"Пагадненне памiж Урадам Рэспублiкi Беларусь i Швейцарскiм Федэральным Саветам аб пазбяганнi двайнога падаткаабкладання ў дачыненнi да падаткаў на даходы i капiтал"

Текст документа с изменениями и дополнениями по состоянию на ноябрь 2013 года

< Главная страница

Зарегистрировано в НРПА РБ 10 февраля 2000 г. N 3/56

--------------------------------

<*> Вступило в силу 28 декабря 1999 года.

Урад Рэспублiкi Беларусь i Швейцарскi Федэральны Савет, жадаючы заключыць Пагадненне аб пазбяганнi двайнога падаткаабкладання ў дачыненнi да падаткаў на даходы i капiтал, пагадзiлiся аб наступным:

Артыкул 1. Асобы, да якiх прымяняецца Пагадненне

Дадзенае Пагадненне прымяняецца да асоб, якiя з'яўляюцца рззiдэнтамi адной або абедзвюх Дагаворных Дзяржаў.

Артыкул 2. Падаткi, на якiя распаўсюджваецца Пагадненне

1. Дадзенае Пагадненне прымяняецца да падаткаў на даходы i капiтал, якiя спаганяюцца ад iмя Дагаворнай Дзяржавы, або яе палiтыка-адмiнiстрацыйных падраздзяленняў, або мясцовых органаў улады, незалежна ад спосабу iх спагнання.

2. Падаткамi на даходы i капiтал лiчацца ўсе падаткi, што спаганяюцца з агульнай сумы даходаў, або з агульнай сумы капiталу, або з элементаў даходу або капiталу, уключаючы падаткi на даходы ад адчужэння маёмасцi, падаткi на агульную суму заработнай платы, якая выплачваецца прадпрыемствамi, а таксама падаткi на прырост капiталу.

3. Iснуючымi падаткамi, на якiя распаўсюджваецца дадзенае Пагадненне, з'яўляюцца, у прыватнасцi:

а) у Беларусi:

(I) падатак на даходы i прыбытак юрыдычных асоб;

(II) падаходны падатак з грамадзян;

(III) падатак на нерухомасць; i

(IV) падатак на зямлю

(далей "беларускi падатак");

b) у Швейцарыi:

федэральныя, кантонныя i абшчынныя падаткi:

(I) на даходы (агульны даход, вытворчы даход, даход ад капiталу, прамысловы i камерцыйны прыбытак, прырост капiталу i iншыя вiды даходу); i

(II) на капiтал (агульная маёмасць, рухомая i нерухомая маёмасць, актывы прадпрыемства, аплачаная частка акцыянернага капiталу i рэзервы i iншыя вiды капiталу) (далей "швейцарскi падатак").

4. Дадзенае Пагадненне распаўсюджваецца таксама на любыя iдэнтычныя або па сутнасцi аналагiчныя падаткi, якiя спаганяюцца пасля даты падпiсання дадзенага Пагаднення ў дапаўненне да iснуючых падаткаў, або замест iх. У канцы кожнага года кампетэнтныя органы Дагаворных Дзяржаў паведамляюць адзiн аднаму аб любых iстотных змяненнях, якiя ўнесены ў iх падатковыя заканадаўствы.

Артыкул 3. Агульныя азначэннi

1. Для мэт дадзенага Пагаднення, калi з кантэксту не вынiкае iншае:

а) (I) тэрмiн "Беларусь" абазначае Рэспублiку Беларусь i пры выкарыстаннi ў геаграфiчным сэнсе абазначае тэрыторыю, якая знаходзiцца пад суверэнiтэтам Рэспублiкi Беларусь i якая ў адпаведнасцi з заканадаўствам Беларусi i мiжнародным правам знаходзiцца пад юрысдыкцыяй Рэспублiкi Беларусь;

(II) тэрмiн "Швейцарыя" абазначае Швейцарскую Канфедэрацыю;

b) тэрмiны "адна Дагаворная Дзяржава" i "другая Дагаворная Дзяржава" абазначаюць, у залежнасцi ад кантэксту, Беларусь або Швейцарыю;

с) тэрмiн "асоба" ўключае фiзiчную асобу, кампанiю i любое iншае аб'яднанне асоб;

d) тэрмiн "кампанiя" абазначае любую юрыдычную асобу або любую арганiзацыю, якая разглядаецца ў якасцi юрыдычнай асобы для мэт падаткаабкладання;

е) тэрмiны "прадпрыемства адной Дагаворнай Дзяржавы" i "прадпрыемства другой Дагаворнай Дзяржавы" абазначаюць адпаведна прадпрыемства, якiм кiруе рззiдэнт адной Дагаворнай Дзяржавы, i прадпрыемства, якiм кiруе рэзiдэнт другой Дагаворнай Дзяржавы;

f) тэрмiн "пастаянная база" абазначае пастаяннае месца, такое, як кабiнет або офiс, праз якое поўнасцю або часткова ажыццяўляецца дзейнасць фiзiчнай асобы, якая прадастаўляе незалежныя асабiстыя паслугi;

g) тэрмiн "мiжнародная перавозка" абазначае любую перавозку марскiм або паветраным суднам, што эксплуатуецца прадпрыемствам адной Дагаворнай Дзяржавы, за выключэннем выпадкаў, калi марское або паветранае судна эксплуатуецца выключна памiж пунктамi ў другой Дагаворнай Дзяржаве;

h) тэрмiн "грамадзянiн" абазначае:

(I) усiх фiзiчных асоб, якiя маюць грамадзянства Дагаворнай Дзяржавы;

(II) усе юрыдычныя асобы, таварыствы i асацыяцыi, якiя атрымлiваюць свой статус як такi па заканадаўству, што дзейнiчае ў Дагаворнай Дзяржаве;

I) тэрмiн "кампетэнтны орган" абазначае:

(I) у выпадку Беларусi - Дзяржаўны падатковы камiтэт або яго паўнамоцнага прадстаўнiка;

(II) у выпадку Швейцарыi - дырэктара Федэральнай падатковай адмiнiстрацыi або яго паўнамоцнага прадстаўнiка.

2. Што датычыцца прымянення дадзенага Пагаднення Дагаворнай Дзяржавай, то любы тэрмiн, не вызначаны ў iм, мае, калi з кантэксту не вынiкае iншае, тое значэнне, якое ён мае па заканадаўству гэтай Дзяржавы ў дачыненнi да падаткаў, на якiя распаўсюджваецца дадзенае Пагадненне.

Артыкул 4. Рэзiдэнт

1. Для мэт дадзенага Пагаднення тэрмiн "рэзiдэнт адной Дагаворнай Дзяржавы" абазначае любую асобу, якая па заканадаўству гэтай Дзяржавы падлягае падаткаабкладанню ў ёй на падставе месцажыхарства, месца рэгiстрацыi, пастаяннага месцазнаходжання, месца кiравання або любой iншай аналагiчнай прыкметы.

2. Калi ў адпаведнасцi з палажэннямi пункта 1 фiзiчная асоба з'яўляецца рэзiдэнтам абедзвюх Дагаворных Дзяржаў, яе становiшча вызначаецца наступным чынам:

а) яна лiчыцца рэзiдэнтам той Дзяржавы, у якой яна мае пастаяннае жыллё; калi яна мае пастаяннае жыллё ў абедзвюх Дзяржавах, яна лiчыцца рэзiдэнтам той Дзяржавы, у якой яна мае больш цесныя асабiстыя i эканамiчныя сувязi (цэнтр жыццёвых iнтарэсаў);

b) калi Дзяржава, у якой знаходзiцца цэнтр яе жыццёвых iнтарэсаў, не можа быць вызначана, або калi яна не мае пастаяннага жылля нi ў адной з Дзяржаў, яна лiчыцца рэзiдэнтам той Дзяржавы, у якой яна звычайна пражывае;

с) калi яна звычайна пражывае ў абедзвюх Дагаворных Дзяржавах, або калi яна звычайна не пражывае нi ў адной з iх, яна лiчыцца рэзiдэнтам той Дзяржавы, грамадзянiнам якой яна з'яўляецца;

d) калi кожная Дагаворная Дзяржава лiчыць яе сваiм грамадзянiнам у адпаведнасцi са сваiм заканадаўствам, або калi яна не з'яўляецца грамадзянiнам нi адной з iх, то кампетэнтныя органы Дагаворных Дзяржаў вырашаюць пытанне па ўзаемнай згодзе.

