АБ РАТЫФIКАЦЫI ПАГАДНЕННЯ ПАМIЖ УРАДАМ РЭСПУБЛIКI БЕЛАРУСЬ I
УРАДАМ ТУРЭЦКАЙ РЭСПУБЛIКI АБ ПАЗБЯГАННI ДВАЙНОГА
ПАДАТКААБКЛАДАННЯ I ПАПЯРЭДЖАННI ЎХIЛЕННЯ АД ВЫПЛАТЫ ПАДАТКАЎ У
АДНОСIНАХ ДА ПАДАТКАЎ НА ДАХОДЫ
ЗАКОН
РЭСПУБЛIКI БЕЛАРУСЬ
ад 26 лютага 1997 г. N 23-З
(Ведамасцi Нацыянальнага сходу Рэспублiкi Беларусь,
1997 г., N 12, арт.240-241)
Прыняты Палатай прадстаўнiкоў 18 лютага 1997 года
Адобраны Саветам Рэспублiкi 19 лютага 1997 года
Ратыфiкаваць Пагадненне памiж Урадам Рэспублiкi Беларусь i
Урадам Турэцкай Рэспублiкi аб пазбяганнi двайнога падаткаабкладання
i папярэджаннi ўхiлення ад выплаты падаткаў у адносiнах да падаткаў
на даходы, падпiсанае ў г.Анкары 24 лiпеня 1996 года.
Прэзiдэнт Рэспублiкi Беларусь А.ЛУКАШЭНКА
ПАГАДНЕННЕ ПАМIЖ УРАДАМ РЭСПУБЛIКI БЕЛАРУСЬ I УРАДАМ ТУРЭЦКАЙ
РЭСПУБЛIКI АБ ПАЗБЯГАННI ДВАЙНОГА ПАДАТКААБКЛАДАННЯ Ў ДАЧЫНЕННI
ДА ПАДАТКАЎ НА ДАХОДЫ
Урад Рэспублiкi Беларусь i Урад Турэцкай Рэспублiкi, жадаючы
заключыць Пагадненне аб пазбяганнi двайнога падаткаабкладання ў
дачыненнi да падаткаў на даходы, пагадзiлiся аб наступным:
Артыкул 1. Асобы, да якiх прымяняецца Пагадненне
Дадзенае Пагадненне прымяняецца да асоб, якiя з'яўляюцца
рэзiдэнтамi адной або абедзвюх Дагаворных Дзяржаў.
Артыкул 2. Падаткi, на якiя распаўсюджваецца Пагадненне
1. Дадзенае Пагадненне прымяняецца да падаткаў на даходы, якiя
спаганяюцца ад iмя Дагаворнай Дзяржавы або мясцовых органаў улады,
незалежна ад спосабу iх спагнання.
2. Падаткамi на даход лiчацца ўсе падаткi, што спаганяюцца з
агульнай сумы даходаў або з элементаў даходу, уключаючы падаткi з
даходаў ад адчужэння маёмасцi, падаткi з агульнай сумы заработнай
платы, якая выплачваецца прадпрыемствамi.
3. Iснуючымi падаткамi, на якiя распаўсюджваецца дадзенае
Пагадненне, з'яўляюцца, у прыватнасцi:
a) у Турцыi:
(i) падаходны падатак;
(ii) карпаратыўны падатак;
(iii) збор, якi спаганяецца з падаходнага падатку i
карпаратыўнага падатку,
(далей "турэцкi падатак");
b) у Рэспублiцы Беларусь:
(i) падатак на даходы i прыбытак юрыдычных асоб;
(ii) падаходны падатак з грамадзян,
(далей "беларускi падатак").
4. Дадзенае Пагадненне распаўсюджваецца таксама на любыя
iдэнтычныя або па сутнасцi аналагiчныя падаткi, якiя спаганяюцца
пасля даты падпiсання дадзенага Пагаднення ў дапаўненне да iснуючых
падаткаў або замест iх. Кампетэнтныя органы Дагаворных Дзяржаў
паведамляюць адзiн аднаму аб iстотных змяненнях, якiя ўнесены ў iх
падатковыя заканадаўствы.
Артыкул 3. Агульныя азначэннi
1. Для мэт дадзенага Пагаднення, калi з кантэксту не вынiкае
iншае:
a) i) тэрмiн "Турцыя" абазначае тэрыторыю Турцыi,
тэрытарыяльнае мора, а таксама ўзбярэжныя зоны, у дачыненнi да якiх
яна ажыццяўляе юрысдыкцыю або суверэнныя правы для мэт даследавання,
эксплуатацыi i захавання прыродных рэсурсаў у адпаведнасцi з
мiжнародным правам;
ii) тэрмiн "Беларусь" абазначае Рэспублiку Беларусь i пры
выкарыстаннi ў геаграфiчным сэнсе - тэрыторыю, у дачыненнi да якой
Рэспублiка Беларусь ажыццяўляе суверэнныя правы i юрысдыкцыю ў
адпаведнасцi з мiжнародным правам;
b) тэрмiны "адна Дагаворная Дзяржава" i "другая Дагаворная
Дзяржава" абазначаюць Турцыю або Беларусь у залежнасцi ад кантэксту;
с) тэрмiн "падатак" абазначае любы падатак, аб якiм гаворыцца ў
артыкуле 2 дадзенага Пагаднення;
d) тэрмiн "асоба" уключае фiзiчную асобу, кампанiю i любое
iншае аб'яднанне асоб;
e) тэрмiн "кампанiя" абазначае любую карпаратыўную арганiзацыю
або любую арганiзацыю, якая разглядаецца ў якасцi карпаратыўнай
арганiзацыi для падатковых мэт, i ў выпадку Беларусi ўключае
акцыянерныя таварыствы, таварыствы з абмежаванай адказнасцю або
любую iншую юрыдычную асобу або таварыства, якое падлягае абкладанню
падаткам на прыбытак i даходы;
f) тэрмiн "грамадзянiн" абазначае:
(i) любую фiзiчную асобу, якая мае грамадзянства Дагаворнай
Дзяржавы;
(ii) любую юрыдычную асобу, таварыства або асацыяцыю, якiя
атрымлiваюць свой статус, як такi, па заканадаўству, што дзейнiчае ў
Дагаворнай Дзяржаве;
g) тэрмiны "прадпрыемства адной Дагаворнай Дзяржавы" i
"прадпрыемства другой Дагаворнай Дзяржавы" абазначаюць адпаведна
прадпрыемства, якiм кiруе рэзiдэнт адной Дагаворнай Дзяржавы, i
прадпрыемства, якiм кiруе рэзiдэнт другой Дагаворнай Дзяржавы;
h) тэрмiн "кампетэнтны орган" абазначае:
i) у Турцыi Мiнiстра фiнансаў або яго паўнамоцнага
прадстаўнiка; i
ii) у Беларусi Галоўную дзяржаўную падатковую iнспекцыю пры
Кабiнеце Мiнiстраў Рэспублiкi Беларусь або яе паўнамоцнага
прадстаўнiка;
i) тэрмiн "мiжнародная перавозка" абазначае любую перавозку
паветраным суднам або аўтамабiльным транспартным сродкам, што
эксплуатуецца прадпрыемствам, якое з'яўляецца рэзiдэнтам адной
Дагаворнай Дзяржавы, за выключэннем выпадкаў, калi паветранае судна
або аўтамабiльны транспартны сродак эксплуатуюцца выключна памiж
пунктамi ў другой Дагаворнай Дзяржаве.
