абедзвюх Дагаворных Дзяржаў.

2. Падаткаабкладанне пастаяннага прадстаўнiцтва, якое прадпрыемства адной Дагаворнай Дзяржавы мае ў другой Дагаворнай Дзяржаве, не павiнна быць менш спрыяльным у гэтай другой Дзяржаве, чым падаткаабкладанне прадпрыемстваў гэтай другой Дзяржавы, якiя ажыццяўляюць падобную дзейнасць. Гэта палажэнне не разглядаецца як тое, што абавязвае адну Дагаворную Дзяржаву прадастаўляць рэзiдэнтам другой Дагаворнай Дзяржавы якiя-небудзь асабiстыя льготы, вызваленнi i скiдкi ў падаткаабкладаннi на падставе грамадзянскага статусу або сямейных абавязацельстваў, якiя яна прадастаўляе сваiм уласным рэзiдэнтам.

3. Прадпрыемствы адной Дагаворнай Дзяржавы, маёмасць якiх поўнасцю або часткова належыць аднаму або некалькiм рэзiдэнтам другой Дагаворнай Дзяржавы або непасрэдна цi ўскосна кантралюецца iмi, не падлягаюць ў першай названай Дзяржаве любому падаткаабкладанню або любому звязанаму з iм патрабаванню, iншаму або больш цяжкаму, чым падаткаабкладанне i звязаныя з iм патрабаваннi, якiм падлягаюць або могуць падлягаць iншыя падобныя прадпрыемствы першай названай Дзяржавы.

4. За выключэннем выпадкаў, калi прымяняюцца палажэннi пункта 1 артыкула 9, пункта 7 артыкула 11 або пункта 6 артыкула 12, працэнты, роялцi i iншыя выплаты, якiя ажыццяўляюцца прадпрыемствам адной Дагаворнай Дзяржавы рэзiдэнту другой Дагаворнай Дзяржавы, падлягаюць у мэтах вызначэння падаткаабкладаемага прыбытку такога прадпрыемства вылiкам на тых жа ўмовах, як калi б яны былi выплачаны рэзiдэнту першай названай Дзяржавы.

5. У гэтым артыкуле тэрмiн "падаткаабкладанне" абазначае падаткi, якiя з'яўляюцца прадметам дадзенага Пагаднення.

Артыкул 25 Працэдура ўзаемнага пагаднення

1. Калi асоба лiчыць, што дзеяннi адной або абедзвюх Дагаворных Дзяржаў прыводзяць або прывядуць да падаткаабкладання яе не ў адпаведнасцi з палажэннямi дадзенага Пагаднення, яна можа, незалежна ад сродкаў абароны, якiя прадугледжаны нацыянальным заканадаўствам гэтых Дзяржаў, падаць сваю справу для разгляду ў кампетэнтны орган Дагаворнай Дзяржавы, рэзiдэнтам якой яна з'яўляецца, або, калi яе выпадак падпадае пад дзеянне пункта 1 артыкула 24, той Дагаворнай Дзяржавы, нацыянальнай асобай якой яна з'яўляецца. Заява павiнна быць пададзена на працягу трох гадоў з даты першага паведамлення аб дзеяннях, якiя прыводзяць да падаткаабкладання не ў адпаведнасцi з палажэннямi дадзенага Пагаднення.

2. Кампетэнтны орган iмкнецца, калi ён палiчыць заяву абгрунтаванай i калi ён сам не зможа прыйсцi да здавальняючага рашэння, вырашыць пытанне па ўзаемнай згодзе з кампетэнтным органам другой Дагаворнай Дзяржавы з мэтай пазбегнуць падаткаабкладання, якое не адпавядае дадзенаму Пагадненню.

3. Кампетэнтныя органы Дагаворных Дзяржаў iмкнуцца вырашаць па ўзаемнай згодзе любыя цяжкасцi або сумненнi, якiя ўзнiкаюць пры тлумачэннi або прымяненнi дадзенага Пагаднення. Яны могуць таксама кансультавацца адзiн з адным для мэт устаранення двайнога падаткаабкладання ў выпадках, якiя не прадугледжаны дадзеным Пагадненнем.

4. Кампетэнтныя органы Дагаворных Дзяржаў могуць уступаць у прамыя кантакты адзiн з адным у мэтах дасягнення пагаднення ў разуменнi папярэднiх пунктаў. Калi будзе пажаданым для дасягнення пагаднення правесцi вусны абмен меркаваннямi, такi абмен меркаваннямi можа мець месца ў камiсii, якая складаецца з прадстаўнiкоў кампетэнтных органаў Дагаворных Дзяржаў.

Артыкул 26 Абмен iнфармацыяй

1. Кампетэнтныя органы Дагаворных Дзяржаў абменьваюцца такой iнфармацыяй, якая неабходна для выканання палажэнняў дадзенага Пагаднення або адмiнiстравання або прымусовага выканання нацыянальных заканадаўстваў, што датычыцца падаткаў любога вiду i роду, што спаганяюцца ад iмя Дагаворных Дзяржаў, у той ступенi, у якой такое падаткаабкладанне не супярэчыць дадзенаму Пагадненню. Абмен iнфармацыяй не абмяжоўваецца артыкуламi 1 i 2 дадзенага Пагаднення.