3. Калi ў адпаведнасцi з палажэннямi пункта 1 асоба, якая не з'яўляецца фiзiчнай асобай, з'яўляецца рэзiдэнтам абедзвюх Дагаворных Дзяржаў, кампетэнтныя органы Дагаворных Дзяржаў вырашаюць пытанне па ўзаемнай згодзе.

Артыкул 5. Пастаяннае прадстаўнiцтва

1. Для мэт дадзенага Пагаднення тэрмiн "пастаяннае прадстаўнiцтва" абазначае пастаяннае месца дзейнасцi, праз якое поўнасцю або часткова ажыццяўляецца камерцыйная дзейнасць прадпрыемства.

2. Тэрмiн "пастаяннае прадстаўнiцтва" ўключае, у прыватнасцi:

а) месца кiравання;

b) аддзяленне;

с) кантору;

d) фабрыку;

е) майстэрню; i

f) руднiк, нафтавую або газавую свiдравiну, кар'ер або любое iншае месца здабычы прыродных рэсурсаў.

3. Будаўнiчая пляцоўка, або будаўнiчы, або зборачны аб'ект з'яўляюцца пастаянным прадстаўнiцтвам, толькi калi яны iснуюць больш чым 12 месяцаў.

4. Нягледзячы на папярэднiя палажэннi гэтага артыкула, тэрмiн "пастаяннае прадстаўнiцтва" не разглядаецца як той, якi ўключае:

а) выкарыстанне збудаванняў выключна для мэт захоўвання, дэманстрацыi або пастаўкi тавараў або вырабаў, якiя належаць прадпрыемству;

b) утрыманне запасаў тавараў або вырабаў, якiя належаць прадпрыемству, выключна ў мэтах захоўвання, дзманстрацыi або пастаўкi;

с) утрыманне запасаў тавараў або вырабаў, якiя належаць прадпрыемству, выключна для мэт перапрацоўкi другiм прадпрыемствам;

d) утрыманне пастаяннага месца дзейнасцi выключна для мэт закупкi тавараў або вырабаў, або для збору iнфармацыi для прадпрыемства;

е) утрыманне пастаяннага месца дзейнасцi выключна для мэт рэкламы, для прадастаўлення iнфармацыi, для навуковых даследаванняў або падобнай дзейнасцi, якая мае падрыхтоўчы або дапаможны характар для прадпрыемства;

f) зборачны або мантажны аб'ект, якi ажыццяўляецца прадпрыемствам адной Дагаворнай Дзяржавы ў другой Дагаворнай Дзяржаве ў сувязi з пастаўкай машын або абсталявання, што выпушчана гэтым прадпрыемствам;

g) утрыманне пастаяннага месца дзейнасцi выключна для любога спалучэння вiдаў дзейнасцi, якiя названы ў падпунктах "а" - "f", пры ўмове, што такая дзейнасць у цэлым пастаяннага месца дзейнасцi, што вынiкае з гэтага спалучэння, мае падрыхтоўчы або дапаможны характар.

5. Нягледзячы на палажэннi пунктаў 1 i 2, калi асоба - iншая, чым агент з незалежным статусам, да якой прымяняецца пункт 6, дзейнiчае ад iмя прадпрыемства i мае i звычайна выкарыстоўвае ў Дагаворнай Дзяржаве паўнамоцтвы заключаць кантракты ад iмя прадпрыемства, то лiчыцца, што гэта прадпрыемства мае пастаяннае прадстаўнiцтва ў гэтай Дзяржаве ў дачыненнi да любой дзейнасцi, якую гэта асоба ажыццяўляе для прадпрыемства, калi дзейнасць такой асобы не абмежавана той, якая прадстаўлена ў пункце 4, i якая, калi яна ажццяўляецца праз пастаяннае месца дзейнасцi, не робiць гэта пастаяннае месца дзейнасцi пастаянным прадстаўнiцтвам згодна палажэнням гэтага пункта.

6. Прадпрыемства не разглядаецца як тое, якое мае пастаяннае прадстаўнiцтва ў Дагаворнай Дзяржаве, толькi на той падставе, што яно ажыццяўляе камерцыйную дзейнасць у гэтай Дзяржаве праз брокера, камiсiянера або любога iншага агента з незалежным статусам пры ўмове, што гэтыя асобы дзейнiчаюць у рамках сваёй звычайнай прафесiянальнай дзейнасцi.

7. Той факт, што кампанiя, якая з'яўляецца рэзiдэнтам адной Дагаворнай Дзяржавы, кантралюе або кантралюецца кампанiяй, якая з'яўляецца рэзiдэнтам другой Дагаворнай Дзяржавы, або якая ажыццяўляе камерцыйную дзейнасць у гэтай другой Дзяржаве (праз пастаяннае прадстаўнiцтва або iншым чынам), сам па сабе не пераўтварае адну з гэтых кампанiй у пастаяннае прадстаўнiцтва другой.

Артыкул 6. Даходы ад нерухомай маёмасцi

1. Даходы, якiя атрымлiвае рэзiдэнт адной Дагаворнай Дзяржавы ад нерухомай маёмасцi (уключаючы даход ад сельскай або лясной гаспадаркi), што знаходзiцца ў другой Дагаворнай Дзяржаве, могуць абкладацца падаткам у гэтай другой Дзяржаве.

2. Тэрмiн "нерухомая маёмасць" мае тое значэнне, якое ён мае па заканадаўству Дагаворнай Дзяржавы, у якой знаходзiцца гэта маёмасць. Марскiя i паветраныя судны не разглядаюцца ў якасцi нерухомай маёмасцi.

3. Палажэннi пункта 1 прымяняюцца да даходаў, якiя атрымлiваюцца ад прамога выкарыстання, здачы ўнаём або выкарыстання нерухомай маёмасцi ў любой iншай форме.

4. Палажэннi пунктаў 1 i 3 прымяняюцца таксама да даходаў ад нерухомай маёмасцi прадпрыемства i да даходаў ад нерухомай маёмасцi, якая выкарыстоўваецца для аказання незалежных асабiстых паслуг.

Артыкул 7. Прыбытак ад камерцыйнай дзейнасцi

1. Прыбытак прадпрыемства адной Дагаворнай Дзяржавы абкладаецца падаткам толькi ў гэтай Дзяржаве, калi толькi гэта прадпрыемства не ажыццяўляе камерцыйную дзейнасць у другой Дагаворнай Дзяржаве праз размешчанае там пастаяннае прадстаўнiцтва. Калi прадпрыемства ажыццяўляе камерцыйную дзейнасць, як зазначана вышэй, прыбытак гэтага прадпрыемства можа абкладацца падаткам у другой Дзяржаве, але толькi ў той частцы, якая адносiцца да гэтага пастаяннага прадстаўнiцтва.

2. З улiкам палажэнняў пункта 3, калi прадпрыемства адной Дагаворнай Дзяржавы ажыццяўляе камерцыйную дзейнасць у другой Дагаворнай Дзяржаве праз пастаяннае прадстаўнiцтва, якое там знаходзiцца, то ў кожнай Дагаворнай Дзяржаве гэтаму пастаяннаму прадстаўнiцтву залiчваецца прыбытак, якi яно магло б атрымаць у выпадку, калi б яно было асобным i самастойным прадпрыемствам, што ажыццяўляе такую ж або аналагiчную дзейнасць у такiх жа або аналагiчных умовах i дзейнiчае цалкам незалежна ад прадпрыемства, пастаянным прадстаўнiцтвам якога яно з'яўляецца.