2. Што датычыцца прымянення Пагаднення ў кожны час Дагаворнай
Дзяржавай, то любы тэрмiн, не вызначаны ў iм, мае, калi з кантэксту
не вынiкае iншае, тое значэнне, якое ён мае ў гэты час па
заканадаўству гэтай Дзяржавы для мэт падаткаў, на якiя
распаўсюджваецца дадзенае Пагадненне, прычым любое значэнне па
адпаведнаму падатковаму заканадаўству гэтай Дзяржавы пераважае над
значэннем, якое надаецца гэтаму тэрмiну iншымi законамi гэтай
Дзяржавы.
Артыкул 4. Рэзiдэнт
1. Для мэт дадзенага Пагаднення тэрмiн "рэзiдэнт адной
Дагаворнай Дзяржавы" абазначае любую асобу, якая па заканадаўству
гэтай Дзяржавы падлягае падаткаабкладанню ў ёй на падставе яе
месцажыхарства, пастаяннага месцазнаходжання, месца рэгiстрацыi,
месца кiравання або любой iншай аналагiчнай прыкметы, i таксама
ўключае гэту Дзяржаву або яе мясцовы орган улады. Гэты тэрмiн,
аднак, не ўключае нiякую асобу, якая падлягае падаткаабкладанню ў
гэтай Дзяржаве толькi ў дачыненнi да даходаў з крынiц у гэтай
Дзяржаве.
2. Калi ў адпаведнасцi з палажэннямi пункта 1 фiзiчная асоба
з'яўляецца рэзiдэнтам абедзвюх Дагаворных Дзяржаў, яе становiшча
вызначаецца наступным чынам:
a) яна лiчыцца рэзiдэнтам толькi той Дзяржавы, у якой яна мае
пастаяннае жыллё; калi яна мае пастаяннае жыллё ў абедзвюх
Дзяржавах, яна лiчыцца рэзiдэнтам той Дзяржавы, у якой яна мае больш
цесныя асабiстыя i эканамiчныя сувязi (цэнтр жыццёвых iнтарэсаў);
b) калi Дзяржава, у якой знаходзiцца цэнтр яе жыццёвых
iнтарэсаў, не можа быць вызначана або калi яна не мае пастаяннага
жылля нi ў адной з Дзяржаў, яна лiчыцца рэзiдэнтам толькi той
Дзяржавы, у якой яна звычайна пражывае;
с) калi яна звычайна пражывае ў абедзвюх Дзяржавах або калi яна
звычайна не пражывае нi ў адной з iх, яна лiчыцца рэзiдэнтам толькi
той Дзяржавы, грамадзянiнам якой яна з'яўляецца;
d) калi кожная Дзяржава лiчыць яе сваiм грамадзянiнам або калi
яна не з'яўляецца грамадзянiнам нi адной з iх, то кампетэнтныя
органы Дагаворных Дзяржаў вырашаюць пытанне па ўзаемнай згодзе.
3. Калi ў адпаведнасцi з палажэннямi пункта 1 асоба, якая не
з'яўляецца фiзiчнай асобай, з'яўляецца рэзiдэнтам абедзвюх
Дагаворных Дзяржаў, тады яна лiчыцца рэзiдэнтам толькi той Дзяржавы,
у якой яна зарэгiстравана.
Артыкул 5. Пастаяннае прадстаўнiцтва
1. Для мэт дадзенага Пагаднення тэрмiн "пастаяннае
прадстаўнiцтва" абазначае пастаяннае месца дзейнасцi, праз якое
поўнасцю або часткова ажыццяўляецца камерцыйная дзейнасць
прадпрыемства.
2. Тэрмiн "пастаяннае прадстаўнiцтва" ўключае, у прыватнасцi:
a) месца кiравання;
b) аддзяленне;
с) кантору;
d) фабрыку;
e) майстэрню;
f) руднiк, нафтавую або газавую свiдравiну, кар'ер або любое
iншае месца здабычы прыродных рэсурсаў;
g) будаўнiчую пляцоўку або будаўнiчы, або мантажны аб'ект, але
толькi калi такая пляцоўка або аб'ект працягваюцца больш 12 месяцаў.
3. Нягледзячы на папярэднiя палажэннi гэтага артыкула, тэрмiн
"пастаяннае прадстаўнiцтва" не разглядаецца, як той, якi ўключае:
а) выкарыстанне збудаванняў выключна для мэт захоўвання,
дэманстрацыi або пастаўкi тавараў або вырабаў, якiя належаць
прадпрыемству;
b) утрыманне запасаў тавараў або вырабаў, якiя належаць
прадпрыемству, выключна ў мэтах захоўвання, дэманстрацыi або
пастаўкi;
с) утрыманне запасу тавараў або вырабаў, якiя належаць
прадпрыемству, выключна для мэт перапрацоўкi другiм прадпрыемствам;
d) утрыманне пастаяннага месца дзейнасцi выключна для мэт
закупкi тавараў або вырабаў або для збору iнфармацыi для
прадпрыемства;
e) утрыманне пастаяннага месца дзейнасцi выключна для мэт
ажыццяўлення для прадпрыемства любой iншай дзейнасцi падрыхтоўчага
або дапаможнага характару;
f) утрыманне пастаяннага месца дзейнасцi выключна для любога
спалучэння вiдаў дзейнасцi, што названы ў падпунктах "а"-"е", пры
ўмове, што такая дзейнасць у цэлым пастаяннага месца дзейнасцi, якая
вынiкае з гэтага спалучэння, мае падрыхтоўчы або дапаможны характар.
4. Нягледзячы на палажэннi пунктаў 1 i 2, калi асоба - iншая,
чым агент з незалежным статусам, да якой прымяняецца пункт 5,
дзейнiчае ад iмя прадпрыемства i мае i звычайна выкарыстоўвае ў
Дагаворнай Дзяржаве паўнамоцтвы заключаць кантракты ад iмя
прадпрыемства, то лiчыцца, што гэта прадпрыемства мае пастаяннае
прадстаўнiцтва ў гэтай Дзяржаве ў дачыненнi да любой дзейнасцi, якую
гэта асоба ажыццяўляе для прадпрыемства, калi дзейнасць такой асобы
не абмежавана той, якая прадстаўлена ў пункце 3 i якая, калi яна
ажыццяўляецца праз пастаяннае месца дзейнасцi, не робiць гэта
пастаяннае месца дзейнасцi пастаянным прадстаўнiцтвам згодна з
палажэннямi гэтага пункта.
5. Прадпрыемства не разглядаецца, як тое, якое мае пастаяннае
прадстаўнiцтва ў Дагаворнай Дзяржаве, толькi на той падставе, што
яно ажыццяўляе камерцыйную дзейнасць у гэтай Дзяржаве праз брокера,
камiсiянера або любога iншага агента з незалежным статусам пры
ўмове, што гэтыя асобы дзейнiчаюць у рамках сваёй звычайнай
прафесiянальнай дзейнасцi.
6. Той факт, што кампанiя, якая з'яўляецца рэзiдэнтам адной
Дагаворнай Дзяржавы, кантралюе або кантралюецца кампанiяй, якая
з'яўляецца рэзiдэнтам другой Дагаворнай Дзяржавы або якая ажыццяўляе
камерцыйную дзейнасць у гэтай другой Дагаворнай Дзяржаве (праз
пастаяннае прадстаўнiцтва або iншым чынам), сам па сабе не
пераўтварае адну з гэтых кампанiй у пастаяннае прадстаўнiцтва
другой.
Артыкул 6. Даходы ад нерухомай маёмасцi
1. Даходы, якiя атрымлiвае рэзiдэнт адной Дагаворнай Дзяржавы
ад нерухомай маёмасцi (уключаючы даход ад сельскай або лясной
гаспадаркi), што знаходзiцца ў другой Дагаворнай Дзяржаве, могуць
абкладацца падаткам у гэтай другой Дзяржаве.