2. Любая iнфармацыя, атрыманая Дагаворнай Дзяржавай у адпаведнасцi з пунктам 1 дадзенага артыкула, лiчыцца канфiдэнцыяльнай такiм жа чынам, як i iнфармацыя, атрыманая ў рамках нацыянальнага заканадаўства гэтай Дзяржавы, i раскрываецца толькi асобам або органам (уключаючы суды i адмiнiстрацыйныя органы), якiя звязаны з вызначэннем або зборам, прымусовым спагнаннем або судовым праследаваннем, або разборам заяў у дачыненнi да падаткаў, пра якiя гаворыцца ў пункце 1 дадзенага артыкула, або наглядам за iмi. Такiя асобы або органы выкарыстоўваюць гэту iнфармацыю толькi для такiх мэт. Яны могуць раскрываць iнфармацыю ў ходзе адкрытых судовых пасяджэнняў або пры прыняццi судовых рашэнняў.

3. Нi ў якiм выпадку палажэннi пунктаў 1 i 2 дадзенага артыкула не павiнны тлумачыцца як тыя, што абавязваюць адну Дагаворную Дзяржаву:

a) праводзiць адмiнiстрацыйныя меры, якiя супярэчаць заканадаўству i адмiнiстрацыйнай практыцы гэтай або другой Дагаворнай Дзяржавы;

b) прадастаўляць iнфармацыю, якая не можа быць атрымана па заканадаўству або ў ходзе звычайнай адмiнiстрацыйнай практыкi гэтай або другой Дагаворнай Дзяржавы;

c) прадастаўляць iнфармацыю, якая б раскрывала якую-небудзь гандлёвую, прадпрымальнiцкую, прамысловую, камерцыйную або прафесiйную тайну або гандлёвы працэс, або iнфармацыю, раскрыццё якой супярэчыла б дзяржаўнай палiтыцы (грамадскiм iнтарэсам).

4. Калi iнфармацыя запрошваецца адной Дагаворнай Дзяржавай у адпаведнасцi з дадзеным артыкулам, другая Дагаворная Дзяржава прымае ўстаноўленыя заканадаўствам свае меры для атрымання iнфармацыi, што запрошваецца, нават калi гэтай другой Дзяржаве можа не спатрэбiцца гэтая iнфармацыя для ўласных падатковых мэт. Абавязацельства, змешчанае ў папярэднiм палажэннi, падлягае абмежаванням пункта 3 дадзенага артыкула, але нi ў якiм разе такiя абмежаваннi не будуць тлумачыцца як дазвол Дагаворнай Дзяржаве адмовiцца ад прадастаўлення iнфармацыi толькi таму, што яна не зацiкаўлена ў атрыманнi такой iнфармацыi.

5. Нi ў якiм выпадку палажэннi пункта 3 дадзенага артыкула не будуць тлумачыцца як дазвол Дагаворнай Дзяржаве адмовiцца ад прадастаўлення iнфармацыi толькi таму, што такой iнфармацыяй валодае банк, iншая фiнансава-крэдытная ўстанова, прызначаная асоба або асоба, што дзейнiчае ў якасцi пасрэднiка або даверанай асобы, або таму, што iнфармацыя адносiцца да права ўласнасцi асобы.

Артыкул 27 Члены дыпламатычных прадстаўнiцтваў i консульскiх устаноў

Нiякiя палажэннi дадзенага Пагаднення не закранаюць падатковых прывiлей членаў дыпламатычных прадстаўнiцтваў або консульскiх устаноў, якiя прадастаўлены агульнымi нормамi мiжнароднага права або палажэннямi спецыяльных пагадненняў.

Артыкул 28 Уступленне ў сiлу

1. Кожная з Дагаворных Дзяржаў паведамляе другой Дзяржаве па дыпламатычных каналах аб завяршэннi працэдур, неабходных па яе заканадаўству для ўступлення ў сiлу дадзенага Пагаднення. Пагадненне ўступае ў сiлу з даты апошняга з гэтых паведамленняў.

2. Дадзенае Пагадненне прымяняецца:

a) у адносiнах да падаткаў, утрыманых з крынiцы, з даходаў, што атрыманы першага або пасля першага студзеня года, наступнага за годам, у якiм Пагадненне ўступае ў сiлу; i

b) у адносiнах да iншых падаткаў з даходаў або прыбытку да падаткаў, якiя збiраюцца за любы падаткаабкладаемы перыяд, што пачынаецца першага або пасля першага студзеня года, наступнага за годам, у якiм Пагадненне ўступае ў сiлу.