3. Пры вызначэннi прыбытку пастаяннага прадстаўнiцтва дапускаецца вылiчэнне выдаткаў, якiя панесены для мэт такога пастаяннага прадстаўнiцтва, уключаючы кiраўнiцкiя i агульнаадмiнiстрацыйныя выдаткi, якiя панесены як у Дзяржаве, дзе размешчана пастаяннае прадстаўнiцтва, так i за яе межамi.

4. Паколькi вызначэнне ў Дагаворнай Дзяржаве прыбытку, якi адносiцца да пастаяннага прадстаўнiцтва на аснове прапарцыянальнага размеркавання агульнай сумы прыбытку прадпрыемства яго розным падраздзяленням, з'яўляецца звычайнай практыкай, нiшто ў пункце 2 не перашкаджае гэтай Дагаворнай Дзяржаве вызначаць падаткаабкладаемы прыбытак з дапамогай такога размеркавання, як прынята на практыцы, аднак выбраны метад размеркавання павiнен даваць вынiкi, якiя адпавядаюць прынцыпам, што змешчаны ў гэтым артыкуле.

5. Нiякi прыбытак не адносiцца да пастаяннага прадстаўнiцтва на падставе простай закупкi гэтым пастаянным прадстаўнiцтвам вырабаў або тавараў для прадпрыемства.

6. Для мэт папярэднiх пунктаў прыбытак, якi адносiцца да пастаяннага прадстаўнiцтва, вызначаецца кожны год адным i тым жа метадам, калi толькi не будзе дастатковай i важкай прычыны для яго змянення.

7. Калi прыбытак уключае вiды даходаў, якiя разглядаюцца асобна ў iншых артыкулах дадзенага Пагаднення, палажэннi гэтых артыкулаў не закранаюцца палажэннямi дадзенага артыкула.

Артыкул 8. Марскi i паветраны транспарт

1. Прыбытак прадпрыемства адной Дагаворнай Дзяржавы ад эксплуатацыi марскiх або паветраных суднаў у мiжнародных перавозках абкладаецца падаткам толькi ў гэтай Дзяржаве.

2. Палажэннi пункта 1 прымяняюцца таксама да прыбытку ад удзелу ў пуле, сумеснай дзейнасцi або мiжнародным транспартным агенцтве.

Артыкул 9. Асацыiраваныя прадпрыемствы

1. У выпадку, калi:

а) прадпрыемства адной Дагаворнай Дзяржавы прама або ўскосна ўдзельнiчае ў кiраваннi, кантролi або капiтале прадпрыемства другой Дагаворнай Дзяржавы, або

b) адны i тыя ж асобы прама або ўскосна ўдзельнiчаюць у кiраваннi, кантролi або капiтале прадпрыемства адной Дагаворнай Дзяржавы i прадпрыемства другой Дагаворнай Дзяржавы,

i ў кожным выпадку памiж двума прадпрыемствамi ў iх камерцыйных або фiнансавых узаемаадносiнах ствараюцца або ўстанаўлiваюцца ўмовы, адрозныя ад тых, якiя мелi б месца памiж двума незалежнымi прадпрыемствамi, тады любы прыбытак, якi мог бы быць налiчаны аднаму з iх, але з-за наяўнасцi гэтых умоў не быў яму налiчаны, можа быць уключаны ў прыбытак гэтага прадпрыемства i, адпаведна, абкладзены падаткам.

2. У выпадку, калi прыбытак, па якому прадпрыемства адной Дагаворнай Дзяржавы было падвергнута падаткаабкладанню ў гэтай Дзяржаве, таксама ўключаецца ў прыбытак прадпрыемства другой Дагаворнай Дзяржавы i, адпаведна, абкладаецца падаткам, i прыбытак, такiм чынам уключаны, з'яўляецца прыбыткам, якi быў бы налiчаны гэтаму прадпрыемству другой Дзяржавы, калi б умовы ўзаемаадносiн памiж прадпрыемствамi былi б такiмi, якiя iснуюць памiж незалежнымi прадпрыемствамi, тады кампетэнтныя органы Дагаворных Дзяржаў могуць пракансультавацца адзiн з адным з мэтай дасягнення згоды па карэкцiроўцы прыбытку ў абедзвюх Дагаворных Дзяржавах.

Артыкул 10. Дывiдэнды

1. Дывiдэнды, што выплачваюцца кампанiяй, якая з'яўляецца рэзiдэнтам адной Дагаворнай Дзяржавы, рэзiдэнту другой Дагаворнай Дзяржавы, могуць абкладацца падаткамi ў гэтай другой Дзяржаве.

2. Аднак такiя дывiдэнды могуць таксама абкладацца падаткамi ў той Дагаворнай Дзяржаве, рэзiдэнтам якой з'яўляецца кампанiя, што выплачвае дывiдэнды, i ў адпаведнасцi з заканадаўствам гэтай Дзяржавы, але калi атрымальнiк з'яўляецца сапраўдным уладальнiкам дывiдэндаў, спаганяемы падатак не перавышае:

а) 5 працэнтаў валавой сумы дывiдэндаў, калi сапраўдным уладальнiкам з'яўляецца кампанiя (у адрозненне ад таварыства), якая непасрэдна валодае не менш чым 25 працэнтамi капiталу кампанii, што выплачвае дывiдэнды;

b) 15 працэнтаў валавой сумы дывiдэндаў ва ўсiх iншых выпадках.

Кампетэнтныя органы Дагаворных Дзяржаў вызначаюць спосаб прымянення гэтых абмежаванняў па ўзаемнай згодзе.

Гэты пункт не закранае падаткаабкладання кампанii ў дачыненнi да прыбытку, з якога выплачваюцца дывiдэнды.

3. Тэрмiн "дывiдэнды" пры выкарыстаннi ў гэтым артыкуле абазначае даход ад акцый або iншых правоў, якiя не з'яўляюцца даўгавымi патрабаваннямi, што даюць права на ўдзел у прыбытку, а таксама даход ад iншых правоў, якi падлягае такому ж падатковаму рэжыму, як даходы ад акцый, у адпаведнасцi з заканадаўствам той Дагаворнай Дзяржавы, рэзiдэнтам якой з'яўляецца кампанiя, якая размяркоўвае прыбытак.

4. Палажэннi пунктаў 1 i 2 не прымяняюцца, калi сапраўдны ўладальнiк дывiдэндаў, як рэзiдэнт адной Дагаворнай Дзяржавы, ажыццяўляе камерцыйную дзейнасць у другой Дагаворнай Дзяржаве, рэзiдэнтам якой з'яўляецца кампанiя, што выплачвае дывiдэнды, праз пастаяннае прадстаўнiцтва, што знаходзiцца ў ёй, або аказвае ў гэтай другой Дзяржаве незалежныя асабiстыя паслугi з пастаяннай базы, якая знаходзiцца там, i холдынг, у дачыненнi да якога выплачваюцца дывiдэнды, сапраўды адносiцца да такога пастаяннага прадстаўнiцтва або пастаяннай базы. У такiм выпадку прымяняюцца палажэннi артыкула 7 або артыкула 14, у залежнасцi ад абставiн.

5. У выпадку, калi кампанiя, якая з'яўляецца рэзiдэнтам адной Дагаворнай Дзяржавы, атрымлiвае прыбытак або даходы з другой Дагаворнай Дзяржавы, гэта другая Дзяржава не павiнна абкладаць падаткам дывiдэнды, якiя выплачваюцца гэтай кампанiяй, за выключэннем, калi гэтыя дывiдэнды выплачваюцца рэзiдэнту гэтай другой Дзяржавы або калi холдынг, у дачыненнi да якога выплачваюцца дывiдэнды, сапраўды звязаны з пастаянным прадстаўнiцтвам або пастаяннай базай, што размешчаны ў гэтай другой Дзяржаве, i не павiнна падвяргаць неразмеркаваны прыбытак кампанii падатку на неразмеркаваны прыбытак кампанii, нават калi выплачваемыя дывiдэнды або неразмеркаваны прыбытак складаюцца поўнасцю або часткова з прыбытку або даходу, якiя ўзнiкаюць у такой другой Дзяржаве.