2. Тэрмiн "нерухомая маёмасць" мае тое значэнне, якое ён мае па
заканадаўству Дагаворнай Дзяржавы, у якой знаходзiцца гэта маёмасць.
Марскiя, рачныя i паветраныя судны не разглядаюцца ў якасцi
нерухомай маёмасцi.
3. Палажэннi пункта 1 прымяняюцца да даходаў, якiя
атрымлiваюцца ад прамога выкарыстання, здачы ўнаём або выкарыстання
нерухомай маёмасцi ў любой iншай форме.
4. Палажэннi пунктаў 1 i 3 прымяняюцца таксама да даходаў ад
нерухомай маёмасцi прадпрыемства i да даходаў ад нерухомай
маёмасцi, якая выкарыстоўваецца для аказання незалежных асабiстых
паслуг.
Артыкул 7. Прыбытак ад камерцыйнай дзейнасцi
1. Прыбытак прадпрыемства адной Дагаворнай Дзяржавы абкладаецца
падаткам толькi ў гэтай Дзяржаве, калi толькi гэта прадпрыемства не
ажыццяўляе камерцыйную дзейнасць у другой Дагаворнай Дзяржаве праз
размешчанае там пастаяннае прадстаўнiцтва. Калi прадпрыемства
ажыццяўляе камерцыйную дзейнасць, як зазначана вышэй, прыбытак
гэтага прадпрыемства можа абкладацца падаткам у другой Дзяржаве, але
толькi ў той частцы, якая адносiцца да гэтага пастаяннага
прадстаўнiцтва.
2. З улiкам палажэнняў пункта 3, калi прадпрыемства адной
Дагаворнай Дзяржавы ажыццяўляе камерцыйную дзейнасць у другой
Дагаворнай Дзяржаве праз пастаяннае прадстаўнiцтва, якое размешчана
там, то ў кожнай Дагаворнай Дзяржаве гэтаму пастаяннаму
прадстаўнiцтву залiчваецца прыбытак, якi яно магло б атрымаць у
выпадку, калi б яно было адасобленым i асобным прадпрыемствам, якое
занята такой жа або аналагiчнай дзейнасцю ў такiх жа або аналагiчных
умовах i дзейнiчае цалкам незалежна ад прадпрыемства, пастаянным
прадстаўнiцтвам якога яно з'яўляецца.
3. Пры вызначэннi прыбытку пастаяннага прадстаўнiцтва
дапускаецца вылiчэнне выдаткаў, што панесены для мэт такога
пастаяннага прадстаўнiцтва, уключаючы кiраўнiцкiя i
агульнаадмiнiстрацыйныя выдаткi, што панесены як у Дагаворнай
Дзяржаве, дзе размешчана пастаяннае прадстаўнiцтва, так i за яе
межамi.
4. Нiякi прыбытак не адносiцца да пастаяннага прадстаўнiцтва
на падставе простай закупкi пастаянным прадстаўнiцтвам вырабаў або
тавараў для прадпрыемства.
5. Калi прыбытак уключае вiды даходаў, якiя разглядаюцца асобна
ў iншых артыкулах дадзенага Пагаднення, палажэннi гэтых артыкулаў не
закранаюцца палажэннямi дадзенага артыкула.
Артыкул 8. Мiжнародны транспарт
1. Прыбытак, якi атрымлiвае прадпрыемства адной Дагаворнай
Дзяржавы ад эксплуатацыi паветраных суднаў або аўтамабiльнага
транспарту ў мiжнародных перавозках, абкладаецца падаткам толькi ў
гэтай Дзяржаве.
2. Палажэннi пункта 1 гэтага артыкула прымяняюцца таксама да
прыбытку ад удзелу ў пуле, сумеснай дзейнасцi або мiжнародным
транспартным агенцтве.
Артыкул 9. Асацыiраваныя прадпрыемствы
1. У выпадку, калi
а) прадпрыемства адной Дагаворнай Дзяржавы прама або ўскосна
ўдзельнiчае ў кiраваннi, кантролi або капiтале прадпрыемства другой
Дагаворнай Дзяржавы, або
b) адны i тыя ж асобы прама або ўскосна ўдзельнiчаюць у
кiраваннi, кантролi або капiтале прадпрыемства адной Дагаворнай
Дзяржавы i прадпрыемства другой Дагаворнай Дзяржавы,
i ў кожным выпадку памiж двума прадпрыемствамi ў iх камерцыйных
або фiнансавых узаемаадносiнах ствараюцца або ўстанаўлiваюцца ўмовы,
адрозныя ад тых, якiя мелi б месца памiж двума незалежнымi
прадпрыемствамi, тады любы прыбытак, якi мог бы быць налiчаны аднаму
з iх, але з-за наяўнасцi гэтых умоў не быў яму налiчаны, можа быць
уключаны ў прыбытак гэтага прадпрыемства i адпаведна абкладзены
падаткам.
2. У выпадку, калi адна Дагаворная Дзяржава ўключае ў прыбытак
прадпрыемства гэтай Дзяржавы - i адпаведна абкладае падаткам -
прыбытак, па якому прадпрыемства другой Дагаворнай Дзяржавы было
абкладзена падаткам у гэтай другой Дзяржаве, i прыбытак, такiм чынам
уключаны, па сцвярджэнню першай названай Дзяржавы з'яўляецца
прыбыткам, якi быў бы налiчаны прадпрыемству першай названай
Дзяржавы, калi б умовы ўзаемаадносiн памiж двума прадпрыемствамi
былi б умовамi, якiя iснуюць памiж незалежнымi прадпрыемствамi, тады
гэта другая Дзяржава робiць адпаведную карэкцiроўку ў суме
падатку, што спаганяецца з гэтага прыбытку, калi гэта другая
Дзяржава лiчыць такую карэкцiроўку апраўданай. Пры вызначэннi такой
карэкцiроўкi павiнны быць разгледжаны iншыя палажэннi дадзенага
Пагаднення, а кампетэнтныя органы Дагаворных Дзяржаў павiнны
пракансультавацца адзiн з адным пры неабходнасцi.
Артыкул 10. Дывiдэнды
1. Дывiдэнды, што выплачваюцца кампанiяй, якая з'яўляецца
рэзiдэнтам адной Дагаворнай Дзяржавы, рэзiдэнту другой Дагаворнай
Дзяржавы, могуць абкладацца падаткамi ў гэтай другой Дзяржаве.
2. Аднак такiя дывiдэнды могуць таксама абкладацца падаткамi ў
той Дагаворнай Дзяржаве, рэзiдэнтам якой з'яўляецца кампанiя, якая
выплачвае дывiдэнды, i ў адпаведнасцi з заканадаўствам гэтай
Дзяржавы, але калi сапраўдны ўладальнiк дывiдэндаў з'яўляецца
рэзiдэнтам другой Дагаворнай Дзяржавы, спаганяемы падатак не
перавышае:
а) 10 працэнтаў валавой сумы дывiдэндаў, калi сапраўдным
уладальнiкам з'яўляецца кампанiя (iншая, чым таварыства), якая
непасрэдна валодае не менш чым 25 працэнтамi капiталу кампанii, якая
выплачвае дывiдэнды;
b) 15 працэнтаў валавой сумы дывiдэндаў ва ўсiх iншых выпадках.