Артыкул 29 Спыненне дзеяння

Дадзенае Пагадненне застаецца ў сiле да таго часу, пакуль яго дзеянне не будзе спынена Дагаворнай Дзяржавай. Любая Дагаворная Дзяржава можа спынiць дзеянне Пагаднення па дыпламатычных каналах шляхам пiсьмовага паведамлення аб спыненнi дзеяння трыццатага або да трыццатага чэрвеня любога каляндарнага года, наступнага за перыядам у 5 гадоў з года ўступлення Пагаднення ў сiлу.

У такiм выпадку дзеянне Пагаднення спыняецца:

a) у адносiнах да падаткаў, утрыманых з крынiцы, з даходаў, што атрыманы першага або пасля першага студзеня года, наступнага за годам, у якiм дадзена паведамленне аб спыненнi дзеяння;

У сведчанне чаго нiжэйпадпiсаныя, адпаведным чынам на тое ўпаўнаважаныя, падпiсалi дадзенае Пагадненне.

Здзейснена ў г. Джакарта 19 сакавiка 2013 года ў двух экзэмплярах, кожны на беларускай, iнданезiйскай i англiйскай мовах. Усе тэксты маюць аднолькавую сiлу. У выпадку разыходжанняў у тлумачэннi перавага аддаецца тэксту на англiйскай мове.

За Урад                                    За Урад
Рэспублiкi Беларусь                        Рэспублiкi Iнданезiя
           П.У.Мiкалаевiч                             Агус Д.В.Мартавадоджа
           Мiнiстр па падатках i зборах               Мiнiстр фiнансаў

Урад Рэспублiкi Беларусь i Урад Рэспублiкi Iнданезiя пры падпiсаннi Пагаднення памiж Урадам Рэспублiкi Беларусь i Урадам Рэспублiкi Iнданезiя аб пазбяганнi двайнога падаткаабкладання i папярэджаннi ўхiлення ад выплаты падаткаў у дачыненнi да падаткаў на даходы пагадзiлiся, што наступныя палажэннi складаюць неад'емную частку Пагаднення.

1. У адносiнах да пункта 3 артыкула 5

Тэрмiн "пастаяннае прадстаўнiцтва" ўключае таксама аказанне паслуг, у тым лiку кансультацыйныя паслугi, прадпрыемствам праз сваiх супрацоўнiкаў або iншы персанал, наняты прадпрыемствам для такой мэты, толькi калi дзейнасць такога характару прадаўжаецца (у адносiнах да аднаго i таго ж або звязанага з iм аб'екта) унутры краiны на працягу перыяду або перыядаў, якiя складаюць больш за 120 дзён на працягу любога дванаццацiмесячнага перыяду.

2. У адносiнах да падпунктаў "a" i "b" пункта 4 артыкула 5

Разумеецца, што палажэннi падпунктаў "a" i "b" пункта 4 артыкула 5 адносяцца таксама да простай пастаўкi пры ўмове, што яна не з'яўляецца рэгулярнай i не суправаджаецца наступным продажам.

3. У адносiнах да артыкула 10

a) Нягледзячы на якiя-небудзь iншыя палажэннi дадзенага Пагаднення, у выпадку, калi кампанiя, якая з'яўляецца рэзiдэнтам адной Дагаворнай Дзяржавы, мае пастаяннае прадстаўнiцтва ў другой Дагаворнай Дзяржаве, прыбытак пастаяннага прадстаўнiцтва можа быць абкладзены дадатковым падаткам ў гэтай другой Дзяржаве ў адпаведнасцi з яе заканадаўствам, аднак дадатковы падатак, якi збiраецца такiм чынам, не перавышае 10 працэнтаў сумы такога прыбытку пасля вылiку з яго падатку на даход i iншых падаткаў на даходы, якiя збiраюцца ў гэтай другой Дзяржаве.

b) Аднак разумеецца, што палажэннi падпункта "а" не закранаюць палажэння, якое змешчана ў любым вытворчым кантракце па падзелу прадукцыi, што адносiцца да нафтагазавага сектара, якi заключаны Урадам Iнданезii, яго органам, яго дзяржаўнай нафтагазавай кампанiяй або яго любой iншай арганiзацыяй з асобай, якая з'яўляецца рэзiдэнтам другой Дагаворнай Дзяржавы.

4. У адносiнах да артыкула 14

Для мэт дадзенага Пагаднення тэрмiн "пастаянная база" абазначае пастаяннае месца, такое як кабiнет або офiс, праз якое поўнасцю або часткова ажыццяўляецца самастойная дзейнасць фiзiчнай асобы, якая аказвае незалежныя асабiстыя паслугi.

У сведчанне чаго нiжэйпадпiсаныя, адпаведным чынам на тое ўпаўнаважаныя, падпiсалi дадзены Пратакол.

За Урад                                    За Урад
Рэспублiкi Беларусь                        Рэспублiкi Iнданезiя
           П.У.Мiкалаевiч                             Агус Д.В.Мартавадоджа
           Мiнiстр па падатках i зборах               Мiнiстр фiнансаў

Архіў дакументаў Папярэдні | Наступны


	Под общей редакцией Валерия Левоневского