Артыкул 11. Працэнты

1. Працэнты, якiя ўзнiкаюць у адной Дагаворнай Дзяржаве i выплачваюцца рэзiдэнту другой Дагаворнай Дзяржавы, могуць абкладацца падаткамi ў гэтай другой Дзяржаве.

2. Аднак такiя працэнты могуць таксама абкладацца падаткамi ў той Дагаворнай Дзяржаве, у якой яны ўзнiкаюць, i ў адпаведнасцi з заканадаўствам гэтай Дзяржавы, але, калi атрымальнiк з'яўляецца сапраўдным уладальнiкам працэнтаў, спаганяемы падатак не перавышае 8 працэнтаў валавой сумы працэнтаў. Незалежна ад папярэднiх палажэнняў дадзенага пункта ў выпадку любога вiду пазыкi, што прадастаўлена банкам, падатак не перавышае 5 працэнтаў валавой сумы працэнтаў.

Кампетэнтныя органы Дагаворных Дзяржаў вызначаюць спосаб прымянення гэтага абмежавання па ўзаемнай згодзе.

3. Нягледзячы на палажэннi пункта 2, працэнты, якiя ўзнiкаюць у адной Дагаворнай Дзяржаве, вызваляюцца ад падатку ў гэтай Дагаворнай Дзяржаве, калi гэта:

а) працэнты, сапраўдным уладальнiкам якiх з'яўляецца любая асоба, якая з'яўляецца рэзiдэнтам другой Дагаворнай Дзяржавы, пры ўмове, што здзелка, на падставе якой узнiкла даўгавое патрабаванне, была адобрана Урадам першай названай Дзяржавы;

b) працэнты па даўгавых патрабаваннях, якiя вынiкаюць з адтэрмiнаваных плацяжоў за прамысловае, гандлёвае, медыцынскае або навуковае абсталяванне i звязаныя з iм паслугi, што прадастаўляюцца прадпрыемствам другой Дагаворнай Дзяржавы;

с) працэнты па аблiгацыях, якiя выпушчаны Дагаворнай Дзяржавай або яе палiтыка-адмiнiстрацыйным падраздзяленнем або мясцовым органам улады.

4. Тэрмiн "працэнты" пры выкарыстаннi ў гэтым артыкуле абазначае даход ад даўгавых патрабаванняў любога вiду, без залежнасцi ад iпатэчнага забеспячэння i без залежнасцi ад валодання правам на ўдзел у прыбытках даўжнiка, i ў прыватнасцi, даход ад урадавых каштоўных папер i даход ад аблiгацый або даўгавых абавязацельстваў, уключаючы прэмii i выйгрышы па гэтых каштоўных паперах, аблiгацыях або даўгавых абавязацельствах. Штрафы за несвоечасовыя выплаты не разглядаюцца ў якасцi працэнтаў для мэт гэтага артыкула.

5. Палажэннi пунктаў 1, 2 i 3 не прымяняюцца, калi сапраўдны уладальнiк працэнтаў, як рэзiдэнт адной Дагаворнай Дзяржавы, ажыццяўляе камерцыйную дзейнасць у другой Дагаворнай Дзяржаве, у якой узнiкаюць працэнты, праз размешчанае ў ёй пастаяннае прадстаўнiцтва, або аказвае ў гэтай другой Дзяржаве незалежныя асабiстыя паслугi з пастаяннай базы, якая там знаходзiцца, i даўгавое патрабаванне, на падставе якога выплачваюцца працэнты, сапраўды звязана з такiм пастаянным прадстаўнiцтвам або пастаяннай базай. У такiм выпадку прымяняюцца палажэннi артыкула 7 або артыкула 14, у залежнасцi ад абставiн.

6. Лiчыцца, што працэнты ўзнiкаюць у Дагаворнай Дзяржаве, калi плацельшчыкам з'яўляецца сама гэта Дзяржава, палiтыка-адмiнiстрацыйнае падраздзяленне, мясцовы орган улады або рэзiдэнт гэтай Дзяржавы. Калi, аднак, асоба, якая выплачвае працэнты, незалежна ад таго, з'яўляецца яна рззiдэнтам Дагаворнай Дзяржавы цi не, мае ў Дагаворнай Дзяржаве пастаяннае прадстаўнiцтва або пастаянную базу, у сувязi з якiмi ўзнiкла запазычанасць, па якой выплачваюцца працэнты, i расходы па выплаце гэтых працэнтаў нясе гэта пастаяннае прадстаўнiцтва або пастаянная база, то лiчыцца, што такiя працэнты ўзнiкаюць у той Дагаворнай Дзяржаве, у якой знаходзiцца пастаяннае прадстаўнiцтва або пастаянная база.

7. Калi па прычыне асаблiвых адносiн памiж плацельшчыкам i сапраўдным уладальнiкам працэнтаў або памiж iмi абодвума i трэцяй асобай сума працэнтаў, што адносiцца да даўгавога патрабавання, у сувязi з якiм яны выплачваюцца, перавышае суму, якая была б узгоднена памiж плацельшчыкам i сапраўдным уладальнiкам працэнтаў пры адсутнасцi такiх адносiн, то палажэннi гэтага артыкула прымяняюцца толькi да апошняй названай сумы. У такiм выпадку залiшняя частка плацяжоў па-ранейшаму абкладаецца падаткам у адпаведнасцi з заканадаўствам кожнай Дагаворнай Дзяржавы з належным улiкам iншых палажэнняў дадзенага Пагаднення.

Артыкул 12. Роялцi

1. Роялцi, якiя ўзнiкаюць у адной Дагаворнай Дзяржаве i выплачваюцца рэзiдэнту другой Дагаворнай Дзяржавы, могуць абкладацца падаткам у гэтай другой Дзяржаве.

2. Аднак такiя роялцi могуць таксама абкладацца падаткам у той Дагаворнай Дзяржаве, у якой яны ўзнiкаюць, i ў адпаведнасцi з заканадаўствам гэтай Дзяржавы, але, калi атрымальнiк з'яўляецца сапраўдным уладальнiкам роялцi, спаганяемы падатак не перавышае:

а) 3 працэнтаў валавой сумы роялцi, калi роялцi атрыманы ў якасцi ўзнагароджання за выкарыстанне або за прадастаўленне права выкарыстання любога патэнта, сакрэтнай формулы або працэсу або за iнфармацыю адносна прамысловага, камерцыйнага або навуковага вопыту;

b) 5 працэнтаў валавой сумы роялцi, калi роялцi былi атрыманы ў якасцi ўзнагароджання за выкарыстанне або прадастаўленне права выкарыстання прамысловага, камерцыйнага або навуковага абсталявання, уключаючы транспартныя сродкi;

с) 10 працэнтаў валавой сумы роялцi ва ўсiх iншых выпадках.

3. Тэрмiн "роялцi" пры выкарыстаннi ў гэтым артыкуле абазначае плацяжы любога вiду, што атрыманы ў якасцi ўзнагароджання за выкарыстанне або за прадастаўленне права выкарыстання любога аўтарскага права на творы лiтаратуры, мастацтва або навукi, уключаючы кiнафiльмы, любога патэнта, гандлёвай маркi, дызайна або мадэлi, плана, сакрэтнай формулы або працэсу, або за выкарыстанне або прадастаўленне права выкарыстання прамысловага, камерцыйнага або навуковага абсталявання, або транспартных сродкаў, або за iнфармацыю адносна прамысловага, камерцыйнага або навуковага вопыту (ноу-хау).