3. Тэрмiн "дывiдэнды" пры выкарыстаннi ў гэтым артыкуле
абазначае даход ад акцый або iншых правоў, якiя не з'яўляюцца
даўгавымi патрабаваннямi, што даюць права на ўдзел у прыбытку, а
таксама даход ад iншых правоў, якi падлягае такому ж падатковаму
рэгуляванню, як даход ад акцый па заканадаўству той Дзяржавы,
рэзiдэнтам якой з'яўляецца кампанiя, што размяркоўвае прыбытак.
4. Прыбытак кампанii адной Дагаворнай Дзяржавы, якая ажыццяўляе
камерцыйную дзейнасць у другой Дагаворнай Дзяржаве праз размешчанае
там пастаяннае прадстаўнiцтва, можа пасля абкладання падаткам па
артыкулу 7 абкладацца падаткам па суме, якая засталася, у той
Дагаворнай Дзяржаве, у якой размешчана пастаяннае прадстаўнiцтва, у
адпаведнасцi з пунктам 2 (b) гэтага артыкула.
5. Палажэннi пунктаў 1 i 2 не прымяняюцца, калi сапраўдны
ўладальнiк дывiдэндаў, як рэзiдэнт адной Дагаворнай Дзяржавы,
ажыццяўляе камерцыйную дзейнасць у другой Дагаворнай Дзяржаве,
рэзiдэнтам якой з'яўляецца кампанiя, што выплачвае дывiдэнды, праз
пастаяннае прадстаўнiцтва, што размешчана там, i холдынг, у
дачыненнi да якога выплачваюцца дывiдэнды, сапраўды адносiцца да
такога пастаяннага прадстаўнiцтва. У такiм выпадку прымяняюцца
палажэннi артыкула 7.
Артыкул 11. Працэнты
1. Працэнты, якiя ўзнiкаюць у адной Дагаворнай Дзяржаве i
выплачваюцца рэзiдэнту другой Дагаворнай Дзяржавы, могуць абкладацца
падаткамi ў гэтай другой Дзяржаве.
2. Аднак такiя працэнты могуць таксама абкладацца падаткамi ў
той Дагаворнай Дзяржаве, у якой яны ўзнiкаюць, i ў адпаведнасцi з
заканадаўствам гэтай Дзяржавы, але калi сапраўдны ўладальнiк
працэнтаў з'яўляецца рэзiдэнтам другой Дагаворнай Дзяржавы,
спаганяемы падатак не перавышае 10 працэнтаў валавой сумы працэнтаў.
3. Нягледзячы на палажэннi пункта 2, працэнты, якiя ўзнiкаюць
у:
а) Беларусi i выплачваюцца Ураду Турцыi або Цэнтральнаму Банку
Турцыi (Turkiye Cumnuriyet Merkez Bankasi), вызваляюцца ад
беларускага падатку;
b) Турцыi i выплачваюцца Ураду Рэспублiкi Беларусь i
Нацыянальнаму Банку Беларусi, вызваляюцца ад турэцкага падатку;
с) Беларусi i выплачваюцца турэцкаму Эксiмбанку ў дачыненнi да
пазыкi або крэдыту для фiнансавання набыцця прамысловага,
камерцыйнага, гандлёвага, медыцынскага або навуковага абсталявання,
вызваляюцца ад беларускага падатку.
4. Тэрмiн "працэнты" пры выкарыстаннi ў гэтым артыкуле
абазначае даход ад даўгавых патрабаванняў любога вiду, без
залежнасцi ад iпатэчнага забеспячэння i без залежнасцi ад валодання
правам на ўдзел у прыбытках даўжнiка i, у прыватнасцi, даход ад
урадавых каштоўных папер i даход ад аблiгацый або даўгавых
абавязацельстваў.
5. Палажэннi пунктаў 1 i 2 не прымяняюцца, калi сапраўдны
ўладальнiк працэнтаў, як рэзiдэнт адной Дагаворнай Дзяржавы,
ажыццяўляе камерцыйную дзейнасць у другой Дагаворнай Дзяржаве, у
якой узнiкаюць працэнты, праз размешчанае там пастаяннае
прадстаўнiцтва, i даўгавое патрабаванне, на падставе якога
выплачваюцца працэнты, сапраўды звязана з такiм пастаянным
прадстаўнiцтвам. У такiм выпадку прымяняюцца палажэннi артыкула 7.
6. Лiчыцца, што працэнты ўзнiкаюць у Дагаворнай Дзяржаве, калi
плацельшчыкам з'яўляецца сама гэта Дзяржава, мясцовы орган улады або
рэзiдэнт гэтай Дзяржавы. Калi, аднак, асоба, якая выплачвае
працэнты, незалежна ад таго, цi з'яўляецца яна рэзiдэнтам Дагаворнай
Дзяржавы цi не, мае ў Дагаворнай Дзяржаве пастаяннае прадстаўнiцтва
або пастаянную базу, у сувязi з якiм узнiкла запазычанасць, па якой
выплачваюцца працэнты, i расходы па выплаце такiх працэнтаў нясе
такое пастаяннае прадстаўнiцтва або пастаянная база, то лiчыцца, што
такiя працэнты ўзнiкаюць у той Дзяржаве, у якой знаходзiцца
пастаяннае прадстаўнiцтва або пастаянная база.
7. Калi па прычыне асаблiвых адносiн памiж плацельшчыкам i
сапраўдным уладальнiкам або памiж iмi абодвума i трэцяй асобай сума
працэнтаў, што адносiцца да даўгавога патрабавання, у сувязi з якiм
яны выплачваюцца, перавышае суму, якая была б узгоднена памiж
плацельшчыкам i сапраўдным уладальнiкам працэнтаў, пры адсутнасцi
такiх адносiн, то палажэннi гэтага артыкула прымяняюцца толькi да
апошняй названай сумы. У такiм выпадку залiшняя частка плацяжу
па-ранейшаму абкладаецца падаткам у адпаведнасцi з заканадаўствам
кожнай Дагаворнай Дзяржавы з належным улiкам iншых палажэнняў
дадзенага Пагаднення.
Артыкул 12. Роялцi
1. Роялцi, якiя ўзнiкаюць у адной Дагаворнай Дзяржаве i
выплачваюцца рэзiдэнту другой Дагаворнай Дзяржавы, могуць абкладацца
падаткам у гэтай другой Дзяржаве.
2. Аднак, такiя роялцi могуць таксама абкладацца падаткам у той
Дагаворнай Дзяржаве, у якой яны ўзнiкаюць, i ў адпаведнасцi з
заканадаўствам гэтай Дзяржавы, але калi сапраўдны ўладальнiк роялцi
з'яўляецца рэзiдэнтам другой Дагаворнай Дзяржавы, спаганяемы падатак
не перавышае 10 працэнтаў валавой сумы роялцi.
3. Тэрмiн "роялцi" пры выкарыстаннi ў гэтым артыкуле абазначае
плацяжы любога вiду, што атрыманы ў якасцi ўзнагароджання за
выкарыстанне або за прадастаўленне права выкарыстання любога
аўтарскага права на творы лiтаратуры, мастацтва або навукi,
уключаючы кiнафiльмы i запiсы для радыёвяшчання i тэлебачання,
любога патэнта, гандлёвай маркi, чарцяжа або мадэлi, схемы,
сакрэтнай формулы або працэсу, або за выкарыстанне або за
прадастаўленне права выкарыстання прамысловага, камерцыйнага або
навуковага абсталявання, або транспартных сродкаў, або за iнфармацыю
адносна прамысловага, камерцыйнага або навуковага вопыту.
4. Палажэннi пунктаў 1 i 2 не прымяняюцца, калi сапраўдны
ўладальнiк роялцi, як рэзiдэнт адной Дагаворнай Дзяржавы, ажыццяўляе
камерцыйную дзейнасць у другой Дагаворнай Дзяржаве, у якой узнiкаюць
роялцi, праз размешчанае там пастаяннае прадстаўнiцтва, i права або
маёмасць, у дачыненнi да якiх выплачваюцца роялцi, сапраўды звязана
з такiм пастаянным прадстаўнiцтвам. У такiм выпадку прымяняюцца
палажэннi артыкула 7.
5. Лiчыцца, што роялцi ўзнiкаюць у Дагаворнай Дзяржаве, калi
плацельшчыкам з'яўляецца сама Дзяржава, мясцовы орган улады або
рэзiдэнт гэтай Дзяржавы. Калi, аднак, асоба, якая выплачвае роялцi,
незалежна ад таго, цi з'яўляецца яна рэзiдэнтам Дагаворнай Дзяржавы
цi не, мае ў Дагаворнай Дзяржаве пастаяннае прадстаўнiцтва або
пастаянную базу, з якiмi сапраўды звязана права або маёмасць, якая
выклiкала роялцi, i такiя роялцi выплачваюцца такiм пастаянным
прадстаўнiцтвам або пастаяннай базай, тады лiчыцца, што роялцi
ўзнiкаюць у той Дагаворнай Дзяржаве, у якой размешчана пастаяннае
прадстаўнiцтва або пастаянная база.
6. Калi па прычыне асаблiвых адносiн памiж плацельшчыкам i
сапраўдным уладальнiкам роялцi або памiж iмi абодвума i якой-небудзь
трэцяй асобай, сума роялцi, якая адносiцца да выкарыстання, права
або iнфармацыi, на падставе якiх яны выплачваюцца, перавышае суму,
якая была б узгоднена памiж плацельшчыкам i сапраўдным уладальнiкам
роялцi, пры адсутнасцi такiх адносiн, палажэннi гэтага артыкула
прымяняюцца толькi да апошняй названай сумы. У такiм выпадку
залiшняя частка плацяжоў па-ранейшаму абкладаецца падаткам у
адпаведнасцi з заканадаўствам кожнай Дагаворнай Дзяржавы, з належным
улiкам iншых палажэнняў дадзенага Пагаднення.
Артыкул 13. Даходы ад адчужэння маёмасцi
1. Даходы, якiя атрымлiвае рэзiдэнт адной Дагаворнай Дзяржавы
ад адчужэння нерухомай маёмасцi, аб якой гаворыцца ў артыкуле 6, што
размешчана ў другой Дагаворнай Дзяржаве, могуць абкладацца падаткамi
ў гэтай другой Дзяржаве.
2. Даходы ад адчужэння маёмасцi, iншай, чым нерухомая маёмасць,
якая складае частку камерцыйнай маёмасцi пастаяннага прадстаўнiцтва,
якое прадпрыемства адной Дагаворнай Дзяржавы мае ў другой Дагаворнай
Дзяржаве, або маёмасцi, iншай, чым нерухомая маёмасць, што адносiцца
да пастаяннай базы, даступнай рэзiдэнту адной Дагаворнай Дзяржавы ў
другой Дагаворнай Дзяржаве для аказання незалежных асабiстых паслуг,
уключаючы даходы ад адчужэння такога пастаяннага прадстаўнiцтва
(асобна або ў сукупнасцi з цэлым прадпрыемствам) або такой
пастаяннай базы, могуць абкладацца падаткам у гэтай другой Дзяржаве.
3. Даходы, якiя атрымлiвае рэзiдэнт Дагаворнай Дзяржавы ад
адчужэння паветраных суднаў або аўтамабiльнага транспарту, што
эксплуатуюцца ў мiжнародных перавозках, або маёмасцi, iншай, чым
нерухомая маёмасць, што адносiцца да эксплуатацыi такiх паветраных
суднаў або аўтамабiльнага транспарту, абкладаюцца падаткам толькi ў
гэтай Дзяржаве.
4. Даходы ад адчужэння любой маёмасцi, акрамя пералiчанай у
пунктах 1, 2 i 3, абкладаюцца падаткам толькi ў той Дагаворнай
Дзяржаве, рэзiдэнтам якой з'яўляецца асоба, якая адчужае маёмасць.
Аднак даходы, аб якiх гаворыцца ў папярэднiм сказе, што атрыманы з
другой Дагаворнай Дзяржавы, абкладаюцца падаткам у другой Дагаворнай
Дзяржаве, калi перыяд часу не перавышае аднаго года памiж набыццём i
адчужэннем.
Артыкул 14. Незалежныя асабiстыя паслугi
1. Даход, якi атрымлiвае рэзiдэнт адной Дагаворнай Дзяржавы ў
дачыненнi да прафесiянальных паслуг або iншай дзейнасцi незалежнага
характару, абкладаецца падаткам толькi ў гэтай Дзяржаве, за
выключэннем выпадкаў, калi ён мае рэгулярна даступную пастаянную
базу ў другой Дагаворнай Дзяржаве для ажыццяўлення гэтай дзейнасцi.
Калi ён мае такую пастаянную базу, даход можа абкладацца падаткам у
другой Дзяржаве, але толькi па даходу, якi можа быць аднесены да
гэтай пастаяннай базы.
2. Тэрмiн "прафесiянальныя паслугi" ўключае, у прыватнасцi,
незалежную навуковую, лiтаратурную, мастацкую, адукацыйную або
выкладчыцкую дзейнасць, таксама як i незалежную дзейнасць урачоў,
адвакатаў, iнжынераў, архiтэктараў, зубных урачоў i бухгалтараў.
3. Для мэт дадзенага Пагаднення тэрмiн "пастаянная база"
абазначае пастаяннае месца, праз якое поўнасцю або часткова
ажыццяўляецца дзейнасць фiзiчнай асобы, якая аказвае незалежныя
асабiстыя паслугi.
Артыкул 15. Залежныя асабiстыя паслугi
1. З улiкам палажэнняў артыкулаў 16, 18, 19 i 20 заработная
плата i iншыя падобныя ўзнагароджаннi, якiя атрымлiвае рэзiдэнт
адной Дагаворнай Дзяржавы ў дачыненнi да работы па найму,
абкладаюцца падаткам толькi ў гэтай Дзяржаве, калi толькi работа па
найму не ажыццяўляецца ў другой Дагаворнай Дзяржаве. Калi работа па
найму ажыццяўляецца такiм чынам, атрыманыя ў сувязi з гэтым
узнагароджаннi могуць абкладацца падаткам у гэтай другой Дзяржаве.
2. Нягледзячы на палажэннi пункта 1, узнагароджаннi, якiя
атрымлiвае рэзiдэнт адной Дагаворнай Дзяржавы ў дачыненнi да работы
па найму, што ажыццяўляецца ў другой Дагаворнай Дзяржаве,
абкладаюцца падаткам толькi ў першай названай Дзяржаве, калi:
а) атрымальнiк знаходзiцца ў другой Дзяржаве на працягу перыяду
або перыядаў, якiя не перавышаюць увогуле 183 днi на працягу любога
дванаццацiмесячнага перыяду, якi пачынаецца або заканчваецца ў
адпаведным каляндарным годзе, i
b) узнагароджаннi выплачваюцца наймальнiкам або ад iмя
наймальнiка, якi не з'яўляецца рэзiдэнтам другой Дзяржавы, i
с) расходы па выплаце ўзнагароджанняў не нясе пастаяннае
прадстаўнiцтва або пастаянная база, якiя наймальнiк мае ў другой
Дзяржаве.