4. Палажэннi пунктаў 1 i 2 не прымяняюцца, калi сапраўдны ўладальнiк роялцi як рэзiдэнт адной Дагаворнай Дзяржавы ажыццяўляе камерцыйную дзейнасць у другой Дагаворнай Дзяржаве, у якой узнiкаюць роялцi, праз размешчанае ў ёй пастаяннае прадстаўнiцтва, або аказвае ў гэтай другой Дзяржаве незалежныя асабiстыя паслугi з пастаяннай базы, што там знаходзiцца, i права або маёмасць, у дачыненнi да якiх выплачваюцца роялцi, сапраўды звязаны з такiм пастаянным прадстаўнiцтвам або пастаяннай базай. У такiм выпадку прымяняюцца палажэннi артыкула 7 або артыкула 14, у залежнасцi ад абставiн.

5. Лiчыцца, што роялцi ўзнiкаюць у Дагаворнай Дзяржаве, калi плацельшчыкам з'яўляецца сама Дзяржава, палiтыка-адмiнiстрацыйнае падраздзяленне, мясцовы орган улады або рэзiдэнт гэтай Дзяржавы. Калi, аднак, асоба, якая выплачвае роялцi, незалежна ад таго, з'яўляецца яна рэзiдэнтам Дагаворнай Дзяржавы цi не, мае ў Дагаворнай Дзяржаве пастаяннае прадстаўнiцтва або пастаянную базу, у сувязi з якiмi ўзнiкла абавязацельства выплачваць роялцi, i такiя роялцi выплачваюцца гэтым пастаянным прадстаўнiцтвам або пастаяннай базай, тады лiчыцца, што роялцi ўзнiкаюць у той Дзяржаве, у якой знаходзiцца пастаяннае прадстаўнiцтва або пастаянная база.

6. Калi па прычыне асаблiвых адносiн памiж плацельшчыкам i сапраўдным уладальнiкам роялцi або памiж iмi абодвума i якой-небудзь трэцяй асобай сума роялцi, якая адносiцца да выкарыстання права або iнфармацыi, на падставе якiх яны выплачваюцца, перавышае суму, якая была б узгоднена памiж плацельшчыкамi i сапраўдным уладальнiкам роялцi пры адсутнасцi такiх адносiн, палажэннi гэтага артыкула прымяняюцца толькi да апошняй названай сумы. У такiм выпадку залiшняя частка плацяжоў па-ранейшаму падлягае падаткаабкладанню ў адпаведнасцi з заканадаўствам кожнай Дагаворнай Дзяржавы, з належным улiкам iншых палажэнняў дадзенага Пагаднення.

Артыкул 13. Прырост капiталу

1. Даходы, якiя атрымлiвае рэзiдэнт адной Дагаворнай Дзяржавы ад адчужэння нерухомай маёмасцi, аб якой гаворыцца ў артыкуле 6, што размешчана ў другой Дагаворнай Дзяржаве, могуць абкладацца падаткамi ў гэтай другой Дзяржаве.

2. Даходы ад адчужэння маёмасцi, iншай, чым нерухомая маёмасць, якая складае частку камерцыйнай маёмасцi пастаяннага прадстаўнiцтва, якое прадпрыемства адной Дагаворнай Дзяржавы мае ў другой Дагаворнай Дзяржаве, або маёмасцi, iншай, чым нерухомая маёмасць, што адносiцца да пастаяннай базы, даступнай рэзiдэнту адной Дагаворнай Дзяржавы ў другой Дагаворнай Дзяржаве для аказання незалежных асабiстых паслуг, уключаючы такiя даходы ад адчужэння такога пастаяннага прадстаўнiцтва (асобна або ў сукупнасцi з цэлым прадпрыемствам) або такой пастаяннай базы, могуць абкладацца падаткам у гэтай другой Дзяржаве.

3. Даходы, якiя атрымлiвае прадпрыемства адной Дагаворнай Дзяржавы ад адчужэння марскiх або паветраных суднаў, што эксплуатуюцца ў мiжнародных перавозках, або маёмасцi, iншай, чым нерухомая маёмасць, што адносiцца да эксплуатацыi такiх марскiх або паветраных суднаў, абкладаюцца падаткам толькi ў гэтай Дзяржаве.

4. Даходы ад адчужэння любой маёмасцi, акрамя пералiчанай у пунктах 1, 2 i 3, абкладаюцца падаткам толькi ў той Дагаворнай Дзяржаве, рэзiдэнтам якой з'яўляецца асоба, якая адчужае маёмасць.

Артыкул 14. Незалежныя асабiстыя паслугi

1. Даход, якi атрымлiвае рэзiдэнт адной Дагаворнай Дзяржавы ў дачыненнi да прафесiянальных паслуг або iншай дзейнасцi незалежнага характару, абкладаецца падаткам толькi ў гэтай Дзяржаве, за выключэннем выпадкаў, калi ён мае рэгулярна даступную пастаянную базу ў другой Дагаворнай Дзяржаве для ажыццяўлення сваёй дзейнасцi. Калi ён мае такую базу, даход можа абкладацца падаткам у другой Дзяржаве, але толькi па даходу, якi можа быць аднесены да гэтай пастаяннай базы.

2. Тэрмiн "прафесiянальныя паслугi" ўключае, у прыватнасцi, незалежную навуковую, лiтаратурную, мастацкую, адукацыйную або выкладчыцкую дзейнасць, таксама як i незалежную дзейнасць урачоў, адвакатаў, iнжынераў, архiтэктараў, зубных урачоў i бухгалтараў.

Артыкул 15. Залежныя асабiстыя паслугi

1. З улiкам палажэнняў артыкулаў 16, 18 i 19 заработная плата i iншыя падобныя ўзнагароджаннi, якiя атрымлiвае рэзiдэнт адной Дагаворнай Дзяржавы ў дачыненнi да работы па найму, абкладаюцца падаткам толькi ў гэтай Дзяржаве, калi толькi работа па найму не ажыццяўляецца ў другой Дагаворнай Дзяржаве. Калi работа па найму ажыццяўляецца такiм чынам, атрыманыя ў сувязi з гэтым узнагароджаннi могуць абкладацца падаткам у гэтай другой Дзяржаве.

2. Нягледзячы на палажэннi пункта 1, узнагароджаннi, якiя атрымлiвае рэзiдэнт адной Дагаворнай Дзяржавы ў дачыненнi да работы па найму, што ажыццяўляецца ў другой Дагаворнай Дзяржаве, абкладаюцца падаткам толькi ў першай названай Дзяржаве, калi:

а) атрымальнiк знаходзiцца ў другой Дзяржаве на працягу перыяду або перыядаў, якiя не перавышаюць увогуле 183 днi ў любым дванаццацiмесячным перыядзе, i

b) узнагароджаннi выплачваюцца наймальнiкам або ад iмя наймальнiка, якi не з'яўляецца рэзiдэнтам другой Дзяржавы, i

с) расходы па выплаце ўзнагароджанняў не нясе пастаяннае прадстаўнiцтва або пастаянная база, якiя наймальнiк мае ў другой Дзяржаве.

3. Нягледзячы на папярэднiя палажэннi гэтага артыкула, узнагароджаннi, якiя атрымлiваюцца ў дачыненнi да работы па найму, што ажыццяўляецца на борце марскога або паветранага судна, што эксплуатуюцца ў мiжнародных перавозках прадпрыемствам адной Дагаворнай Дзяржавы, могуць абкладацца падаткам у гэтай Дзяржаве.

Артыкул 16. Ганарары дырэктараў

Ганарары дырэктараў i iншыя падобныя выплаты, якiя атрымлiвае рэзiдэнт адной Дагаворнай Дзяржавы ў якасцi члена савета дырэктараў кампанii, якая з'яўляецца рэзiдэнтам другой Дагаворнай Дзяржавы, могуць абкладацца падаткам у гэтай другой Дзяржаве.

Артыкул 17. Артысты i спартсмены

1. Нягледзячы на палажэннi артыкулаў 14 i 15, даход, якi атрымлiвае рэзiдэнт адной Дагаворнай Дзяржавы ў якасцi работнiка мастацтваў, такога, як артыст тэатра, кiно, радыё або тэлебачання, або музыканта, або ў якасцi спартсмена, ад яго асабiстай дзейнасцi як такой, што ажыццяўляецца ў другой Дагаворнай Дзяржаве, можа абкладацца падаткам у гэтай другой Дзяржаве.