3. Нягледзячы на палажэннi пунктаў 1 i 2, заработная плата i
iншыя ўзнагароджаннi, якiя атрымлiвае рэзiдэнт адной Дагаворнай
Дзяржавы за работы, што ажыццяўляюцца ў другой Дагаворнай Дзяржаве,
не абкладаюцца падаткам у гэтай другой Дагаворнай Дзяржаве, калi яна
ажыццяўляецца асобамi:
а) у сувязi з будаўнiчай пляцоўкай, будаўнiчым, зборачным або
мантажным аб'ектам у сувязi з пунктам 2 (а) артыкула 5 Пагаднення,
b) у дачыненнi да работы па найму, што ажыццяўляецца на борце
паветранага судна або аўтамабiльнага транспартнага сродку, якiя
эксплуатуюцца ў мiжнародных перавозках прадпрыемствам адной
Дагаворнай Дзяржавы, рэзiдэнтам якой з'яўляецца прадпрыемства.
Артыкул 16. Ганарары дырэктараў
Ганарары дырэктараў i iншыя падобныя выплаты, якiя атрымлiвае
рэзiдэнт адной Дагаворнай Дзяржавы ў якасцi члена савета дырэктараў
кампанii, якая з'яўляецца рэзiдэнтам другой Дагаворнай Дзяржавы,
могуць абкладацца падаткамi ў гэтай другой Дзяржаве.
Артыкул 17. Артысты i спартсмены
1. Нягледзячы на палажэннi артыкулаў 14 i 15, даход, якi
атрымлiвае рэзiдэнт адной Дагаворнай Дзяржавы ў якасцi работнiка
мастацтваў, такога, як артыст тэатра, кiно, радыё або тэлебачання,
або музыканта, або ў якасцi спартсмена, ад яго асабiстай дзейнасцi
як такой, што ажыццяўляецца ў другой Дагаворнай Дзяржаве, можа
абкладацца падаткам у гэтай другой Дзяржаве.
2. У выпадку, калi даход у дачыненнi да асабiстай дзейнасцi,
што ажыццяўляецца работнiкам мастацтваў або спартсменам у такой яго
якасцi, налiчваецца не самому работнiку мастацтваў або спартсмену, а
другой асобе, гэты даход, нягледзячы на палажэннi артыкулаў 7, 14 i
15, можа абкладацца падаткам у той Дагаворнай Дзяржаве, у якой
ажыццяўляецца дзейнасць работнiка мастацтваў або спартсмена.
3. Даход, якi атрымлiвае артыст або спартсмен ад дзейнасцi, што
ажыццяўляецца ў адной Дагаворнай Дзяржаве, вызваляецца ад падатку ў
гэтай Дзяржаве, калi прабыванне ў гэтай Дзяржаве фiнансуецца
поўнасцю з дзяржаўных фондаў другой Дагаворнай Дзяржавы або яе
мясцовага органа ўлады, або дзейнасць ажыццяўляецца ў рамках
пагаднення аб культурным або спартыўным супрацоўнiцтве памiж
Дагаворнымi Дзяржавамi.
Артыкул 18. Пенсii
1. З улiкам палажэнняў пункта 1 артыкула 19 пенсii i iншыя
падобныя ўзнагароджаннi, якiя выплачваюцца рэзiдэнту Дагаворнай
Дзяржавы ў сувязi з работай па найму ў мiнулым, падлягаюць
падаткаабкладанню толькi ў гэтай Дзяржаве.
2. Нягледзячы на палажэннi пункта 1, выплаты, што атрымлiвае
фiзiчная асоба, якая з'яўляецца рэзiдэнтам адной Дагаворнай
Дзяржавы, з фондаў сацыяльнага забеспячэння, якое ўстаноўлена
законам другой Дагаворнай Дзяржавы, абкладаюцца падаткам толькi ў
гэтай другой Дзяржаве.
Артыкул 19. Дзяржаўная служба
1. а) Заработная плата i другое аналагiчнае ўзнагароджанне,
iншае, чым пенсiя, якiя выплачваюцца Дагаворнай Дзяржавай або
мясцовым органам улады фiзiчнай асобе ў дачыненнi да паслуг, якiя
аказваюцца гэтай Дзяржаве або органу ўлады, абкладаюцца падаткам
толькi ў гэтай Дзяржаве.
б) Аднак такая заработная плата i другое аналагiчнае
ўзнагароджанне абкладаюцца падаткам толькi ў другой Дагаворнай
Дзяржаве, калi паслугi аказваюцца ў гэтай Дзяржаве i фiзiчная асоба
з'яўляецца рэзiдэнтам гэтай Дзяржавы, якая:
i) з'яўляецца грамадзянiнам гэтай Дзяржавы, або
ii) не стала рэзiдэнтам гэтай Дзяржавы толькi з мэтай аказання
паслуг.
2. а) Любая пенсiя, якая выплачваецца Дагаворнай Дзяржавай або
мясцовым органам улады, або з фондаў, створаных iмi, фiзiчнай асобе
ў дачыненнi да паслуг, што аказаны гэтай Дзяржаве або органу ўлады,
абкладаецца падаткам толькi ў гэтай Дзяржаве.
b) Аднак такая пенсiя абкладаецца падаткам толькi ў другой
Дагаворнай Дзяржаве, калi фiзiчная асоба з'яўляецца рэзiдэнтам i
грамадзянiнам гэтай Дзяржавы.
3. Палажэннi артыкулаў 15, 16, 17 i 18 прымяняюцца да
заработнай платы i другога аналагiчнага ўзнагароджання, i да пенсiй
у дачыненнi да паслуг, якiя аказваюцца ў сувязi з камерцыйнай
дзейнасцю, што ажыццяўляецца Дагаворнай Дзяржавай або мясцовым
органам улады.
Артыкул 20. Выкладчыкi i студэнты
1. Выплаты, якiя студэнт, што з'яўляецца грамадзянiнам адной
Дагаворнай Дзяржавы i знаходзiцца ў другой Дагаворнай Дзяржаве
выключна з мэтай навучання або праходжання практыкi, атрымлiвае для
мэт яго ўтрымання, навучання або практыкi, не абкладаюцца падаткам у
гэтай другой Дзяржаве пры ўмове, што такiя выплаты ўзнiкаюць з
крынiц за межамi гэтай другой Дзяржавы.
2. Такiм жа чынам, узнагароджанне, што атрымлiвае выкладчык,
якi з'яўляецца грамадзянiнам адной Дагаворнай Дзяржавы i якi
знаходзiцца ў другой Дагаворнай Дзяржаве з мэтай выкладання або
правядзення навуковых даследаванняў на працягу перыяду або перыядаў,
якiя не перавышаюць двух гадоў, вызваляецца ад падатку ў гэтай
другой Дзяржаве па ўзнагароджанню ад асабiстых паслуг за выкладанне
або навуковыя даследаваннi пры ўмове, што такiя выплаты ўзнiкаюць з
крынiц за межамi гэтай другой Дзяржавы.
Артыкул 21. Iншыя даходы
1. Вiды даходаў рэзiдэнта Дагаворнай Дзяржавы незалежна ад
месца iх узнiкнення, не названыя ў папярэднiх артыкулах дадзенага
Пагаднення, абкладаюцца падаткамi толькi ў гэтай Дзяржаве.
2. Палажэннi пункта 1 не прымяняюцца да даходаў, iншых, чым
даход ад нерухомай маёмасцi, вызначанай у пункце 2 артыкула 6, калi
атрымальнiк такiх даходаў, як рэзiдэнт адной Дагаворнай Дзяржавы,
ажыццяўляе камерцыйную дзейнасць у другой Дагаворнай Дзяржаве праз
размешчанае там пастаяннае прадстаўнiцтва, i права або маёмасць, у
дачыненнi да якiх выплачваецца даход, сапраўды звязаны з такiм
пастаянным прадстаўнiцтвам. У такiм выпадку прымяняюцца палажэннi
артыкула 7.
Артыкул 22. Устараненне двайнога падаткаабкладання
1. Двайное падаткаабкладанне для рэзiдэнтаў Турцыi ўстараняецца
наступным чынам:
а) Калi рэзiдэнт Турцыi атрымлiвае даход, якi, за выключэннем
даходу, што агавораны ў пункце b), у адпаведнасцi з палажэннямi
дадзенага Пагаднення можа абкладацца падаткам у Беларусi, тады
Турцыя вызваляе такi даход ад падатку, аднак можа пры вылiчэннi
падатку на даход гэтай асобы, якi застаўся, прымянiць стаўку
падатку, якая б прымянялася, калi б вызвалены даход не быў
вызвалены.
b) Калi рэзiдэнт Турцыi атрымлiвае даход, якi ў адпаведнасцi з
палажэннямi артыкулаў 10, 11, 12 i пункта 4 артыкула 13 дадзенага
Пагаднення можа абкладацца падаткам у Беларусi, Турцыя дазваляе ў
якасцi вылiчэння з падатку на даход гэтага рэзiдэнта суму, роўную
падатку, якi аплачаны ў Беларусi.
Такiя вылiчэннi, аднак, не павiнны перавышаць той часткi
падатку, як было падлiчана да прадастаўлення вылiчэння, якая
адпавядае даходу, якi можа абкладацца падаткам у Беларусi.
2. Двайное падаткаабкладанне для рэзiдэнтаў Беларусi
ўстараняецца наступным чынам:
калi рэзiдэнт Рэспублiкi Беларусь атрымлiвае даход, якi ў
адпаведнасцi з палажэннямi дадзенага Пагаднення можа абкладацца
падаткам у Турцыi, тады Беларусь дазваляе ў якасцi вылiчэння з
падатку на даход гэтага рэзiдэнта суму, роўную падатку, аплачанаму ў
Турцыi.
Такое вылiчэнне, аднак, у любым выпадку не перавышае той часткi
падатку з даходу, як было падлiчана да прадастаўлення вылiчэння,
якая адносiцца да даходу, якi можа абкладацца падаткам у Турцыi.
Артыкул 23. Недыскрымiнацыя
1. Грамадзяне адной Дагаворнай Дзяржавы не падлягаюць у другой
Дагаворнай Дзяржаве любому падаткаабкладанню або звязанаму з iм
патрабаванню, iншаму або больш цяжкаму, чым падаткаабкладанне i
звязаныя з iм патрабаваннi, якiм падлягаюць або могуць падлягаць
грамадзяне гэтай другой Дзяржавы пры тых жа абставiнах, у
прыватнасцi, у дачыненнi да пастаяннага месцазнаходжання.
2. З улiкам палажэнняў пункта 4 артыкула 10 падаткаабкладанне
пастаяннага прадстаўнiцтва, якое прадпрыемства адной Дагаворнай
Дзяржавы мае ў другой Дагаворнай Дзяржаве, не павiнна быць менш
спрыяльным у гэтай другой Дзяржаве, чым падаткаабкладанне
прадпрыемстваў гэтай другой Дзяржавы, якiя ажыццяўляюць падобную
дзейнасць.
3. За выключэннем выпадкаў, калi прымяняюцца палажэннi пункта 1
артыкула 9, пункта 7 артыкула 11 або пункта 6 артыкула 12, працэнты,
роялцi i iншыя выплаты, якiя выконвае прадпрыемства адной Дагаворнай
Дзяржавы рэзiдэнту другой Дагаворнай Дзяржавы, падлягаюць у мэтах
вызначэння падаткаабкладаемага прыбытку такога прадпрыемства
вылiчэнням на тых жа ўмовах, як калi б яны былi выплачаны рэзiдэнту
першай названай Дзяржавы.
4. Прадпрыемствы адной Дагаворнай Дзяржавы, капiтал якiх
поўнасцю або часткова належыць аднаму або некалькiм рэзiдэнтам
другой Дагаворнай Дзяржавы або прама цi ўскосна кантралюецца iмi, не
падлягаюць у першай названай Дзяржаве любому падаткаабкладанню або
любому звязанаму з iм патрабаванню, iншаму або больш цяжкаму, чым
падаткаабкладанне i звязаныя з iм патрабаваннi, якiм падвяргаюцца
або могуць падвяргацца падобныя прадпрыемствы першай названай
Дзяржавы.
5. Гэтыя палажэннi не павiнны тлумачыцца як тыя, якiя
абавязваюць адну Дагаворную Дзяржаву прадастаўляць рэзiдэнтам другой
Дагаворнай Дзяржавы якiя-небудзь асабiстыя льготы, вызваленнi i
скiдкi для мэт падаткаабкладання на падставе грамадзянскага статуса
або сямейных абавязацельстваў, якiя яна прадастаўляе сваiм уласным
рэзiдэнтам.
Артыкул 24. Працэдура ўзаемнага ўзгаднення
1. Калi рэзiдэнт адной Дагаворнай Дзяржавы лiчыць, што дзеяннi
адной або абедзвюх Дагаворных Дзяржаў прыводзяць або прывядуць да
падаткаабкладання яго не ў адпаведнасцi з палажэннямi дадзенага
Пагаднення, ён можа, незалежна ад сродкаў абароны, якiя
прадугледжаны нацыянальным заканадаўствам гэтых Дзяржаў, прадставiць
сваю справу для разгляду ў кампетэнтны орган той Дагаворнай
Дзяржавы, рэзiдэнтам якой ён з'яўляецца, або, калi яго выпадак
падпадае пад дзеянне пункта 1 артыкула 23, той Дагаворнай Дзяржавы,
грамадзянiнам якой ён з'яўляецца. Заява павiнна быць прадстаўлена на
працягу перыяду, якi прадугледжаны нацыянальнымi заканадаўствамi
Дагаворных Дзяржаў.
2. Кампетэнтны орган iмкнецца, калi ён палiчыць заяву
абгрунтаванай i калi ён сам не ў стане прыйсцi да здавальняючага
рашэння, вырашыць пытанне па ўзаемнай згодзе з кампетэнтным органам
другой Дагаворнай Дзяржавы, з мэтай пазбягання падаткаабкладання,
якое не адпавядае дадзенаму Пагадненню.
3. Кампетэнтныя органы Дагаворных Дзяржаў iмкнуцца вырашаць па
ўзаемнай згодзе любыя цяжкасцi або сумненнi, якiя ўзнiкаюць пры
тлумачэннi або прымяненнi дадзенага Пагаднення. Яны могуць таксама
кансультавацца для мэт устаранення двайнога падаткаабкладання ў
выпадках, якiя не прадугледжаны дадзеным Пагадненнем.
4. Кампетэнтныя органы Дагаворных Дзяржаў могуць уступаць у
прамыя кантакты адзiн з адным, уключаючы праз сумесную камiсiю, якая
складаецца з iх або з iх прадстаўнiкоў, у мэтах дасягнення згоды ў
разуменнi папярэднiх пунктаў.