2. У выпадку, калi даход у дачыненнi да асабiстай дзейнасцi, што ажыццяўляецца работнiкам мастацтваў або спартсменам у такой яго якасцi, налiчваецца не самому работнiку мастацтваў або спартсмену, а другой асобе, гэты даход, нягледзячы на палажэннi артыкулаў 7, 14 i 15, можа абкладацца падаткам у той Дагаворнай Дзяржаве, у якой ажыццяўляецца дзейнасць работнiка мастацтваў або спартсмена. Гэты пункт не прымяняецца, калi ўстаноўлена, што нi сам работнiк мастацтваў або спартсмен, нi асобы, якiя з iм звязаны, не ўдзельнiчаюць непасрэдна ў прыбытку такой асобы.

Артыкул 18. Пенсii

З улiкам палажэнняў пункта 2 артыкула 19 пенсii i iншыя падобныя ўзнагароджаннi, якiя выплачваюцца рэзiдэнту Дагаворнай Дзяржавы ў сувязi з работай па найму ў мiнулым, падлягаюць падаткаабкладанню толькi ў гэтай Дзяржаве.

Артыкул 19. Дзяржаўная служба

1. а) Узнагароджанне, iншае, чым пенсiя, якое выплачваецца Дагаворнай Дзяржавай, або яе палiтыка-адмiнiстрацыйным падраздзяленнем, або мясцовым органам улады фiзiчнай асобе за паслугi, якiя аказваюцца гэтай Дзяржаве, або падраздзяленню, або органу ўлады, абкладаецца падаткам толькi ў гэтай Дзяржаве.

b) Аднак такое ўзнагароджанне абкладаецца падаткам толькi ў другой Дагаворнай Дзяржаве, калi паслугi аказваюцца ў гэтай Дзяржаве i фiзiчная асоба з'яўляецца рэзiдэнтам гэтай Дзяржавы, якая:

(I) з'яўляецца грамадзянiнам гэтай Дзяржавы, або

(II) не стала рэзiдэнтам гэтай Дзяржавы толькi з мэтай аказання паслуг.

2. а) Любая пенсiя, якая выплачваецца Дагаворнай Дзяржавай, або яе палiтыка-адмiнiстрацыйным падраздзяленнем, або мясцовым органам улады, або з фондаў, створаных iмi, фiзiчнай асобе за паслугi, якiя аказаны гэтай Дзяржаве, або падраздзяленню, або органу ўлады, абкладаецца падаткам толькi ў гэтай Дзяржаве.

b) Аднак такая пенсiя абкладаецца падаткам толькi ў другой Дагаворнай Дзяржаве, калi фiзiчная асоба з'яўляецца яе рэзiдэнтам i грамадзянiнам гэтай Дзяржавы.

3. Палажэннi артыкулаў 15, 16 i 18 прымяняюцца да ўзнагароджанняў i пенсiй за паслугi, якiя аказваюцца ў сувязi з камерцыйнай дзейнасцю, што ажыццяўляецца Дагаворнай Дзяржавай, або яе палiтыка-адмiнiстрацыйным падраздзяленнем, або мясцовым органам улады.

Артыкул 20. Студэнты

Выплаты, якiя студэнт або навучэнец, што з'яўляецца або непасрэдна перад прыездам у адну Дагаворную Дзяржаву з'яўляўся рэзiдэнтам другой Дагаворнай Дзяржавы i якi знаходзiцца ў першай названай Дзяржаве выключна з мэтай навучання або праходжання практыкi, атрымлiвае для мэт яго ўтрымання, навучання або практыкi, не абкладаюцца падаткам у гэтай Дзяржаве пры ўмове, што такiя выплаты ўзнiкаюць з крынiц за межамi гэтай Дзяржавы.

Артыкул 21. Iншыя даходы

1. Вiды даходаў рэзiдэнта Дагаворнай Дзяржавы, незалежна ад месца iх узнiкнення, не названыя ў папярэднiх артыкулах дадзенага Пагаднення, абкладаюцца падаткамi толькi ў гэтай Дзяржаве.

2. Палажэннi пункта 1 не прымяняюцца да даходаў, iншых, чым даход ад нерухомай маёмасцi, вызначанай у пункце 2 артыкула 6, калi атрымальнiк такiх даходаў, як рззiдэнт адной Дагаворнай Дзяржавы, ажыццяўляе камерцыйную дзейнасць у другой Дагаворнай Дзяржаве праз размешчанае там пастаяннае прадстаўнiцтва або аказвае ў гэтай другой Дзяржаве незалежныя асабiстыя паслугi з пастаяннай базы, якая там знаходзiцца, i права або маёмасць, у дачыненнi да якiх выплачваецца даход, сапраўды звязаны з такiм пастаянным прадстаўнiцтвам або пастаяннай базай. У такiм выпадку прымяняюцца палажэннi артыкула 7 або артыкула 14, у залежнасцi ад абставiн.

3. Гэты артыкул не распаўсюджваецца на падатак, якi ўтрыманы з крынiцы па выйгрышах у латарэю.

Артыкул 22. Капiтал

1. Капiтал, прадстаўлены нерухомай маёмасцю, аб якой гаворыцца ў артыкуле 6, што належыць рззiдэнту адной Дагаворнай Дзяржавы i знаходзiцца ў другой Дагаворнай Дзяржаве, можа абкладацца падаткам у гэтай другой Дзяржаве.

2. Капiтал, прадстаўлены маёмасцю, iншай, чым нерухомая маёмасць, якая складае частку камерцыйнай маёмасцi пастаяннага прадстаўнiцтва прадпрыемства, або маёмасцю, iншай, чым нерухомая маёмасць, што адносiцца да пастаяннай базы, даступнай рэзiдэнту адной Дагаворнай Дзяржавы ў другой Дагаворнай Дзяржаве з мэтай аказання незалежных асабiстых паслуг, можа абкладацца падаткам у гэтай другой Дзяржаве.

3. Капiтал, прадстаўлены марскiмi i паветранымi суднамi, якiя эксплуатуюцца ў мiжнародных перавозках прадпрыемствам адной Дагаворнай Дзяржавы, або маёмасцю, iншай, чым нерухомая маёмасць, што адносiцца да эксплуатацыi такiх марскiх i паветраных суднаў, абкладаецца падаткам толькi ў гэтай Дзяржаве.

4. Усе iншыя элементы капiталу рэзiдэнта Дагаворнай Дзяржавы абкладаюцца падаткам толькi ў гэтай Дзяржаве.

Артыкул 23. Устраненне двайнога падаткаабкладання

1. У выпадку Беларусi двайное падаткаабкладанне ўстраняецца наступным чынам:

Калi рэзiдэнт Беларусi атрымлiвае даход (прыбытак) або валодае капiталам, якi ў адпаведнасцi з палажэннямi дадзенага Пагаднення можа абкладацца падаткам у Швейцарыi, Беларусь дазваляе:

а) у якасцi вылiчэння з падатку на даход (прыбытак) гэтага рэзiдэнта суму, роўную падатку на даход (прыбытак), якi аплачаны ў Швейцарыi;

b) у якасцi вылiчэння з падатку на капiтал гэтага рэзiдэнта суму, роўную падатку на капiтал, якi аплачаны ў Швейцарыi.

Такое вылiчэнне, аднак, у любым выпадку не перавышае той часткi падатку з даходу (прыбытку) або падатку з капiталу, як было падлiчана да прадастаўлення вылiчэння, якая адносiцца, у залежнасцi ад абставiн, да даходу (прыбытку) або капiталу, якiя могуць абкладацца падаткам у Швейцарыi.