Артыкул 25. Абмен iнфармацыяй
1. Кампетэнтныя органы Дагаворных Дзяржаў абменьваюцца такой
iнфармацыяй, якая неабходна для выканання палажэнняў дадзенага
Пагаднення або ўнутранага заканадаўства Дагаворных Дзяржаў, што
датычыцца падаткаў, на якiя распаўсюджваецца дадзенае Пагадненне ў
той ступенi, у якой такое падаткаабкладанне па гэтаму заканадаўству
не супярэчыць дадзенаму Пагадненню. Любая iнфармацыя, што атрымана
Дагаворнай Дзяржавай, лiчыцца канфiдэнцыяльнай такiм жа чынам, як i
iнфармацыя, што атрымана ў рамках нацыянальнага заканадаўства гэтай
Дзяржавы, i раскрываецца толькi асобам або органам (уключаючы суды i
адмiнiстрацыйныя органы), якiя звязаны з вызначэннем, сысканнем,
прымусовым спагнаннем або выкананнем рашэнняў у дачыненнi да
падаткаў, на якiя распаўсюджваецца дадзенае Пагадненне, або разборам
заяў у дачыненнi да такiх падаткаў. Такiя асобы або органы
выкарыстоўваюць iнфармацыю толькi для такiх мэт. Яны могуць
раскрываць гэту iнфармацыю ў ходзе адкрытага судовага пасяджэння або
пры прыняццi судовых рашэнняў.
2. Нi ў якiм выпадку палажэннi пункта 1 не будуць тлумачыцца як
тыя, што абавязваюць адну Дагаворную Дзяржаву:
а) праводзiць адмiнiстрацыйныя меры, якiя супярэчаць
заканадаўству або адмiнiстрацыйнай практыцы гэтай або iншай
Дагаворнай Дзяржавы;
b) прадастаўляць iнфармацыю, якую нельга атрымаць па
заканадаўству або ў ходзе звычайнай адмiнiстрацыйнай практыкi гэтай
або другой Дагаворнай Дзяржавы;
с) прадастаўляць iнфармацыю, якая раскрывала б гандлёвую,
прадпрымальнiцкую, прамысловую, камерцыйную або прафесiянальную
тайну або гандлёвы працэс або iнфармацыю, раскрыццё якой супярэчыла
б дзяржаўнай палiтыцы.
Артыкул 26. Члены дыпламатычных прадстаўнiцтваў i консульскiх
устаноў
Нiякiя палажэннi дадзенага Пагаднення не закранаюць падатковых
прывiлей членаў дыпламатычных прадстаўнiцтваў або консульскiх
устаноў, што прадастаўлены агульнымi нормамi мiжнароднага права або
палажэннямi спецыяльных пагадненняў.
Артыкул 27. Уваходжанне ў сiлу
1. Кожная Дагаворная Дзяржава паведамляе другой Дагаворнай
Дзяржаве аб завяршэннi працэдур, якiя неабходны па яе заканадаўству
для ўваходжання дадзенага Пагаднення ў сiлу. Дадзенае Пагадненне
ўваходзiць у сiлу з даты апошняга з гэтых паведамленняў.
2. Палажэннi дадзенага Пагаднення прымяняюцца:
а) у дачыненнi да падаткаў, утрыманых з крынiцы з сум, якiя
выплачаны або налiчаны першага або пасля першага студзеня
каляндарнага года, наступнага за годам, у якiм Пагадненне ўвайшло ў
сiлу;
b) у дачыненнi да iншых падаткаў за падатковыя гады, якiя
пачынаюцца першага або пасля першага студзеня каляндарнага года,
наступнага за годам, у якiм Пагадненне ўваходзiць у сiлу.
Артыкул 28. Спыненне дзеяння
Дадзенае Пагадненне застаецца ў сiле да той пары, пакуль яго
дзеянне не будзе спынена Дагаворнай Дзяржавай. Любая Дагаворная
Дзяржава можа спынiць дзеянне Пагаднення па дыпламатычных каналах,
шляхам паведамлення аб спыненнi дзеяння не менш чым за 6 месяцаў да
заканчэння любога каляндарнага года, якi пачынаецца пасля заканчэння
пяцi гадоў з даты ўваходжання Пагаднення ў сiлу. У такiм выпадку
дзеянне Пагаднення спыняецца:
а) у дачыненнi да падаткаў, што ўтрыманы з крынiцы з сум, што
выплачаны або налiчаны пасля заканчэння каляндарнага года, у якiм
дадзена такое паведамленне; i
b) у дачыненнi да iншых падаткаў за падатковыя гады, якiя
пачынаюцца пасля заканчэння каляндарнага года, у якiм дадзена такое
паведамленне.
У сведчанне чаго нiжэйпадпiсаныя, адпаведным чынам на тое
ўпаўнаважаныя, падпiсалi дадзенае Пагадненне.
Здзейснена ў горадзе Анкара 24 лiпеня 1996 года ў двух
экземплярах на беларускай, турэцкай i англiйскай мовах, прычым усе
тэксты маюць аднолькавую сiлу. У выпадку разыходжання памiж тэкстамi
рабочым з'яўляецца тэкст на англiйскай мове.
За Урад Рэспублiкi Беларусь У.СЯНЬКО
ПРАТАКОЛ
У момант падпiсання Пагаднення памiж Урадам Рэспублiкi Беларусь
i Урадам Турэцкай Рэспублiкi аб пазбяганнi двайнога
падаткаабкладання ў дачыненнi да падаткаў на даходы нiжэйпадпiсаныя
дамовiлiся, што наступныя палажэннi складаюць неад'емную частку
Пагаднення.
1. Да артыкула 4:
У дачыненнi да пункта 1 артыкула 4 разумеецца, што "месца
рэгiстрацыi" абазначае, у выпадку Турцыi, "юрыдычны галаўны офiс",
якi зарэгiстраваны ў адпаведнасцi з Турэцкiм Гандлёвым Кодэксам.
2. Да артыкула 6:
У дачыненнi да пункта 2 артыкула 6 тэрмiн "нерухомая маёмасць"
у любым выпадку ўключае маёмасць, дапаможную ў адносiнах да
нерухомай маёмасцi, жывёлу i абсталяванне, што выкарыстоўваюць у
сельскай гаспадарцы (уключаючы развядзенне i вырошчванне рыб) i
лясной гаспадарцы, правы, да якiх прымяняюцца палажэннi агульнага
права ў дачыненнi да зямельнай уласнасцi, узуфрукт нерухомай
маёмасцi i правы на пераменныя або фiксаваныя плацяжы як кампенсацыя
за распрацоўку або права на распрацоўку мiнеральных запасаў, крынiц
i iншых прыродных рэсурсаў.
Разумеецца, што да ўнясення адпаведных змяненняў у заканадаўчыя
акты Беларусi папярэдняе палажэнне будзе прымяняцца Беларуссю толькi
ў той частцы, у якой яно змяшчаецца ў яе заканадаўстве.
3. Да артыкула 10:
У дачыненнi да пункта 3 артыкула 10 разумеецца, што дывiдэнды,
у выпадку Турцыi, таксама ўключаюць даход ад акцый карыстання або
правоў карыстання, акцый заснавальнiкаў i даход, якi атрыманы ад
iнвестыцыйнага фонду i iнвестыцыйнага траста.
У сведчанне чаго нiжэйпадпiсаныя, адпаведным чынам на тое
ўпаўнаважаныя, падпiсалi гэты Пратакол.
Здзейснена ў горадзе Анкара 24 лiпеня 1996 года ў двух
экземплярах на беларускай, турэцкай, i англiйскай мовах, прычым усе
тры тэксты маюць аднолькавую сiлу. У выпадку разыходжання памiж
тэкстамi рабочым з'яўляецца тэкст на англiйскай мове.
За Урад Рэспублiкi Беларусь У.СЯНЬКО
|