2. У выпадку Швейцарыi двайное падаткаабкладанне ўстраняецца наступным чынам:

а) Калi рэзiдэнт Швейцарыi атрымлiвае даход або валодае калiталам, якiя ў адпаведнасцi з палажэннямi дадзенага Пагаднення могуць абкладацца падаткам у Беларусi, Швейцарыя з улiкам палажэнняў падпункта b) вызвалiць такi даход або капiтал ад падатку, але можа пры падлiку падатку на астатнi даход або капiтал гэтага рэзiдэнта прымянiць стаўку падатку, якая б прымянялася, калi б вызвалены даход або капiтал не быў вызвалены.

b) Калi рэзiдэнт Швейцарыi атрымлiвае дывiдэнды, працэнты або роялцi, якiя ў адпаведнасцi з палажэннямi артыкулаў 10, 11 або 12 могуць абкладацца падаткам у Беларусi, Швейцарыя па запыту дазваляе такому рэзiдэнту скiдку. Скiдка можа складацца з:

I) вылiчэння з падатку на даход гэтага рэзiдэнта сумы, роўнай падатку, што ўтрыманы ў Беларусi ў адпаведнасцi з палажэннямi артыкулаў 10, 11 i 12; такое вылiчэнне, аднак, не павiнна перавышаць тую частку швейцарскага падатку, як было падлiчана да прадастаўлення вылiчэння, якая адпавядае даходу, якi можа абкладацца падаткам у Беларусi; або

II) аднаразовага знiжэння швейцарскага падатку; або

III) частковага вызвалення такiх дывiдэндаў, працэнтаў або роялцi ад швейцарскага падатку, якi складаецца ў любым выпадку ва ўсякiм разе з вылiчэння падатку, што ўтрыманы ў Беларусi з валавой сумы дывiдэндаў, працэнтаў або роялцi.

Швейцарыя вызначае скiдку, якая прымяняецца, i рэгулюе парадак у адпаведнасцi са швейцарскiмi палажэннямi, якiя адносяцца да выканання мiжнародных пагадненняў Швейцарскай Канфедэрацыi аб пазбяганнi двайнога падаткаабкладання.

с) Кампанiя, якая з'яўляецца рэзiдэнтам Швейцарыi i якая атрымлiвае дывiдэнды ад кампанii, якая з'яўляецца рэзiдэнтам Беларусi, мае права для мэт швейцарскага падатку ў дачыненнi да такiх дывiдэндаў на тую ж скiдку, якая б прадастаўлялася кампанii, калi б кампанiя, што выплачвае дывiдэнды, была рэзiдэнтам Швейцарыi.

Артыкул 24. Недыскрымiнацыя

1. Грамадзяне адной Дагаворнай Дзяржавы не падлягаюць у другой Дагаворнай Дзяржаве любому падаткаабкладанню або любому звязанаму з iм патрабаванню, iншаму або больш цяжкаму, чым падаткаабкладанне i звязаныя з iм патрабаваннi, якiм падлягаюць або могуць падлягаць грамадзяне гэтай другой Дзяржавы пры тых жа абставiнах, у прыватнасцi, у дачыненнi да пастаяннага месцазнаходжання. Гэта палажэнне таксама прымяняецца, нягледзячы на палажэннi артыкула 1, да асоб, якiя не з'яўляюцца рэзiдэнтамi адной або абедзвюх Дагаворных Дзяржаў.

2. Падаткаабкладанне пастаяннага прадстаўнiцтва, якое прадпрыемства адной Дагаворнай Дзяржавы мае ў другой Дагаворнай Дзяржаве, не павiнна быць менш спрыяльным у гэтай другой Дзяржаве, чым падаткаабкладанне прадпрыемстваў гэтай другой Дзяржавы, якiя ажыццяўляюць падобную дзейнасць. Гэта палажэнне не павiнна тлумачыцца як тое, якое абавязвае адну Дагаворную Дзяржаву прадастаўляць рэзiдэнтам другой Дагаворнай Дзяржавы любыя асабiстыя льготы, вызваленнi i скiдкi ў падаткаабкладаннi на аснове iх грамадзянскага статусу або сямейных абавязацельстваў, якiя яна прадастаўляе сваiм уласным рэзiдэнтам.

3. За выключэннем выпадкаў, калi прымяняюцца палажэннi артыкула 9, пункта 7 артыкула 11 або пункта 6 артыкула 12, працэнты, роялцi i iншыя выплаты, якiя выконвае прадпрыемства адной Дагаворнай Дзяржавы рэзiдэнту другой Дагаворнай Дзяржавы, падлягаюць, у мэтах вызначэння падаткаабкладаемага прыбытку такога прадпрыемства, вылiчэнням на тых жа ўмовах, як калi б яны былi выплачаны рэзiдэнту першай названай Дзяржавы. Падобным чынам любыя даўгi прадпрыемства адной Дагаворнай Дзяржавы рэзiдэнту другой Дагаворнай Дзяржавы падлягаюць у мэтах вызначэння падаткаабкладаемага капiталу такога прадпрыемства вылiчэнням на тых жа ўмовах, што i даўгi рэзiдэнту першай названай Дзяржавы.

4. Прадпрыемствы адной Дагаворнай Дзяржавы, капiтал якiх поўнасцю або часткова належыць аднаму або некалькiм рэзiдэнтам другой Дагаворнай Дзяржавы або прама цi ўскосна кантралюецца iмi, не падлягаюць у першай названай Дзяржаве любому падаткаабкладанню або любому звязанаму з iм патрабаванню, iншаму або больш цяжкаму, чым падаткаабкладанне i звязаныя з iм патрабаваннi, якiм падвяргаюцца або могуць падвяргацца падобныя прадпрыемствы першай названай Дзяржавы.

5. Палажэннi гэтага артыкула, нягледзячы на палажэннi артыкула 2, прымяняюцца да падаткаў любога роду i вiду.

Артыкул 25. Працэдура ўзаемнага пагаднення

1. Калi асоба лiчыць, што дзеяннi адной або абедзвюх Дагаворных Дзяржаў прыводзяць або прывядуць да падаткаабкладання яе не ў адпаведнасцi з палажэннямi дадзенага Пагаднення, яна можа, незалежна ад сродкаў абароны, якiя прадугледжаны нацыянальным заканадаўствам гэтых Дзяржаў, прадставiць сваю справу для разгляду ў кампетэнтны орган Дагаворнай Дзяржавы, рэзiдэнтам якой яна з'яўляецца, або, калi яе выпадак падпадае пад дзеянне пункта 1 артыкула 24, той Дагаворнай Дзяржавы, грамадзянiнам якой яна з'яўляецца. Заява павiнна быць прадстаўлена на працягу трох гадоў з даты першага паведамлення аб дзеяннях, што прыводзяць да падаткаабкладання не ў адпаведнасцi з палажэннямi дадзенага Пагаднення.

2. Кампетэнтны орган iмкнецца, калi ён палiчыць заяву абгрунтаванай, i калi ён сам не ў стане прыйсцi да здавальняючага рашэння, вырашыць пытанне па ўзаемнай згодзе з кампетэнтным органам другой Дагаворнай Дзяржавы з мэтай пазбягання падаткаабкладання, якое не адпавядае дадзенаму Пагадненню.

3. Кампетэнтныя органы Дагаворных Дзяржаў iмкнуцца вырашаць па ўзаемнай згодзе любыя цяжкасцi або сумненнi, якiя ўзнiкаюць пры тлумачэннi або прымяненнi дадзенага Пагаднення. Яны могуць таксама кансультавацца для мэт устранення двайнога падаткаабкладання ў выпадках, якiя не прадугледжаны дадзеным Пагадненнем.

4. Кампетэнтныя органы Дагаворных Дзяржаў могуць уступаць у прамыя кантакты адзiн з адным у мэтах дасягнення пагаднення ў разуменнi папярэднiх пунктаў. Калi акажацца пажаданым для дасягнення пагаднення правесцi вусны абмен думкамi, такi абмен думкамi можа мець месца ў камiсii, якая складаецца з прадстаўнiкоў кампетэнтных органаў Дагаворных Дзяржаў.

Артыкул 26. Дыпламатычныя прадстаўнiкi i консульскiя работнiкi

1. Нiякiя палажэннi дадзенага Пагаднення не закранаюць падатковых прывiлей дыпламатычных прадстаўнiкоў або консульскiх работнiкаў, што прадастаўлены агульнымi нормамi мiжнароднага права або палажэннямi спецыяльных пагадненняў.

2. Нягледзячы на палажэннi артыкула 4, фiзiчная асоба, якая з'яўляецца членам дыпламатычнага прадстаўнiцтва, консульскай установы або пастаяннай мiсii адной Дагаворнай Дзяржавы, што размешчана ў другой Дагаворнай Дзяржаве або ў трэцяй Дзяржаве, лiчыцца для мэт дадзенага Пагаднення рэзiдэнтам Дзяржавы, якая накiроўвае, калi:

а) у адпаведнасцi з мiжнародным правам яна не падлягае падаткаабкладанню ў Дагаворнай Дзяржаве, якая прымае, у дачыненнi да даходу з крынiц за межамi гэтай Дзяржавы або капiталу, што знаходзiцца за межамi гэтай Дзяржавы, i

b) яна падлягае ў Дзяржаве, якая накiроўвае, тым жа абавязацельствам у дачыненнi да падатку на яе агульны даход або капiтал, як i рэзiдэнты гэтай Дзяржавы.

3. Пагадненне не прымяняецца да мiжнародных арганiзацый, органаў або афiцыйных асоб i да членаў дыпламатычнага прадстаўнiцтва, консульскай установы або пастаяннай мiсii трэцяй Дзяржавы, што прысутнiчаюць у адной Дагаворнай Дзяржаве i не разглядаюцца ў кожнай з Дагаворных Дзяржаў у якасцi рэзiдэнтаў у дачыненнi да падаткаў на даходы або капiтал.

Артыкул 27. Уваходжанне ў сiлу

1. Дадзенае Пагадненне ратыфiкуецца i ажыццяўляецца абмен ратыфiкацыйнымi граматамi ў г.Берне ў магчыма кароткi тэрмiн.

2. Пагадненне ўваходзiць у сiлу пасля абмену ратыфiкацыйнымi граматамi, i яго палажэннi прымяняюцца:

а) у дачыненнi да падаткаў, што ўтрыманы з крынiцы з даходаў, якiя атрыманы першага або пасля першага студзеня каляндарнага года, наступнага за годам, у якiм Пагадненне ўваходзiць у сiлу;

b) у дачыненнi да iншых падаткаў, што спаганяюцца з даходу i капiталу, за падатковыя перыяды, якiя пачынаюцца першага або пасля першага студзеня каляндарнага года, наступнага за годам, у якiм Пагадненне ўваходзiць у сiлу.

3. Пагадненне памiж Швейцарскай Канфедэрацыяй i Саюзам Савецкiх Сацыялiстычных Рэспублiк па падатковых пытаннях, якое падпiсана ў Маскве 5 верасня 1986 года, спыняе сваё дзеянне ў адносiнах памiж Швейцарыяй i Рэспублiкай Беларусь з уваходжаннем у сiлу дадзенага Пагаднення.

Артыкул 28. Спыненне дзеяння

Дадзенае Пагадненне застаецца ў сiле да той пары, пакуль яго дзеянне не будзе спынена Дагаворнай Дзяржавай. Любая Дагаворная Дзяржава можа спынiць дзеянне Пагаднення па дыпламатычных каналах, шляхам паведамлення аб спыненнi дзеяння не менш чым за 6 месяцаў да заканчэння любога каляндарнага года. У такiм выпадку дзеянне Пагаднення спыняецца:

а) у дачыненнi да падаткаў, што ўтрыманы з крынiцы з даходаў, што атрыманы першага або пасля першага студзеня каляндарнага года, наступнага за годам, у якiм дадзена паведамленне;

У сведчанне чаго нiжэйпадпiсаныя, адпаведным чынам на тое ўпаўнаважаныя, падпiсалi дадзенае Пагадненне.

Здзейснена ў горадзе Мiнску 26 красавiка 1999 года ў двух экзэмплярах на беларускай, нямецкай i англiйскай мовах, прычым усе тэксты маюць аднолькавую сiлу. У выпадку разыходжання ў тлумачэннi перавагу мае тэкст на англiйскай мове.

За Урад Рэспублiкi Беларусь           За Швейцарскi Федэральны Савет
                Подпiс                                  Подпiс

Урад Рэспублiкi Беларусьi Швейцарскi Федэральны Савет

Пагадзiлiся пры падпiсаннi ў г.Мiнску 26.04.1999 г. Пагаднення памiж двума Урадамi аб пазбяганнi двайнога падаткаабкладання ў дачыненнi да падаткаў на даходы i капiтал аб наступных палажэннях, якiя складаюць неад'емную частку названага Пагаднення.

1. Разумеецца, што тэрмiн "Швейцарскi Федэральны Савет" абазначае Урад Швейцарскай Канфедэрацыi.

2. Тэрмiн "капiтал" абазначае маёмасць у выпадку Беларусi.

3. Тэрмiн "палiтыка-адмiнiстрацыйнае падраздзяленне" пры выкарыстаннi ў Пагадненнi адносiцца да Швейцарыi.

4. Да артыкулаў 3, 6, 8, 13, 15, 22.

Разумеецца, што палажэннi па эксплуатацыi марскiх або паветраных суднаў у мiжнародных перавозках прымяняюцца таксама да мiжнародных аўтамабiльных перавозак.

5. Да артыкула 4.

У дачыненнi пункта 3 разумеецца, што пры ўстанаўленнi пастаяннага месцазнаходжання асобы, якая не з'яўляецца фiзiчнай асобай, наступныя абставiны павiнны быць прыняты да ўвагi: месца, адкуль ажыццяўляецца фактычнае кiраванне i кантроль кампанii; месца, дзе прымаюцца рашэннi на вышэйшым узроўнi па важных пытаннях, iстотных для кiравання кампанiяй; месца, дзе ажыццяўляюцца самыя важныя функцыi па кiраванню кампанiяй, i месца, у якiм знаходзяцца бухгалтарскiя кнiгi, якiя адносяцца да справы.

6. Да артыкула 7.

У дачыненнi да пунктаў 1 i 2 артыкула 7, калi прадпрыемства адной Дагаворнай Дзяржавы прадае тавары або вырабы або ажыццяўляе камерцыйную дзейнасць у Другой Дзяржаве праз размешчанае там пастаяннае прадстаўнiцтва, прыбытак гэтага пастаяннага прадстаўнiцтва не вызначаецца на аснове агульнай сумы, што атрымана прадпрыемствам, а вызначаецца толькi на аснове той часткi агульнай выручкi, якая адносiцца да сапраўднай дзейнасцi пастаяннага прадстаўнiцтва за такi продаж або дзейнасць.

У выпадку кантрактаў на пошукi, пастаўку, устаноўку або будаўнiцтва прамысловага, камерцыйнага або навуковага абсталявання, або памяшканняў, або грамадскiх работ, калi прадпрыемства мае пастаяннае прадстаўнiцтва, прыбытак такога пастаяннага прадстаўнiцтва не вызначаецца на аснове агульнай сумы кантракта, а вызначаецца толькi на аснове той часткi кантракта, якая сапраўды ажыццяўляецца пастаянным прадстаўнiцтвам у той Дзяржаве, у якой знаходзiцца пастаяннае прадстаўнiцтва.

Прыбытак, што адносiцца да той часткi кантракта, якая ажыццяўляецца галаўным офiсам прадпрыемства, падлягае падаткаабкладанню толькi ў той Дзяржаве, рэзiдэнтам якой з'яўляецца прадпрыемства.

Здзейснена ў двух экземплярах у г.Мiнску 26 красавiка 1999 года на беларускай, нямецкай i англiйскай мовах, прычым усе тэксты маюць аднолькавую сiлу. У выпадку разыходжання ў тлумачэннi перавагу мае тэкст на англiйскай мове.

Архіў дакументаў Папярэдні | Наступны


	Под общей редакцией Валерия Левоневского